Ik heb 'm ook uit!
Ik vond het leuk eens een ouder boek te lezen. Alle boeken die ik normaal lees zijn de schrijvers hooguit nu pensioengerechtigde leeftijd.
Ik kwam er ook pas na deel 1 in, en vond bijvoorbeeld die opsomming vh lijstje echt niet leuk lezen. Uiteindelijk de helft vh boek vandaag uitgelezen. Heb wat notities gemaakt dus zal die ff delen
- Ik vond er soms best grappige stukken in zitten, zoals mevrouw Hubbard die zegt dat ze d’r juwelen in een sok onder d’r kussen heeft gelegd maar dat dat eigenlijk helemaal niet prettig ligt.
- Soms waren de zinnen enorm onnodig lang, en dan ook met stoffig taalgebruik. Verminderde wel m’n leestempo.
- Ik vond de karakterbeschrijvingen echt heel mooi, kunnen boeken van nu wel een puntje aan zuigen. “vlug en lenig schreed Antonio de restauratie binnen. Hij had een uitgesproken Italiaans voorkomen ; donker van uiterlijk met een opgewekt zonnige blik.”
- De zelfingenomenheid van Poirot lag er soms iets te dik bovenop. Dat die echt verbaasd was dat die andere 2 niet doorhadden wat er gebeurde.
- Sommige details vond ik onnodig (zoals dat Engelsen de deur open laten staan) maar anderen vond ik weer heel leuk (zoals dat de graaf en gravin samen bedacht hadden de H te verbergen).
De ontknoping had ik niet geraden. Ik dacht heel de tijd dat dat meisje nog leefde dat uit 't raam gesprongen was en dat zij de moord had gepleegd.
Ik miste ook wel de leeftijdsschattingen vh gezelschap. Duurde echt lang voor ik door had dat die prinses heel oud was. En die gravin blijkbaar niet oud was.
Ik had niet zo’n last van de stereotyperingen in het boek terwijl ik dat normaal heel vervelend vind. Ik denk omdat ik ze echt te driedubbel dik vond, het daarom niet zo serieus nam en het natuurlijk ook wel echt een oud boek is.
Ik miste het meespeuren trouwens ook wel, normaal lees ik Scandinavische detectives. Maar daar heb ik ook nooit het idee dat ik het kon raden dus wat dat betreft gaan ze gelijk op haha.
Ik zou het 3,5 ster geven.