Hierbij de poll!
- Kindertijd door Tove Ditlevsen
- Melktanden door Emma Curvers
- Het kleine huis bij de rivier door Selma Noort (kinderboek)
Het was nogal verwarrend maar het boek âAap in pakâ is nog niet in de online bieb verschenen. Ik heb hem er daarom niet bij gezet, misschien kunnen we het de volgens keer doen?
Maandag 27 februari sluit de poll automatisch om 20:00u.
Achterflap van kindertijd
âHet laatste voorjaar van mijn kindertijd is koud en winderig. Het smaakt naar stof en ruikt naar pijnlijke breuken en verandering.â
Tove groeit op in een volkswijk in Kopenhagen. Ze voelt zich vaak eenzaam: ze heeft niets met de meisjes om haar heen en hun geroddel over jongens. Haar enige vriendin is de onbevreesde roodharige Ruth, met wie ze chocola uit winkels steelt. Maar ook dat wil Tove eigenlijk niet. Liever duikt ze in de paar boeken die ze van haar vader heeft gekregen, en schrijft ze versjes met de mysterieuze woorden die af en toe in haar opwellen. Kindertijd is het eerste deel uit de Kopenhagen-trilogie van Tove Ditlevsen. In Jeugd, het tweede deel, schrijft ze over de tienerjaren die voorafgaan aan haar eerste publicatie. Afhankelijkheid, het slotstuk, is een nietsontziend portret van een verslaving - en de weg daaruit.
Achterflap Melktanden
Dit is zoals het moet gaan: je ontmoet die ene persoon, je maakt samen plannen voor morgen, dan voor volgende week, en uiteindelijk voor altijd. Lon heeft het voor elkaar. Ze heeft een vriend, een robot-stofzuiger, een hond en een huis. De muren zijn pas geverfd en het ruikt er naar mogelijkheden. Totdat alles voor haar vriend Philip helemaal niet zaligmakend blijkt te zijn. Voor ze het weet zit ze tegen haar zin in een open relatie, met hem en Xenia. Maar dat laat Lon niet over haar kant gaan. Curvers schrijft invoelend en met wrange humor over wraak, zusterschap, en de tragiek van het kleine, huiselijke ongeluk. En achtbanen. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie
Achterflap het kleine huis bij de rivier
Joes hoorde Zazaâs stem, bibberend en raar hoog. âJoes, lieverd, wij zijn hier. Mama en papa. Kun je me horen?â Joes durfde niet te praten en niet te huilen. Hij durfde niet te slikken. Hij durfde niet eens adem te halen. Joes en Amber wonen met hun familie aan de rivier. Ze zwemmen erin en ze klimmen in de perenbomen die langs de oever staan. Maar het wordt steeds gevaarlijker om op de smalle dijk te wonen. Het verkeer rijdt rakelings langs de huizen, en op een dag rijdt een grote vrachtwagen recht op Joesâ slaapkamer af⊠âSelma Noort schetst met empathie het pijnlijke van veranderingen en de troost van een nieuw begin.â â Trouw âPrachtig, authentiek generatieportret van een hechte familie.â - Nederlands Dagblad âOntroerende en aangrijpende kinderliteratuur.â â Het Parool Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie