Antwoord op je spoiler:
ik denk dat ze juist geen vrienden/contact met familie heeft, en daarom ook wat sneller âontspoortâ. is minder ongeloofwaardig dan je denkt.
5 likes
Ik heb m net uit, wat zijn de âregelsâ hier? Gedachten in spoilers zetten of wachten tot wanneer iedereen het gelezen heeft?
We gaan gewoon tussendoor bespreken! Dan zijn spoilers wel fijn zeker als het om de inhoud gaat. Het is dan wel handig als er duidelijk bij staat waar de spoiler over gaat. En als je een duidelijke mening wilt delen dat gebeurt volgens mij war verschillend soms wel soms niet in een spoiler.
2 likes
Misschien handig idd om dan bijv aan te geven t/m welke bladzijde/ hoofdstuk zodat mensen die nog bezig zijn weten of ze kunnen klikken of niet.
2 likes
Ja dit idd! En de titel van het boek is ook handig.
Ik heb Yellowface een week geleden uitgelezen, maar was er niet eerder aan toegekomen om hier iets te schrijven.
Spoiler hieronder nog niet lezen als je het nog niet uit hebt.
Yellowface
Ik vond het boek aan het begin heel intrigerend en spannend, en ik verwachtte iets van een onthulling omdat June zo duidelijk een unreliable narrator is.
Maar ik vond het uiteindelijk allemaal toch een beetje een anticlimax merk ik. Die onthulling kwam niet, want blijkbaar hebben we het verhaal gewoon gevolgd zoals het op dat moment was (in het hoofd van June in ieder geval, als zij dit boek inderdaad geschreven heeft want daar kun je natuurlijk ook aan twijfelen als je het einde leest).
Dat Candice Lee terug zou komen had ik wel verwacht, maar dat ze achter dat instagramaccount zat vond ik nogal zwak en ongeloofwaardig.
En dat June dingen zag die er niet waren en van het padje af raakte vond ik gewoon niet echt uit de verf komen?
Je kreeg verder weinig mee van het leven van de hoofdpersoon vond ik. Ook haar leven hiervoor: ze heeft Ă©Ă©n roman uitgebracht, maar heeft of had ze plannen voor een volgende boek? Worstelde ze met inspiratie vinden, zoals ze na de publicatie van The Last Front ook doet?
Er waren zoveel momenten waar wel iets van spanning in zat, maar waar uiteindelijk weinig mee gebeurde (die dagboeken van Athena die bij haar moeder lagen en dan toch niet openbaar gemaakt worden, haar ex-vriend die met haar over het boek had gesproken maar uiteindelijk vrij gemakkelijk afdruipt)
Ik was trouwens ook verward over de tijdlijn in het boek: uiteindelijk bleek dat het over een periode van ongeveer 2 jaar ging, maar voor mijn gevoel werd er daarvoor ook een paar keer gezegd dat er jaren waren verstreken, en was er de constante druk om nieuw materiaal uit te brengen.
Ik vond Yellowface wel interessante dingen aanstippen, en zeker aan het begin erg vermakelijk om te lezen, maar uiteindelijk niet zo ontzettend scherp.
Ik wil binnenkort ook de film âAmerican Fictionâ kijken, gebaseerd op het boek âErasureâ (nog niet gelezen trouwens). Dit gaat ook over racisme en stereotypering in de literaire wereld, maar dan vanuit het perspectief van een zwarte mannelijke schrijver.
7 likes
Hoihoi, ik ben benieuwd hoe het gaat bij jullie met lezen! Dus even wat vragen
Ben je begonnen met lezen?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Lees je in het Engels of Nederlands?
- Engels
- Nederlands
- Andere taal
0 stemmers
Voor de mensen die al zijn begonnen
Heb je het boek al uit?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Heb je lang over het lezen gedaan?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Vind je de schrijfstijl boeiend?
- Ja
- Nee
- Mwah
0 stemmers
Heb je iets geleerd van het lezen van het boek? Zo ja ik ben benieuwd naar wat precies.
- Ja
- Nee
0 stemmers
Zelf heb ik het boek nog niet binnen dus ik ben eerst begonnen met Practical Magic van Alice Hoffman. Ik heb dit boek in een dag uit gelezen en heb hem al een paar keer eerder gelezen. Ook heb ik de film vorig jaar gezien. Door die film vond ik het dit keer lastiger om een eigen beeld te vormen ik zag vaker Sandra Bullock en Nicole Kidman voor me. Er zijn dingen anders in de film dan in het boek maar ik weet niet precies wat. al dacht ik dat de ene zus die verhuisd was in haar nieuwe woonplaats een soort winkel was begonnen met shampoo en zo. Of misschien was het de oude woonplaats en was het aan het einde. En zo waren er nog wat twijfel dingen. Ik d8 dat er ook een strijd was tussen de zussen over een man maar dit was misschien ook wel in de andere boeken
Waar ik het boek de vorige keren heel leuk vond vond ik het dit keer wat minder. Ik weet niet of het ligt aan het tijdsbeeld maar soms lijkt het heel vrouwvriendelijk en dan weer minder. Het is soms erg sprookjesachtig en soms helemaal niet. Dat vind ik wel jammer en kon ik mij ook niet zo herinneren eigenlijk. Misschien speelt ook mee dat ik nu las voor hier dat dat toch anders leest geen idee. Nja ik ben er nog niet helemaal over uit wat ik er nu van gij en ben benieuwd naar jullie mening.
Ik heb Practical Magic inmiddels ook uitgelezen!
Ik weet ook niet helemaal wat ik ervan vind.
Ik vond sommige stukken, zoals het begin over het opgroeien van de zussen en het einde waarbij de tantes langskomen leuk om te lezen. Ook de beschrijvingen van de misschien wel/misschien niet magische elementen, zoals de bloeiende lilacs (seringen?), de pad die het huis in komt, de deathwatch beetle, het oude huis met het glanzende hout dat nooit gepoetst moet worden spraken me erg aan.
Maar ik stoorde me verder eigenlijk wel aan het verhaal en de personages. De beschrijvingen over hoe geweldig mooi elke Owens sister was, en dat elke man helemaal wildverliefd wordt als hij ze ziet verveelden me al snel.
Sowieso, de enorme focus op âliefdeâ, wat dan ook nog eens altijd om fysieke, seksuele aantrekkingskracht leek te gaan en niet veel meer, sprak me niet aan.
Ik had juist verwacht dat het veel zou gaan over de sterke band tussen vrouwen (de zussen, hun kinderen, de tantes) maar dat kwam er helemaal niet zoveel uit vond ik? Wat voor band hadden Gillian en Sally nou? En Sally spreekt wanneer haar man sterft een jaar lang niet tegen haar kinderen, en neemt ze daarna ineens mee, weg van haar familie?
Gillian vond ik vooral heel egocentrisch. Antonia vond ik ook maar een raar, leeg personage. En verschillende personages hebben duidelijk magische gaves, maar daar doen ze verder niet veel mee. Ze zijn er ook niet verbaasd over, of blij mee, of proberen het ook niet weg te stoppen.
Ik bedacht me dat ik eigenlijk liever een heel boek over de tantes had gelezen haha. Heel interessant hoe zulke vrouwen ineens voor twee kinderen moeten zorgen en dat ook doen. Volgens mij gaan de vervolgen/prequels wel over hen, of andere voorouders dus misschien moet ik dat eens proberen.
Nog wat losse dingen die me opvielen
- Je weet volgens mij niet hoeveel tantes het zijn tot aan het einde, het gaat steeds alleen over âthe auntsâ in meervoud
ik had er eigenlijk drie in mijn hoofd haha - Ik vond het vreemd dat er geen hoofdstukken waren.
- ik vond het in dit boek erg raar en niet passend hoe vaak het woord âfuckingâ werd gebruikt. Het kwam zo vaak terug en voelde als een soort stijlbreuk, het paste helemaal niet bij de rest van de schrijfstijl vond ik. Ben ik de enige die dit opviel?
Ik wil binnenkort ook wel de film gaan kijken, al lijkt die volgens mij maar heel weinig op het boek qua verhaal.
1 like
Ja klopt! En deze boeken zijn ook later geschreven wat misschien nog uitmaakt voor de focus van het verhaal want idd zoveel gericht op liefde en seks. Ik kon me dat dus helemaal niet herinneren en ik heb het zeker twee keer gelezen. Gek hoe dat werkt. Wbt fucking is me niet zo opgevallen in het Nederlandse al is het schelden me wle opgevallen maar geen idee welk woord dat dan was. Ik ben het trouwens helemaal eens met je bericht!
1 like
Het werd niet gebruikt als scheldwoord, maar letterlijk als woord iedere keer dat het over seks hebben ging, zoals je ook neuken zou kunnen gebruiken in het nederlands. Verder is schelden me dan weer niet opgevallen haha
1 like
oh zo bedoelde je dat nu je het zegt dat was het woord dat me was opgevallen niet zozeer het schelden. in het Nederlands stond er constant neuken en dat vond ik ook niet passen bij de rest van de stijl. Maar vrijen leek me ook niet zoân goede keuze gemeenschap hebben helemaal niet en seksen mwah. Ik ben wel benieuwd waarom ze hier voor gekozen heeft.
Over magische praktijken Alice hofman
@LaPetiteRobeNoire en @Bunnyslippers voor als jullie nog twijfelen om verder te gaan met de serie, ik ben nu in het vierde deel bezig, Het magische boek, en dat leest echt anders dan magische praktijken. Meer zoals ik me de boeken herinnerde. Dit boek had ik nog niet eerder gelezen maar leest vlot weg en is veel magischer en met zusterliefde/familieliefde dan magische praktijken. De focus ligt nog steeds op de liefde maar minder storend wbt focus op seksuele aantrekkingskracht.
Ik denk dat het te maken heeft met de tijdsperiode waarin het is geschreven. Magische praktijken is uit 1996 en dit boek uit 2021. De andere delen zijn verschenen in 2017 en 2020, alle vier gaat het om de Engelse uitgave. Dat is nogal een tijdsperiode.
In elk geval het boek is zeker het lezen waard.
4 likes
Yellowface
Ik vond het in het begin een sterk boek. Het is vlot geschreven en ik kon me heerlijk ergeren aan June, als irritainment. Geen hoofdstuk was saai en ik vond het wel leuk om de gedachtengang van een leugenaar te volgen. Dat was, totdat June een compleet karikatuur werd in mijn ogen. Wanneer ze ondanks alle drama toch wĂ©Ă©r wat van Athena steelt en dat gebruikt als begin van haar tweede boek als Juniper Song. Hoe dom kun je zijn? Om niet te spreken over het eind, waarbij de âconfrontatie met de spookâ plaatsvindt. Het stuk waarbij June 'wraak neemt" op een leerling die haar schandalen benoemt aan de rest van de leerlingen, zo pedagogisch fout, dat het lekker was om te lezen. Maar ja, daarna werd er snel een eind gebreid met Candice.
Ik vond de geljkenissen tussen Athena en R.F. Kuang ook wel bijzonder, daardoor vond ik de auteur van Yellowface en beetje overkomen als een Betty88: kritiek die Kuang heeft gehad na de Poppy Wars en over haar elite academische loopbaan laten belichamen in de vorm van een ultra-racistische domme stelende hoofdpersoon zonder positieve karaktereigenschappen. Aan de andere kant: het boek is ook satirisch bedoeld, dus in hoeverre is dit een (in mijn ogen matige) karakterontwikkeling vs satire? Ook ben ik pas recent bezig om weer vaker te lezen in mijn vrije tijd, dus de hele BookTok/Goodreads-situaties zeiden me niet zoveel.
Wel vond ik de vraagstelling "in hoeverre mag je andermans verhaal gebruiken om er zelf van te profiteren? " een hele goede vraag. Hier heb ik nog wel meerdere dagen over nagedacht. Zo heb ik persoonlijk een hekel aan True Crime boeken en podcasts, helemaal als ze zonder overleg met de nabestaanden zijn gemaakt, maar waar ligt de grens bij fictie als het op waargebeurde verhalen is? En: mag een witte auteur verhalen van POC gebruiken voor zijn projecten??
Toch 4*. Was June niet zo absurd dom bezig geweest, dan was het 5 sterren geweest.
10 likes
Ik heb nu ook de film Practical Magic gekeken. Ik wist het al, maar die is inderdaad heel anders dan het boek. Er zaten wel dingen in die ik leuke toevoegingen vond zoals de winkel van Sally en het einde waar alle vrouwen van het stadje samen komen om een coven te vormen. De band tussen de vrouwen vond ik er ook een stuk beter uitkomen dan in het boek.
Maar ik vond het verder echt geen memorabele of goede film. Erg onevenwichtig vooral (misbruik door een gewelddadige partner! liedjes zingen en dansen! moord! pannenkoeken bakken!) en ik merkte dat ik mijn aandacht er niet bij kon houden.
Ik vind het irritant als dit soort clichĂ© shots duidelijk maken dat het hier om een âgelukkig gezinnetjeâ gaat
Ik vond Nicole Kidman ook een vreemde keuze voor de rol.
Stockard Channing en Dianne Wiest vond ik als tantes trouwens erg leuk. Wederom het beste gedeelte van het verhaal
2 likes
Ik ben inmiddels ook begonnen! Nu op p. 58.
Tot nu toe erg vermakelijk! De hoofdpersoon is nogal unlikeable maar dat stoort me (nog) niet. Wel vind ik de ongeloofwaardige dingen die nodig zijn om het plot te laten werken een beetje jammer (de vreemde vriendschap, dat Athena op een typemachine schrijft en nooit iemand iets laat lezen voor het af is). Schrijfstijl vind ik lastig te typeren maar voelt typisch Amerikaans en gelikt. Je merkt wel echt de hele tijd dat je een boek aan het lezen bent. Vond wat @Lorem zei ook wel treffend: âvrij gestileerdâ.
Verder wel het soort boek waar ik nu zin in had dus ik lees tevreden verder.
6 likes
Ik heb Yellowface ook uit!
Samenvatting
Ik vond het boek wel fijn geschreven, las makkelijk door. En tot 2/3 wilde ik ook wel echt graag doorlezen. Vond de ontknoping wel wat tegenvallen. Die confrontatie met Candice vond ik mwoah. En eigenlijk vond ik het ook wel apart dag die moeder van Athena niks deed met die notitieboeken. Overall geef ik 
want heb hem wel met plezier gelezen.
3 likes
Ik noemde hierboven al even de film âAmerican Fictionâ, die ook over racisme in de amerikaanse literaire wereld gaat. Die film is niet in Nederland in de bioscoop geweest, maar dit weekend draait hij toch in een aantal bioscopen ivm de oscars (hij is onder andere genomineerd voor beste mannelijke hoofsrolspeler voor Jeffrey Wright).
Er worden regelmatig parallelen getrokken met Yellowface en Rebecca F. Kuang heeft er zelf ook een stuk over geschreven (ik heb dat nog niet gelezen want ik wil eerst de film zien).
7 likes
Ja die film deed me inderdaad aan Yellowface denken! Maar dan een likeable hoofdpersoon, haha. Erg leuke film en heb om een aantal zinnen hardop moeten lachen.
4 likes
Heb het boek uit! Ik ben er veel minder over te spreken dan de meesten hier, maar heb me er zeker mee vermaakt.
Nogal uitgebreid commentaar op Yellowface
June vond ik wel een leuk personage. Verschrikkelijk mens, maar ergens boeide ze me wel, en dat ze met Athenaâs manuscript aan de haal gaat was een lekker begin van het verhaal.
(Soort van) het midden van het boek vond ik meh. Veel te veel Twitter/internet/mails. Er komt interessante kritiek in naar voren, dat wel, maar het zijn ook zaken waarover ik liever lees in een essay dan in een roman. In een boek wil ik in een scÚne zitten, niet door de hoofdpersoon verteld krijgen wat er op internet is gepost. Als er dan wel interactie in real life was was, was het vaak iets te veel satire/typetjes (die Hollywoodguys, het marketingteam van haar uitgeverij) en op het moment dat het dan wél meeslepend of spannend kon worden (bijvoorbeeld als June langsgaat bij die vereniging) voelde het alsnog vlak omdat de schrijfstijl de boel (wat mij betreft) niet echt overeind kon houden. Ik vond het boek absoluut niet slecht geschreven, maar er was ook geen enkele zin of passage waarvan ik dacht: wow, nice. Het deed me een beetje denken aan de pakkende maar weinig opzienbarende stijl van van die dertien-in-een-dozijn-thrillers.
Plot vond ik hier en daar vreemd. Ineens wil June weten wie er achter het âghostâ-account zit, want âBest to nip this in the budâ, maar het is dan allang gaande en er is niks nieuws gebeurd? Vanwaar die urgentie? En waarom gaat Candice zo belachelijk ver?
Verder leken sommige dingen inconsequent of op zân minst onderbelicht. Hoe zit het nou bijvoorbeeld met cancelen, twitterfitties en carriĂšres? Er worden voorbeelden genoemd van mensen die nooit meer een boekdeal hebben gekregen na internet-heisa (bijv. Geoff), maar de boodschap âignore it, and it will all blow overâ komt ook heel veel terug. Junes eigen plan was ook om de boel te negeren, maar dan komt ze plotseling toch met een statement en wordt alles rustig. Soms pakt het dus goed uit, soms niet, maar waar komt dat door? Hier wordt verder niet op gereflecteerd. Nergens vraagt June (of R.F.) zich af: zijn er wetmatigheden, is het willekeurig â hoe werkt dit precies?
Eenzelfde soort vaagheid hing om het concept van âhet gemaakt hebbenâ heen: June denkt best wel in ânobodiesâ versus âmensen met succesâ, maar heeft het richting het einde van het boek ineens over succes dat zo voorbij kan zijn en nieuwe talenten die de spotlights stelen â waar kwam dat ineens vandaan? En hoe moeten we Athena dan zien? Als een âtijdelijk talentâ, of een literaire legende? Afijn, ik vond het thematisch dus iets slordigs en oppervlakkigs hebben.
Laatste deel vond ik wel echt lekker lezen en een stuk pakkender dan het âinternetdeelâ (het stuk over college, Athena die leed van anderen âgebruiktâ, het spookaccount etc.). Dus ja, los van alle inhoudelijke kritiek: het is wel een pageturner!
7 likes
Ik ben benieuwd of meer mensen het boek inmiddels aan het lezen zijn of uit hebben? De Nederlandse editie is anderhalve week geleden ook verschenen.
American Fiction heb ik inmiddels ook gezien en ik vond het echt een leuke en goede film (en soms erg grappig), ik ben ook wel teleurgesteld dat Jeffrey Wright de oscar voor beste acteur niet heeft gewonnen. Een aanrader om te kijken als je de themaâs in Yellowface interessant vond wat mij betreft!
3 likes