You’re not alone!
Ik hoor nooit of geluid van boven/onder komt. Wel als het echt boven mijn hoofd wordt gedaan haha, maar als ik bijvoorbeeld op mijn kamer zit bij mijn ouders (1e verdieping) en ik hoor mijn ouders kletsen ben ik echt heilig overtuigd dat ze in de woonkamer (begane grond) zitten… blijken ze op zolder te zitten.
Of als mn kat miauwt kan ik ook nooit zeggen waar die zit haha heel raar. Ik weet dat het lokaliseren van geluid wordt gedaan adhv je oorschelp, maar ik heb een hele normale oorschelp? (Dus als je geen oorschelp hebt is er geen afbuiging van geluidsgolven --> kan je brein geluid niet lokaliseren boven/onder).
Ik kan boeren laten op commando. Not sure of ik hier trots op moet zijn
Snap ik helemaal! En met een aansteker lukt het mij ook niet goed, al meerdere keren mijn vingertoppen verbrand.
Altijd leuk als er een kleuter jarig is en de kaarsjes op de taart moeten aangestoken worden… 3 kaarsjes maar ik doe er soms letterlijk 5 minuten over om ze aan te steken
Heb nog wel een keer geprobeerd om over mn angst heen te komen. Toen schrok ik zo erg van het vlammetje dat ik de lucifer brandend het aanrecht op heb gegooid
Lang leve die grote gasaanstekers!
Heftig verhaal! hartje voor de steun
Wow dit is de eerste keer dat ik hoor dat iemand hetzelfde heeft! Zo gek is het het haha! Maar ook weer niet zo problematisch dat ik er een huisarts voor ga bezoeken, heb jij dat wel gedaan?
Volgens mij kan ik dit ook niet zo goed! Heb het in ieder geval geregeld mis.
Oh gelukkig! In DNA onbekend zie je altijd dat mensen zo van streek zijn
Van kleins af aan heb ik al een grote afkeer voor knopen. Ik weet niet wat het is, maar ik vind ze vies. Heb nog nooit vrijeillig iets van een blouse of iets anders met knopen in mn leven gedragen (op m’n werk t-shirt na, daar zitten knoopjes bij de hals )
Dan is zo’n fidget cube echt iets voor jou. Allemaal knopjes om op te drukken
Ik ben zelf vernoemd naar mijn ‘nep’-overgrootoma. Mijn moeder heeft haar oma nooit gekend (jong overleden) en die vrouw is als een moeder en oma geweest voor mijn oma en moeder (snap je het nog? )
Ik vind dat zelf heel mooi en bijzonder, zo’n gekozen familieband.
Dat mijn ouders 60+ zijn (ben zelf 23)
Ik kan nog steeds niet alle tafels uit mijn hoofd opzeggen… ben ergens bij de tafel van 7 blijven hangen in mijn jeugd en het daar ook maar bij gelaten. Lang leve de rekenmachine.
Ik kan die van 8 niet. En de 9 met heel lang denken. Die van 7 kan ik heel snel. Haat aan rekenen.
Zie nu pas dat je post al twee weken oud is maar oke.
Ik moest er plots aan denken, maar mijn eerste basisschool vriendje (peuterklas) was Brandon :
Ik was een kind wat nooit met andere kinderen wilde spelen maar Brandon was het eerste kindje waar ik mee speelde. Heb zelfs nog ergens een valentijnskaartje liggen van hem haha.