Ik vind het zo naar dat mensen verwachten dat anderen uitleggen dat ze geen kinderen willen. Heb zelf een kinderwens, maar ik kan geen enkele logische reden geven anders dat dat het een sterk aanwezig gevoel is. Het is uiteindelijk een vrij egoistische (een kind is in mijn ogen beter af als het er niet is, het is ook de enige manier om het optimaal te beschermen) vervulling van mijn wensen. Ik vind de vraag ‘waarom wil je kinderen’ dan ook veel logischer dan ‘waarom wil je geen kinderen’.
4 likes
8 likes
Hoe zou het egoïstisch van jezelf kunnen zijn als je geen kinderen wilt ?!
6 likes
Voor grootouders o.a. 
1 like
Don’t ask me… Ik snap sowieso niet waarom ‘we’ elkaar daar op be-/veroordelen 
Vind het ook bizar dat er dan zoveel vragen gesteld worden wanneer je kenbaar maakt geen kinderen te willen, want inderdaad, andersom worden ze zelden gesteld en raakt men beledigd wanneer dit wel het geval is.
Ik heb dat ook gehad ‘goh wat rot voor je ouders, die zouden graag opa en oma worden’. Vind ik echt een k*topmerking.
1 like
Vraag me soms af waar die drang vandaan komt om andere mensen rot te laten voelen over iets als dit. Alsof ze dat oprecht erg vinden voor je ouders. Please 
2 likes
Mijn tante zei laatst ook het is een vanzelfsprekend jets dat je verwacht dat je oma wordt. En toen was ik heel blij met mijn moeder die zei; nee hoor het is geen verwachting, het is iets wat kan gebeuren maar zeker niet iets wat zo hoort.
15 likes
Ook zo knap dat onbekenden weten of jouw ouders überhaupt wel opa en oma zouden willen worden…
1 like
Precies en ik ben eigenlijk benieuwd wat ze voor antwoord verwachten. ‘Goh je hebt gelijk, beter om een kind ongewenst op de wereld te zetten, zowel t kind als mezelf ongelukkig te laten zijn door de situatie maar dan zijn mijn ouders tenminste opa en oma’
Ook zo’n pareltje ‘wacht maar als je zwanger raakt hou je er wel van’. Uhm dat is bij mij dus gebeurd ondanks zorgvuldig pilgebruik en ik zat dezelfde middag dat ik t ontdekte nog bij mn huisarts in totale paniek. Ik kon niet wachten tot het uit mijn lijf was… Zeer pijnlijk zulke vooroodelen en ik heb er zelf ook van geleerd nooit zomaar een ander naar kinderen, kinderwensen etc te vragen.
2 likes
Ik snap ook gewoon niet zo goed waarom anderen zo bezig zijn met jouw kinderwens, wat hebben zij daar nou aan?
Ik lag een tijdje terug in de stoel bij de mondhygiëniste en ze bleeeef maar doorzagen over het feit dat ik geen kinderen wil. Ik zie die vrouw zelden en we zijn niks van elkaar. Maak je lekker druk om niks.
1 like
Wat zij dus zegt over kinderen in haar leven is dus wel een beetje mijn ‘probleem’.
Ik denk niet dat ik ooit tante zal worden en ik werk niet met kinderen en daarom zou ik ze misschien toch wel zelf willen. Als ik een kind zou hebben van een ander waar ik leuke dingen mee kon doen zou ik dat denk ik minder hebben.
1 like
Dat gevoel heb ik gelukkig niet. Ik word namelijk ook nooit tante en heb geen kinderen om me heen. Maar vind je dat dan niet heftig? Want moeder of tante is wel even een flink verschil.
Ja ik moet ook zeggen dat ik daar heel erg over twijfel hoor. Ik neig op dit moment meer naar nee, maar eigenlijk wil ik zo’n soort band met een kind gewoon niet missen. Ik wil wel de lusten, niet de lasten. Zelf een kind krijgen beperkt mijn leven denk ik heel erg. Ik zei het ook al in een ander topic maar als ik een man was zou ik sowieso een kind willen.
Ik lees hier zo veel herkenbaars. Ik wil geen kinderen, ik sluit niet uit dat ik ooit van gedachten verander, maar ik kan me niets voorstellen bij een kinderwens. Mijn man voelt er wel voor, maar heeft altijd gezegd dat onze relatie belangrijker is 
.
Ik heb niet zo veel toe voegen aan het topic, maar ik wil jullie bedanken voor de posts hier.
2 likes
Ik ga zeker geen kind ‘nemen’ om deze reden hoor maar ik moet dus eerlijk zeggen dat het wel meeweegt samen met 100 andere dingen.
Pleegzorg sta ik vanwege persoonlijke redenen niet echt achter maar ik moedig iedereen die lief en geschikt en zeker van zijn zaak is zeker aan om dat te doen.
Ff een rant en een shout out naar m’n mutti 
Gisteravond ben ik naar de verjaardag van m’n beste vriend gegaan, die ik al 2 jaar niet meer heb gezien. Vet veel veranderd joh. De laatste keer dat we elkaar zagen waren er in zijn vriendengroep misschien 1 of 2 mensen die (pas) ouder zijn geworden. Nu heeft hij een vriendin die al een kind van 12 heeft, die vrouw heeft 3 halfzusjes/broertjes van die leeftijd, hij had een collega van zijn werk uitgenodigd die ook haar kinderen had meegenomen naar zijn verjaardag…
Ik vind het oprecht hele lieve mensen maar dit bevestigt alleen maar meer dat ik geen kinderen wil. Wat een energie kost dat zeg, ben er nu nog kapot van. Toen hij me naar het station bracht maakte ik een opmerking over dat ik er zo kort was (het is een reis van 3 uur enkel voor mij) die hij anders opvatte en hij begon te vertellen joh. Van zijn real life vriendengroep zijn er zoveel vader of moeder geworden en op dit moment zijn er nog 1 of 2 die dat nog niet zijn maar gaan het dit jaar wel proberen. Aan de ene kant best confronterend, maar aan de andere kant ben ik nu wel zekerder van mijn keuze.
En vanmiddag ontstond er een discussie over mijn vriend. Hij heeft psychische problemen en mijn tante ziet geen toekomst in hem: en dat wordt de vader van je kinderen? Voor ik kon reageren werd m’n moeder vet boos op haar, Gast wil absoluut geen kinderen, en waag het niet om daarover in discussie te gaan want het is haar lichaam en haar leven. Het was gelijk stil in huis! Thanks mam 
21 likes
Precies dit. Ik heb 2 neefjes waar ik lekker over kan moederen als ze hier spelen of logeren maar ik vind het ook heerlijk als ze weer naar huis gaan. Dan denk ik ook ‘jee, als je zelf een kind hebt is die er gewoon altijd’. Ik denk niet dat ik dat zou trekken.
Maar ondanks dat denk ik er soms wel over na.
3 likes
over “vind je dat niet erg voor je ouders, dat ze nooit opa en oma worden?”…dit vind ik inderdaad het ergste aan mijn beslissing om geen kinderen te willen. als ik zie hoe mijn papa met babietjes omgaat smelt ik, hij zou zo’n lieve opa zijn. en mn mama ook.
vind ik echt het moeilijkste, dus als ik die vraag van iemand krijg vind ik het echt kut. hopelijk krijgt m’n broer ooit nog kindjes.
2 likes
Dit zo herkenbaar! Alleen is het voor mijn ouders helemaal zeker dat ze geen opa en oma worden want mijn broertje heeft geen kinderwens. (Hij is samen met een man wat het ook voor hen wat ingewikkelder maakt.) En dan hoor ik steeds hoe mijn ouders cadeautjes kopen voor kleinkinderen van goede vrienden van hun. Krijg ook af en toe wel hints dat het voor hen ook niet makkelijk is dat ze geen grootouders worden. (Waar ik dan heel erg verdrietig van word want het is niet helemaal mijn eigen keuze.)
Heb het idee dat je ouders het zelf ook jammer vinden?
1 like