Ik heb al zo lang rammelende eierstokken, zeker nu vriendinnen ook kindjes krijgen, maar heb geen relatie en dat maakt het allemaal wel een beetje lastig 
Ben 32 dus voel de klok wel een beetje tikken inmiddels…
1 like
Ik heb geen idee hoeveel spaargeld je nodig hebt voor een eerste kindje. Dit is natuurlijk erg afhankelijk van je eigen keuzes bv. alles nieuw/tweedehands of goedkope/dure merken en of je verder nog grote uitgaven zal hebben (auto, huis, meubels,…). Wij hebben enkele maanden geleden een huis gekocht maar hebben beiden wel nog een mooi bedrag staan en beiden vaste job.
Iemand zei ooit eens tegen mij dat er nooit een perfect moment komt qua plannen, dat je er gewoon voor moet gaan. Volgens mij zei iemand dit ook al eens in dit topic.
Ik was trouwens vrij tevreden over mijn huid de laatste tijd en zat goed met mijn skincare routine, nu ik gestopt ben met de pil is mijn huid wel echt in de war 
continu nieuwe puisten… Ik had ook schrik dat mijn collega’s dit zouden zien en er dan naar beginnen vragen maar voorlopig heeft niemand hier al iets over gezegd. Een collega die het weet zei dat ze op dat moment wel kon denken dat ik mijn maandstonden zou hebben. Hopelijk kalmeert mijn huid gewoon terug als ik terug de juiste producten heb gevonden.
1 like
Wauw, ik heb dit precies ook. Ben 31 en heb net vanmiddag gehoord dat ik een nieuwe baan heb. Ben megablij, maar onze kinderwens (we zijn ook al bezig) spookte ook meteen al door mn hoofd
1 like
Wat leuk dat je een wens hebt! Over je huidprobleen. Ik denk toch dat je in dit specifieke geval zo min mogelijk van anderen aan moet trekken. Bovendien, weten zij veel. Je kunt desnoods toch ook zeggen dat je vanwege andere overtuigingen gestopt bent met de pil. Daarbij kun je misschien eens research doen of met een huidspecialist kijken naar wat ervoor nodig is om die acne zo min mogelijk terug te laten komen? Ik heb hier ook even mee gestruggled maar ik heb mezelf de simpele vraag gesteld: wil ik moeder worden. Antwoord: ja. Dus: moet ik ooit tóch wel stoppen, en dan maar nu! Waarom wachten als je de wens hebt
1 like
Qua huidproblemen zou je mss ook kunnen zeggen dat je een nieuwe pil uitprobeert oid? Of andere vorm van anticonceptie. Maar ik denk echt niet dat mensen er naar gaan vragen toch?
Ik fantaseer de laatste tijd zo vaak over baby’s, zwanger zijn, babykamer, vertellen aan mijn ouders dat ze opa en oma worden enz… Maar mijn vriend wil helaas ook nog niet. En als ik dan denk aan een basisschool kind en alles wat daarbij komt kijken (spelende kinderen op woensdagmiddag, helpen op school, zwemles enz) dan moet ik daar eeeecht nog niet aan denken 
3 likes
Ik vind dit echt een heel fijn topic om door te nemen. Ik merk dat het ook bij mij steeds meer naar boven komt. Ik heb altijd al kinderen gewild maar het was iets van de verdere toekomst maar nu is mijn schoonzusje zwanger en alles komt zo in het teken van baby’s te staan waardoor ik er steeds meer aan moet denken en het ook zo graag wil.
Maar ook voor mij en mijn vriend heb ik voorwaarden opgelegd vanaf wanneer we kunnen beginnen. Vast inkomen en een goed dak boven ons hoofd vind ik heel belangrijk. Zeker nu mijn schoonzus hoogzwanger is tijdens hun grote verbouwingen die niet eens af zullen zijn als de baby komt waardoor ze nu uit pure ellende nog voor een korte periode iets gaan huren. Dus deze situatie wil ik liefst vermijden!
1 like
Gefeliciteerd! Vervelend ook die gedachten die dan gelijk door je hoofd spoken maar moet eerlijk zeggen ook wel fijn die herkenning. Al enig idee hoe je dat gaat aanpakken mocht je zwanger zijn of heb je zoiets van ik zie wel hoe het loopt als het zo ver is?
Huh? Ga je proberen zwanger te worden terwijl je het eigenlijk niet wilt of snap ik het niet?
1 like
Tsja ik weet het niet zo goed. Ik wil ook niet het risico lopen deze baan te verliezen (heb een jaarcontract) maar ik wil eigenlijk ook niet uitstellen. Wat doe jij?
1 like
Maar dat is toch niet zo erg? Tenminste, ik neem aan dat je wel zeker weet dat je een kind wilt voordat je eraan begint… Dat je niet bij elke baby smelt of tussen de babykleding loopt te zwijmelen wil echt niet zeggen dat je geen goede moeder kunt worden he, bij sommige moet dat gewoon meer groeien denk ik?
2 likes
Ik begin zelf enorm rammelende eierstokken te krijgen. Vraag me af of er ooit een perfect moment komt om te beginnen. Had voor mezelf altijd zo’n lijstje met dingen die klaar moesten zijn; grotemensenhuis, genoeg spaargeld, getrouwd, fysiek fit en ga zo maar door.
Maar de laatste tijd heb ik vooral zoiets van als de basics (huis, baan) kloppen en de liefde tussen jou en je partner zit goed dan komt de rest vanzelf wel.
1 like
Heeft het wel zin om foliumzuur te slikken terwijl je nog de pil slikt? Geen idee hoor, vraag me het oprecht af!
Een maand toch?
1 like
Ik heb ook best last van rammelende eierstokken, maar een aantal maanden geleden wel een baby gekregen. Mijn tweede. Ik verlang nu al naar een derde. Dat is puur gevoel. Rationeel denk ik er anders over. Om verschillende redenen. Puur praktisch zou het al lastiger worden. Denk dus ook dat het niet gaat gebeuren.
Tegelijkertijd lees ik hier veel over mensen die graag willen maar wachten op een goed moment. Bij de eerste hadden we al heel lang een stabiele relatie en ook een vaste baan. Wel een klein huis. Hierdoor wilden we eerst niet. Toch voor gegaan. We woonden klein in de stad in een twee kamer appartement. Was zo knus en gezellig. Baby sliep bij ons. Was makkelijk met nachtvoedingen. Een kind hoeft niet gelijk een pinterest perfect eigen kamertje enzo. Wel een warm nest
13 likes
Zo blij dat je dit zegt. Ik woon ook in een twee kamer appartement en mijn vriend en ik zeggen ook altijd dat een aparte kamer niet perse nodig is. Maar omgeving reageert daar altijd negatief op.
1 like
Wauw! Grappig dat je daar gevoelsmatig nu al aan toe bent. Mijn idee is dat als ik er één zou hebben, het jaren zal duren voor ik überhaupt nadenk over een tweede! Maar je weet dat natuurlijk helemaal niet van te voren! En mooi wat je zegt, zo is het ook.
Moeilijk he! Ik heb wel een vast contract en ben naar een andere functie gegaan bij dezelfde werkgever maar toch vind ik dat ik het niet kan maken om in de eerste paar maanden aan te komen met ‘joehoeee ik ben zwanger’. Maar de kinderwens hiervoor uitstellen druist ook tegen mijn gevoel is, wat als het een x aantal maanden duurt voor het raak is. Wij gaan in dec naar een zika gebied dus een paar maanden daarna durf ik het wel aan, ook qua werk.
1 like
Fijn je berichtje, dankjewel en like voor de herkenning! Hetgeen je zegt klopt ook wel, ze kunnen wel 'verwachten" dat een vrouw van +/- 30 wellicht een kinderwens zou kunnen hebben. Dat stelt mes gerust!
Ben ook benieuwd naar de ervaringen rondom werk-zwanger worden/zijn. Zijn er mensen die fulltime werken en dat fijn vinden en nu toch minder zullen gaan werken nu je bezig bent met zwanger worden of wellicht al zwanger bent of kindje(s) hebt? Hoe verdelen jullie dit met je partner of hoe ben je ‘van plan’ dit te gaan verdelen? Denken jullie daar ook over na? In namelijk best veel merk ik aan mijzelf. Of zit ik in verkeerde topic dan, haha?
1 like
Helemaal mee eens! En je kunt achteraf altijd je keuzes uitleggen en verantwoorden (al zou dit helemaal niet nodig moeten zijn), maar ik zou echt geen dingen laten omdat je misschien wel zwanger zou kunnen worden. Straks duurt het inderdaad wel 2 jaar en dan heb je zo’n kans laten schieten
2 likes
Ik zit op dit moment aan medicatie waarmee je niet zwanger mag worden. Ik moet eerst een (medisch) traject in om met die medicatie te stoppen en vervolgens of hopelijk tegelijkertijd het traject in voor nieuwe medicatie waarmee ik wel veilig zwanger kan worden. Ik vind het zo jammer dat ik niet ‘gewoon’ zwanger kan worden. Dat wij het echt moeten plannen en je het daardoor ook lastiger voor jezelf kan houden. Het haalt iets van de magie weg voor mijn gevoel.
Ben inmiddels wel gestopt met de pil en aan de foliumzuur onder het motto kan geen kwaad om daar alvast mee te beginnen.