Jeetje ik zit wel in een compleet andere wereld dan de meesten hier. Ik krijg veel betaald (studie, kamer, eetgeld, zakgeld) omdat m’n ouders daar echt op staan. Hun principe is “als wij het kunnen betalen, waarom zou je dan jouw geld moeten gebruiken?”
Als ik lees dat velen hier amper geld kregen van hun ouders (in de situatie dat ze dat wel zouden kunnen, wel te verstaan) en daar om zoveel stress en moeilijkheden hebben gehad, niet veel leuks konden doen dan zou ik dat toch mijn ouders kwalijk nemen.
Wat jij zou doen, @freya, vind ik persoonlijk (!) niet kunnen en ik vind de redenering van “ik kon het, mijn kind moet het ook kunnen” een beetje krom. Je wilt toch dat je kind gelukkig is? Als je een stuk van die financiële stress kan wegnemen, waarom dan niet? Omdat je kind dan zoveel zelfstandiger zou worden?
Ik kan ook goed met geld om terwijl ik wel financiële steun heb van mijn ouders.
Sowieso snap ik die trotsheid niet van “ja ik heb de eindjes aan elkaar moeten knopen maar nu ben ik wel zelfstandig hoor!!”
Mijn mening is daar echt anders over. Als je dan zo graag een kind wilt, dan wil je toch ook alles doen om hem/haar gelukkig te maken? Tuurlijk speelt een goede opvoeding daar een rol, maar het financiële gaat daarbij ook gepaard voor mij.
En hiermee wil ik niet zeggen dat je je kind moet bepamperen maar ik zou net als mijn ouders een bedrag aan de kant houden/sparen voor mijn kinderen.
