Hahaha als iemand die een eetbuistoornis heeft gehad kan ik zeggen dat dit 100% klopt.
Eerst jezelf helemaal klem vreten en dan gauw alle bewijsstukken weggooien (ook echt verfrommelen en heel diep in de kliko stoppen of verpakken in ander afval) zodat niemand het ooit te weten komt en ‘het niet is gebeurd’.
Huh idd, oh een goede match genen, dus het komt goed?
Hier dan maar vast een levend voorbeeld ervan dat dit niet klopt.
M’n ouders zijn gelukkige mensen, ik meestal niet.
Vind jij de liefde ‘hard werken’ (oftewel ‘liefde is een werkwoord’)?
0 stemmers
Hier ook, ja uiterlijk ben ik tevreden, dat heb ik te danken aan mn ouders genen lol. Goede opvoeding gehad, maar onderweg in je leven kan er zo ontzettend veel gebeuren. Denk dat het erg weinig met genen te maken heeft, misschien 20 procent.
Ja ik zei het uit ervaring Haha
Berlijn!
ik weet dus niet hoe het voelt om een kinderwens te hebben, of ‘het gevoel van een kind willen’ wat is dat voor een gevoel?
ik vind baby’s lief en peuters ook en ben dol op mijn nichtje. mijn gevoel zegt nu geen kinderen te willen omdat ik denk aan mijn eigen jeugd + aan de schrijnende situaties die ik bij mijn vorige baan heb gezien. mijn beeld over ouderschap is dus eigenlijk echt verkloot. anderzijds weet ik dus niet hoe zo’n oergevoel dan moet voelen, een sterke kinderwens. want ja ik ben wel nieuwsgierig op zich wat voor kind er uit mij zou komen, maar te veel narigheid rondom kinderen en opvoeding heeft ook mijn beeld verkleurd. en sowieso is mijn afweging ook dat ik kindjes van onder de 4 lief en leuk vind lol en dat ook bij mezelf op zich dan wel zie maar mezelf echt niet met een ouder kind zie haha. maar ik ben ook bang dat ik dat oergevoel waar iedereen het over heeft niet eens kan herkennen :") en dat zou echt zonde zijn
oh en ik ben heel erg carrièregericht en sociaal netwerk gericht maar daar zie ik dan eigenlijk juist niet de grootse problemen zoals hierboven weleens is genoemd
ik nader de 30 (over een paar jaar) en ik zou hier eigenlijk wel antwoord op willen voor mezelf pfffffffffff 
Ik herken dat oergevoel ook niet hoor en heb dus wel een kind. Van wie ik heeeeel veel hou maar ik zou niet weten wat dat echte oergevoel dan zou moeten zijn.
Klinkt mij vaak ook heel eerlijk gezegd als een soort geromantiseerd plaatje hoor wat mensen schetsen. Dus zou daar ook niet zo zwaar aan tillen.
Een stabiele situatie (wat dat dan voor jou ook mag betekenen), liefde en geld om je kind te voeren lijken me belangrijker.
ja of mensen hebben het ook weleens over die “kriebels” … eierstokken die zouden moeten rammelen (iew) of zou dat zijn omdat ik nog geen kriebels heb gehad? 
Ik loop langzaam tegen de 40, en heb nu wel af en toe van die ‘laatste kans’ gedachten. Maar rationeel gezien wil ik helemaal geen kinderen (want de wereld is een zooitje, kinderen zijn nog eens een extra belasting voor het milieu, ik wil mijn leven niet helemaal om moeten gooien, ik zie mezelf helemaal niet als moeder, etc.) en heb hiervoor ook helemaal nooit die wens gehad. Mijn partner is gelukkig stellig in het niet willen, dus dat maakt het ook wel makkelijker om die gedachten te laten voor wat ze zijn.
Het is denk ik wel goed om je relatie af en toe te evalueren dus in die zin denk ik dat je wel aan je relatie moet werken om 'm duurzaam te houden, maar zodra je hárd moet werken om alles bijelkaar te houden en je er doodmoe van wordt dan lijkt het me een teken dat het niet goed zit.
Ja hier ben ik het mee eens. Tuurlijk hebben we weleens een gesprek over onze relatie of dingen die beter kunnen maar dat lijkt me niet meer dan normaal, en ook alleen maar gezond. Maar als ik dit afzet tegen eerdere relaties waarbij we steeeeeds maar weer ‘moesten praten’, gedoe was, janken en what not om onze relatie te onderhouden ja die waren achteraf gewoon totaal fucked up en dat werkte dus gewoon duidelijk niet. En ik vind dat ook geen goede relatie en zo 1 hoef ik er ook nooit meer. De weegschaal moet wel de goede kant uitslaan.
Haha ja, ik ben na bijna 6 jaar soms nog steeds verbaasd over hoe ‘makkelijk’ mijn relatie is. Met mijn exen was het over het algemeen veel drama en gezeik.
Haha ik lees dit en wat jij omschrijft is echt exact de relatie van mijn ouders geweest en de relatie met mijn ex en ik realiseer me nu dus dat dat helemaal niet gezond is?? Ik dacht ja een relatie is gewoon hard werken. Lekker vertekend beeld dus.
Ja ik ook, maar je ziet het zo vaak op tv in shows en reality. Is natuurlijk ook voor de drama maar ik zie de liefde absoluut niet als een werkwoord, terwijl dat wel een bekend gezegde is. Het is geven en nemen in een relatie, maar continu ruzie en verdriet zou het mij echt totaal niet waard zijn. Dan pas je gewoon niet bij elkaar.
Haha nouja, ik vind het persoonlijk nu ik anders heb ervaren niet gezond nee, maar goed everybody be different natuurlijk. Ik dacht ook dat dat normaal was tot ik een andere relatie kreeg en ook even puzzled was dat het ook zo kon. Ik zat een beetje te wachten tot het dan weer zoals eerdere relaties zou worden. Maar inmiddels zijn we 10 jaar verder en we chillen hem nog steeds samen en het wordt ook leuker zelfs nog. Mijn relatie is iig nooit of zelden een bron van stress itt vroeger.
Nee ik denk dat je gewoon gelijk hebt hoor! En dat het niet zo hard werken is als ik altijd heb gezien en zelf ook heb gedaan.
Ik hoop ook zoiets als jouw relatie te mogen ervaren some day, het klinkt heerlijk 
Niet hard werken, maar wel soort van werken? Je moet moeite voor elkaar doen (aandacht/tijd) en je in elkaar kunnen verplaatsen, je eigen ego soms opzij moeten zetten. Het gaat niet 100% vanzelf.
Een ruzie die alleen maar bestaat uit gezeik en gedoe en het elke keer moeten goedmaken. Dat is misschien hard werken, maar ik noem dat geen
liefde. Kun je maar beter zsm mee stoppen.
Dit idd, als het echt alleen maar hard werken is, is er imo wel wat mis, maar in een relatie moet je wel moeite blijven steken, en dat is ook werk. Mijn huidige relatie is een stuk makkelijker dan mijn vorige relatie, maar ik moet er alsnog moeite voor doen, we moeten ons aan elkaar aanpassen, we moeten compromissen vinden voor dingen waar we anders over denken, we moeten tijd voor elkaar maken, etc. Dat doe ik graag, en met liefde, maar het kost wel meer werk dan in mijn eentje zijn. Maar ik krijg er ook een hoop voor terug. En dat geldt overigens niet alleen bij romantische liefde, maar ook bij familie en vrienden.