ADHD-topic

Mijn beste vriendin wil heel graag veel veranderen in haar leven. Ze zit nu eigenlijk al 2 jaar heel erg vast doordat ze meerdere opleidingen niet heeft afgemaakt, een baan heeft waar ze totaal niet blij mee is, nog thuis woont, etc. En ze weet niet hoe verder te komen. Ze komt vaak bij mij haar zorgen hierover uiten en zit er heel erg doorheen hierdoor. Ze wil heel veel en noemt dat bijna dagelijks maar ze krijgt het niet voor elkaar ook echt iets te doen omdat ze elke keer zegt overwhelmed te zijn door alles.

Ik probeer haar te helpen waar ik kan, dus ik geef haar bijv bepaalde boeken om te lezen, ik kom met allerlei dingen die ik voor haar heb uitgezocht, ik kom met huisjes/appartementen die misschien bij haar passen, etc. Maar ik heb het idee dat ze daar tot nu toe alleen maar verder door dicht slaat. Ze blijft hulp vragen, maar de hulp die ik bied is volgens mij niet helpend…

Ik weet niet zo goed hoe ik haar hiermee kan helpen omdat ik ook niet goed snap WAT er zou kunnen helpen, en ze het mij ook niet kan aangeven.

Moet ik doorgaan met helpen en kan ik dit op een andere/nuttigere manier oppakken, of is het juist beter om het juist te laten omdat ik haar misschien hierdoor onbedoeld onder druk zet?

1 like

Het helpt vast alleen al dat je naar haar luistert en haar serieus neemt! Super lief dat je zo begaan bent. Ik denk dat voor haar de diagnose ook nog wel zoeken is.

Ik denk dat je als vriendin niet heel veel kan doen dan er zijn en als er concreet iets gevraagd wordt kijken of je kan helpen. Het lastige is dat het hele grote dingen zijn die ze eigenlijk graag zou willen. Stap voor stap kan ze daar zelf naar toe werken maar niet alles in een keer. Ik zou er voor waken om niet teveel tips te geven voor grote dingen. Boeken kan helpen maar denk dat het op de stapel beland na drie pagina’s. Althans zo gaat dat hier, door het lezen laat je de moed al zakken. Gaat nooit lukken. Drama piekeren blabla.

Er gaan vast dingen ook wel goed. Hier zou je haar aan kunnen herinneren. Maar blijf vooral vriendin en wordt geen hulpverlener. Luisteren, herinneren aan en helpen waar het in je macht ligt is echt al heel veel en fijn!

Oh en door therapie zal het voor haar ook allemaal steeds duidelijker worden. Dan is er voor haar ook wel meer helder waar ze hulp bij kan vragen. Ik denk dat ze dat nu ook zelf eigenlijk niet zo goed weet omdat het allemaal zo’n zooitje is.

Als laatste nog stel dat ze al 100x aangeeft dat het ze zo graag uit huis zou willen. Dan zou je eens kunnen vragen heb je al een idee hoe wil je dit aanpakken? Lukt dat? Grote kans dat ze geen idee heeft waar te beginnen en dan zou je samen eens stappen kunnen bedenken. Maar dit gaat al wel ver misschien hoor.

Je zou eens wat boeken kunnen lezen zelf over add/adhd gewoon om beter te begrijpen hoe haar brein werkt

2 likes

Ik zei laatst tegen iemand; ik ben altijd te enthousiast of lijk/ben ongeïnteresseerd. Niet per se een beschrijving van adhd/add bedoeld, maar mezelf.

Maar komt toch best overeen :sweat_smile:

1 like

Heb even geen tips maar vind het enorm lief dat je wil helpen en hier om hulp vraagt!

2 likes

Wat je zegt over ‘word geen hulpverlener maar blijf vooral vriendin’ is denk ik waar ik een beetje door ben geslagen. En hoe meer energie ik in alles uitzoeken voor haar steek, hoe lastiger ik het vervolgens vind dat zij daar niks mee gedaan heeft. Ik schiet snel in de actie modus, maar als jij zegt dat dat juist overweldigend is dan schiet het daarmee compleet zijn doel voorbij… Ik wil haar juist beter laten voelen, niet slechter.

Goede vraag ook om vooral te vragen of ze zelf al weet hoe ze dat wil doen ipv dat ik alweer met dingen aan kom.

Moet toch een stap terug gaan zetten dus. Dankjewel!

1 like

Ze zouden bij mij nog eens opnieuw naar mn diagnose kijken (die ik dus niet kreeg 2,5 jaar terug) en ik had een voorlopige afspraak staan. Maar ja ik zat dus uit te stellen om mn ouders er weer voor te vragen (als het aan mij had gelegen waren ze er überhaupt niet opnieuw bij betrokken maar het moest toch), en ik had steeds nog zoveel tijd, maar nu was t ineens in een week al en ik heb mn ouders er nog niet over verteld. Dus net maar gebeld om de afspraak er even uit te halen en dat ik bel voor een nieuwe :sweat_smile:
Al die weken de tijd gehad om het te regelen en nog schiet het niet op. Moet ook nog mn vorige onderzoek doormailen maar dat stel ik ook weer uit omdat ik dan ook iets moet zeggen nu over dat ik de afspraak eruit heb gehaald en ugh haha

1 like

Ik denk dat je gevoelens heel valide zijn hoor! Na zoveel jaar krijg je eindelijk bevestiging dat het niet aan jou ligt dat sommige dingen niet lukken. Je bent inderdaad niet lui en/of dom maar je hersenen werken anders en onze neurotypische maatschappij is daar niet op ingericht helaas. Dus lijkt mij echt logisch dat je tijd nodig hebt om dat te verwerken. Je mag ook boos zijn op al die mensen die jou zou behandeld hebben vroeger en niet verder keken dan hun neus lang was.
Vind het echt naar om te horen dat je zoveel negatieve ervaringen hebt gehad met mensen die je veroordelen om je gedrag.
Daarnaast klinkt het echt al alsof je voor jezelf superveel slimme dingen hebt bedacht om bepaalde problemen te voorkomen! Je neemt echt je verantwoordelijkheid daarin. Vind ik echt knap want dat lijkt mij heel zwaar als je steeds aan dat soort dingen moet denken omdat je hoofd gewoon wat anders werkt. :orange_heart: :orange_heart: :orange_heart:

4 likes

Ik zou je verzekering bellen, die kunnen bemiddelen.
Ik snap dat het lastig is maar nu je zo goed bezig bent met deze stap nemen is het bellen het wel waard.
Misschien kan je ze ook mailen?

1 like

Hoi, ADHD’er reporting for duty.

De diagnose ADHD (combinatie dus) is vorig jaar bij mij (dertiger) gesteld toen ik bij de GGD liep voor terugkerende depressieklachten. Schoolrapporten, een test, de hele rits, en het was zo overduidelijk :joy:
Dankzij die diagnose is een heleboel op z’n plek gevallen en ik kan eerlijk zeggen dat ik voor het eerst in mijn leven echt lekker in mijn vel zit.

Het is af en toe ontzettend vermoeiend, maar ik ben eigenlijk wel blij met mijn ADHD! Het heeft achteraf bekeken voor ontzettende omwegen in mijn leven gezorgd, en tegelijkertijd voelt het als een soort superpower die ik nu eindelijk een beetje begrijp.

Ik lees lekker mee, de verhalen zijn zo herkenbaar, echt fijn om te weten dat ik niet alleen ben.

7 likes

Okeee ik hoorde van de psycholoog dat adhd en rijbewijs veel gedoe zou kunnen opleveren, zoals keuringen enz.
Heeft iemand hier al mee te maken gehad?

1 like

Ik heb dit aan mijn psycholoog gevraagd, ik had al jaren mijn rijbewijs voor mijn diagnose.

Ze wist me te vertellen dat er geen meldplicht is als je de diagnose hebt gekregen nadat je je rijbewijs hebt gehaald. Ik moest zelf inschatten hoe/of mijn rijvaardigheid beinvloed werd door mijn ADHD en mogelijke medicatie.

Vooraf moet je het wel melden want je vult dan een gezondheidsverklaring in.

Meer info: Wanneer geef ik aan het CBR door dat ik ADHD of ADD heb? - CBR

3 likes

Yup, ik moest me laten keuren door een psychiater, kostte €200 voor een gesprekje van 10 minuten. Rijtesten bij het cbr hebben ze afgeschaft geloof ik. En je krijgt een aangepast examen, wat dat inhoudt weet ik nog niet. Ik denk dat ik liever had gelogen, had me €200 gescheeld. Maar echt gedoe zou ik het niet noemen, het is hoogstens irritant.

2 likes

Dit stukje stresst mij een beetje:

Ben ik verzekerd als ik niet aan het CBR doorgeef dat ik ADHD of ADD heb?

Als u een ongeval veroorzaakt en u niet heeft gemeld dat u ADHD of ADD heeft, kan het zijn dat uw verzekering de schade niet vergoedt. Neem contact op met uw verzekeraar of bekijk de polisvoorwaarden om te kijken of dit in uw geval zo is. U kunt bespreken dat u ADHD of ADD heeft en of dit gevolgen heeft voor uw verzekering.

Heb je dat ook gedaan of laat je het gewoon zo/zien we dan wel?

2 likes

Snap ik, daar had ik ook wel stress over. Wat nou als XYZ? Wat nou als er een ongeluk is? Hoe zit het met de verzekering?

Maar ik bekijk het zo: ik weet dat ik rustig en veilig rijd, en ik heb dat al gedaan lang voordat ik überhaupt wist dat ik ADHD had. De zelfkennis en de medicatie heeft mijn rijstijl alleen verder verbeterd. Het beïnvloedt mijn rijvaardigheid niet.

Als een verzekering vraagt “zijn er dingen die je rijvaardigheid kunnen beïnvloeden” en je weet van jezelf dat jouw ADHD dat daadwerkelijk doet, dan heb je de verantwoordelijkheid het te melden. Als je dan door bijv. roekeloos rijgedrag een ongeluk veroorzaakt, dan kan je aansprakelijk gesteld worden.

Maar een ongeluk zit in een klein hoekje, je kan nog zo voorzichtig zijn. En niet alles heeft met je ADHD te maken. Die afweging is heel persoonlijk, je moet namelijk voor jezelf het besluit nemen. Ik kan je ook niet zeggen, doe A of doe B. Alleen dat je goed in de spiegel moet kijken, aan zelfreflectie moet doen om te kijken of je rijvaardig bent, en je eigen veiligheid en die van anderen in gedachten moet houden.

En vertrouwen op jezelf! Want je stelt deze vragen, je bent ermee bezig, je hebt verantwoordelijkheidsgevoel. Dat is meer dan het gros van de mensen. Ik denk dat het hoe dan ook wel goed komt, wat je ook besluit. :slight_smile:

Heel erg bedankt voor het meedenken en de bemoedigende woorden! Super lief.
Ik ga gewoon met de medicatie beginnen op een dag dat ik de dagen erna niet hoef te rijden en dan zie ik wel hoe het aanvoelt.
Wat kunnen we ons soms druk maken om dingen he haha.

1 like

https://www.charminsringen.nl/Webwinkel-Product-477859891/Charmin’s-goudkleurige-Anxiety-stapelring-R777-Palm-Small-goldplated-staal.html

ik overweeg zoiets te kopen omdat ik nu altijd op mn nagels/velletjes zit te kauwen
zou dat wat zijn?

@chasingrainbows die van mij zei toendertijd dat hij het officieel wel tegen me moest zeggen maar dat hij het niet per se aanraadde om te doen omdat het niks toevoegt, ik mn rijbewijs al heb gehaald in ‘deze staat’ en ze me toen ook goed genoeg vonden om te laten slagen

2 likes

Thanks wat betredt rijden!

Ik heb zon ring van ali gekocht, voegde voor mij niets toe… is ook snel verkleurd

Ik heb net de uitslag van mijn ADHD-onderzoek gehad en het ADD-deel is overduidelijk. Over ADHD twijfelen ze. Daarbij zit ik net op het randje van wel en niet. Ik heb wel kenmerken, maar niet alles. Maar het onderzoek is wel via videobellen gegaan, dus wellicht dat het in ‘het echt’ wel duidelijker zou zijn.

Mijn vaste psycholoog had ook als aanvulling dat die H mogelijk toch ook wel klopt. Zij kent mij wel irl, de psycholoog die het onderzoek deed niet. Ik was overigens al onder behandeling voor autisme (en EMDR dat los staat van ASS).

Een deel van de kenmerken kunnen bij mij trouwens zowel aan ASS als aan ADD gelinkt worden, dus dat is nog wat lastig en komt deels dus ook vanuit beiden. Maar ik ben ergens wel opgelucht dat nu de dingen die niet uit ASS voortkomen wel te verklaren zijn, maar dan vanuit ADD. En hopelijk durft de psychiater het nu wel aan om te starten met stimulantia-medicatie (daar twijfelde ze over). Oorspronkelijk zou ik beginnen met Ritalin voor mijn ASS (off label), dus ik ben benieuwd of dat plan zo blijft.

4 likes

Hi! Ik heb ook adhd en autisme en slik ook ritalin, mocht je vragen hebben mag je ze altijd stellen! Vind de diagnoses persoonlijk best wel een lastige combi, maar het is wel mogelijk om je weg erin te vinden.

Toen ik een paar jaar terug werd gediagnosticeerd met adhd werd mij trouwens verteld dat add niet meer bestaat en gewoon valt onder adhd nu. Maar bij jou doen ze het blijkbaar nog wel apart?

2 likes

Dit werd ook tegen mij gezegd en ook “dan heb je adhd maar dan zonder de h” ik snap er eig nog steeds niks van

Dinsdag ga ik met een verpleegkundige of psychiater praten welke medicijnen ik kan krijgen voor de adhd zonder de h :sweat_smile:
Is het verstandig dat ik even verschillen oid ga zoeken of?

2 likes