Nu ik steeds meer lees/leer over het AD(H)D brein snap ik mezelf steeds beter.
Ik heb dus een gruwelijke hekel aan stofzuigen. Maar het werd in mijn hoofd altijd zo’n ding dat niets meer lukte. Afwassen niet, opruimen niet, de was doen, gaan douchen etc etc etc. Het enige wat ik kon was op de bank hangen, excuses maken aan mijn vriend als hij langskwam dat het nog zo’n zooi was en hopen op een betere dag. Nu heb ik amper een week die robot stofzuiger en ik kan wel janken om hoeveel makkelijker dingen gaan.
Ik heb in de tijd dat deze een beetje rondreed opgeruimd, een afwas gedaan en waar ik normaal nu waarschijnlijk mijn vriend een app zou sturen met ‘je kan beter rond 18:00 langskomen’ is het nu nou eehhh je bent eigenlijk al wel welkom? Mijn slaapkamer is nog een chaos (ga al maanden kleding uitzoeken aka het ligt allemaal op de bank).
Alleen mijn vrienden zoiets hebben van ‘achja iedereen stelt toch vervelende dingen uit’ en nog meer van dat soort dooddoeners. Ze lijken echt niet te begrijpen dat het geen kwestie van niet willen is maar van niet kunnen. Er hebben hier geregeld drie volle vuilniszakken in huis gestaan omdat ik echt niet wist waar te beginnen (en dan verstoppen in het washok of de badkamer).
Goed weer een lekker warrig verhaal maar robot stofzuiger 10/10. Zou door de verzekeraar vergoed moeten worden.