Goeie 
ik ben alleen zo geneigd om te denken: ja maar wat nou als ze dat tegen me gaan gebruiken? Want dat is al eerder gebeurd dus altijd extra alert.
Maar goed, ik duim gewoon dat het voor ons allebei heel erg meevalt en dat we allebei achteraf denken van: was dat nou alles?
Heel veel succes vandaag @Meow en @Honey!
Ik sta al een half jaar op de wachtlijst, en ben nu van zorgverzekering veranderd, in de hoop dat dat iets scheelt. Oorspronkelijke wachttijd was 64 weken.
In de tussentijd ploeteren we maar voort. Omdat ik echt vastliep, oa op werk, ga ik nu wel naar de tweedaagse van ADHD bij vrouwen over twee weken. Ik ben meestal erg sceptisch over coaching, maar heb hier goede dingen over gehoord van een kennis. Gelukkig betaalt werk (onder 't mom van timemanagement…), dat maakte de keuze makkelijker.
Oke intake gesprek gehad: was echt eigenlijk alleen m’n klachten omschrijven, of ik daar in mijn jeugd al last van had, medische/psychische geschiedenis, waar ik precies hulp mee wilde, en dan stelde zij nog wat ADHD specifieke vragen - er werd mij niet gevraagd om input van anderen, mijn man lag te chillen in bed en ik kon hem erbij vragen indien nodig maar er werd niets over gezegd.
En dan volgende week een adviesgesprek met regiobehandelaar, daar zal uitkomen of er een ADHD onderzoek gedaan wordt. Dus viel hartstikke mee in ieder geval!
Edit: er werd trouwens wel gevraagd of ik me nog kon herinneren wat docenten zeiden of wat er in mijn rapporten stond maar hoefde niet iets te laten zien ofzo, maar misschien dat dat nog komt bij het daadwerkelijke onderzoek
Oh dat klinkt echt wel makkelijk en veel minder eng dan gedacht? Fijn dat het zo goed gegaan is want dat geeft weer moed voor morgen.
@Mandarijntje dank je! Morgen aan de beurt na bijna een jaar (!) wachten. De wachttijden zijn volgens mij overal echt enorm helaas maar fijn dat je bij ADHD bij vrouwen al wat in de tussentijd kan doen. Succes
Ah, in de war met de dag, excuus. Hopelijk verloopt het allemaal gesmeerd morgen. Dat het een goed begin van het nieuwe jaar voor je mag zijn!
Niet erg! Ik was vanochtend ook al helemaal klaar om weg te gaan en toen ik op de brief keek voor het adres zag ik gelijk dat het morgen pas is 
Zo dat gesprek heb ik overleefd en was gelukkig veel minder eng dan gedacht. Nu is het afwachten met het adviesgesprek 
Goblin tools! Kan je je taken helemaal laten afbreken. Meestal pak ik zelf een mand voor bijv kleuren of een zak voor vuilnis en dan pak ik een punt in de slaapkamer. Bijv bureau of het bed. En dan dat afwerken en dan het volgende.
Ja als je het onderzoek afneemt moet je een aantal ‘punten’ halen om de diagnose te kunnen stellen. Waarschijnlijk scoorde jij op alles.
Ik had dat nog nagevraagd laterna in het traject omdat ik dat ook interessant vond. Kreeg toen alleen te horen je hebt 7 uit 9 idd.
Maar de psycholoog gaf aan dat ze die informatie niet verstrekken verder helaas. Weet niet of dat overal zo is? In feite zou je zo zelf je diagnose kunnen doen bij anderen zei ze. Terwijl ik ook denk dat het vast wel te vinden is online.
Nee maar ik vertel het zelf ook niet omdat de aandacht dan daarheen gaat en je dan het onderzoek moet uitleggen.
Edit: die cijfers zijn trouwens ook om de onderzoeker te laten zien of er in de kindertijd dezelfde klachten waren en op welke categorie je hoger scoort.
Maar is ook wel zo, ik ben persoonlijk van mening dat het onderzoek te manipuleren is door de juiste antwoorden te geven. Aanvullend gegevens en uitsluiten van andere klachten is daarom wel echt belangrijk maar wordt niet overal gedaan.
Ik ben +/- 15 jaar geleden gediagnosticeerd met ADHD. Toen ook gesprekken gehad en groepssessies. Ook medicatie genomen, maar na een jaar mee gestopt omdat ik me er niet fijn bij voelde. Vooral het gevoel ‘strak’ te staan, maar ook deels ‘wat doet dit op lange termijn met me?’ En ook de gedachte dat ik toch geen adhd heb en het prima zonder moet kunnen.
Tja en dat kan ik ook, maar kost veel energie. Ik merk dat ik wer eens alles tot in den treure uitstel, moe ben met vaak enorme brainfog, impulsaankopen doe en snel overprikkeld raak. Dat doe ik altijd hoor, maar nu gaat het wel erg ver en ik merk dat ik het ook heftiger vind sinds ik een kind heb. Ben er wel een beetje klaar mee en wil toch weer eens medicatie gaan proberen om te kijken of dat me helpt.
Kan ik nu gewoon bij een HA vragen om concerta/ritalin of moet ik dan een doorverwijzing met een wachtlijst etc? Ik ben gediagnosticeerd en wil best naar een psychiater voor medicatie, maar heb geen idee hoe het zit met wachttijden op dit moment in de zorg. Iemand ervaring hoe zoiets gaat?
Het hangt van je huisarts af. Wanneer een huisarts zich bekwaam voelt dan schrijft hij of zij het soms wel voor, denk dat het wel relevant is dat je diagnose in je dossier staat.
Soms werken ze ook samen met een consult psychiater waardoor het iets later nog na overleg voorgeschreven kan worden.
Ik vond dit ook wel? Bij het intake gesprek werden soms verdiepende vragen gesteld dat ik ergens dacht: ik heb hier inderdaad last van maar iemand die hier komt voor de verkeerde redenen kan nu door jouw vraagstelling precies het “perfecte” antwoord geven. Ik merkte ook dat ik zelf bang was om een “perfect” antwoord te geven en dat ik daar ook zat met het idee van, nee het gaat de afgelopen twee weken redelijk dus misschien overdrijf ik wel en heb ik helemaal nergens last van 🫠 Beetje imposter syndroom idee
Ik ben onlangs met hetzelfde probleem naar de huisarts gegaan, ik heb eerst onder begeleiding van de HA weer opgebouwd naar mijn eerdere dosis. Toen uiteindelijk bleek dat het toch niet werkte heeft ze me doorverwezen naar een psycholoog, maar we hebben het ook gehad over een medisch consult bij een psychiater. Verschil is alleen wel dat er bij mij maar twee jaar tussen zat.
@keekie @Acculader
Thanks voor jullie reacties. Ik ga volgende week maar even contact zoeken met de huisarts. Het wel in mijn dossier, dat scheelt misschien. Zoals ik het na jullie reacties bekijk lijkt het i.i.g. relatief snel te gaan en dat scheelt voor mij al.
Wat raar dat je dat niet te horen kreeg, mijn psycholoog was sowieso open over alles. Toen ik de diagnose uiteindelijk kreeg had ze alles in een document gezet, met dus die punten, en dat document mocht ik ook hebben.
Ik word soms echt zo moe van die ADHD. Ik doe een deeltijd studie en dat voelt al echt als een enorme uitdaging, maar ik heb maar een klein beetje tegenslag nodig en ik ben het weer helemaal kwijt. Vandaag had ik gepland om de middag in de bieb in het centrum te gaan zitten en ik kom er vlak voor vertrek achter dat die vandaag dus dicht is. Ik ben dan meteen ‘‘van slag’’ en vind het lastig om dan te schakelen naar een andere plek. Een andere bieb wil ik niet, want in mijn hoofd zijn die allemaal kut. En thuis vind ik ook lastig, want ik wil gewoon in de centrale bieb zitten. Vind het zo lastig dat die veranderingen zo een invloed hebben.
Heb jij je adviesgesprek al gehad? De mijne is nu al 2 keer verplaatst Ook echt beide keren 20 minuten vantevoren