Ik heb vanavond echt een zieke paniekaanval gehad onderweg 
voel me momenteel echt even afgrijselijk en ben nog wel even onderweg. Ben blij als ik een lange douche kan nemen en mijn nest in kan duiken.
2 likes
Misschien een tip voor de mensen met paniekaanvallen: ik heb een somnox gehuurd via mijn verzekering. Dat is een âknuffelâ met een buik die in- en uitzet die je dan kunt volgen met je ademhaling.
Mij lijkt het wel wat te helpen. (Als ik verstandig genoeg ben om 'm erbij te pakken en niet eigenwijs denk âdat helpt toch niet!!!â)
Juist omdat je niet zelf hoeft na te denken of te tellen maar gewoon mee kunt ademen.
Paniekaanvallen zijn zo klote 
sterkte voor jullie!
https://somnox.com/nl/ (Ik heb geen aandelen, ben gewoon enthousiast)
10 likes
Wat fijn, ik hoop voor je dat het helpt!!
Ik heb sinds een klein jaar een lotgenootje, een verzwaarde knuffel. Ik heb er heel veel aan gehad toen ik heel veel last had van angstaanvallen in de herfst. Nu ligt ie gezellig aan mijn voeteneinde en pak ik hem er bij als ik een angstaanval heb (als ik eraan denk idd). Wel met mn eigen geld gekocht, maar het is het dubbel en dwars waard.
5 likes
Tip van flip die dit fijn lijkt. Maar er minder geld aan willen uitgeven.
Ze hebben deurstoppers bij de action in hondenvorm/knuffel.
Ik zie de specifieke niet meer op de site staan. Maar ligt er nog wel.
1 like
Een paar dagen geleden werd ik in een ander topic naar hier verwezen dus ik wil graag mijn verhaal hier doen.
Een aantal weken geleden was er een vermoeden van een chronische ziekte bij mij. Na een aantal onderzoeken ( en teveel online research van mijn kant ) werd deze diagnose ontkracht door 2 specialisten. Het is voor mij moeilijk om deze te aanvaarden en ik ben nog steeds niet overtuigd van hun diagnose.
Deze weken heeft mij zoân ongelofelijke stress bezorgd en kan de paniekaanvallen niet meer op 1 hand tellen. De stress blijft in mijn lichaam hangen en ik heb constant het gevoel dat ik enorm veel zenuwen heb. Niet alleen meer voor de ziekte, maar voor alles. Bang voor morgen, band voor de paniekaanval waar elke dag mee start etc⊠ik heb 2 kinderen waar ik na het school voor moet zorgen tot mijn man thuis is. Dit geeft me nog meer stress.
Ik neem elke dag 1 keer alprozolan; die werkte de eerste dagen maar de werking neemt af. Ik durf de dosis niet overschrijden.
Volgende week heb ik een afspraak bij een psycholoog en psychiater die me hopelijk medicatie gaat voorschrijven. De grote vakantie staat voor de deur dus ik moet gewoon doorgaan. Ik kan amper iets eten en eten maken voor mijn gezin gaat bijna niet.
Ik wil graag jullie ervaringen horen, en tips.
A.u.b. geen negatieve verhalen want dit duwt me dieper de put in. Ik heb namelijk bang dat dit alleen maar erger en erger gaat worden.
Is het mogelijk dat je man tijdelijk meer taken op zich neemt of anders iemand even bijspringt met de dagelijkse taken?
Want je werkt jezelf nu echt over de kop en het is nu vooral belangrijk om rust te nemen. Als het goed is ga je met de psycholoog opzoek wat die paniekaanvallen triggert en hoe er verder mee om te gaan.
In de tussentijd zou ik echt rust zoeken. Focus op je lichaam en niet op je gedachten. Doe ademhalingsoefeningen en volg eventueel een mindfulness filmpje.
Maar probeer alsjeblieft niet alle ballen in de lucht te houden, terwijl je de energie er niet voor hebt. Want de kans is groot dat je dan de problemen nog wat verergert.
Je bent niet alleen en er zijn heus wel mensen die je kunnen en willen helpen, als je erom vraagt
2 likes
Je hebt al een hele goede stap gezet door hulp te zoeken! 
In de tussentijd zou ik als ik jou was niet te veel dingen gaan doen of proberen, misschien een keer een body scan meditatie en juist dingen die voor jou sowieso altijd voor afleiding zorgen.
Mijn favoriete podcast heeft laatst een episode over health anxiety uitgebracht. Misschien ook wel laagdrempelig?
(oke deze komt uit 2023, blijkbaar hadden ze het laatst ook over dit thema, maar die kan ik even niet zo snel vinden, maar het komt op hetzelfde neer)
Wel met de kanttekening dat je dus wel gewoon de deur uit moet blijven gaan. Bij angst is het juist heel erg belangrijk om alle dingen wel gewoon te blijven doen. Wel fijn als je man meer kan inspringen om de druk eraf te halen, maar vermijden is juist het laatste wat je moet doen.
Verder wil ik zeggen dat je goed bezig bent om hulp te zoeken! Goed op buikademhaling letten en altijd denken, paniek komt met pieken. Zo een aanval duurt voor je gevoel heel lang, maar daalt altijd na een tijdje. Mss is er iets wat je afleiding geeft (een liedje, naar iets kijken, een stressball etc).
Misschien ook je angsten een plekje geven in een dagboek, of een piekermomentje inplannen. Of iets anders zoals mediteren of yoga, iets wat je heel bewust laat ontspannen even. Niet teveel doemdenken, het is ook heel stressvol wat je hebt meegemaakt en geef gewoon ook jezelf even de tijd om dat te verwerken.
3 likes
Oh wat naar, las toevallig net je hele verhaal in het andere topic.
Ik ben zelf bijna een jaar geleden in hetzelfde âgatâ gevallen. Ik had zelf niet dat ik dacht dat er iets met mijn lijf was, maar had wel dat gevoel wat jij zo goed omschrijft van constant zenuwachtig en gespannen zijn. Paniekaanvallen en daarna angst voor paniekaanvallen. Kreeg geen hap door mijn keel. Ik durfde niet meer alleen te zijn, was bang dat ik een psychose kreeg en dat het nooit meer goed zou komen. Ik geloofde ook niemand die zei â het komt weer goedâ. Het enige wat ik toen dacht was â ja maar zul je zien, bij mij nietâ.
Ik ben toen uiteindelijk met een SSRI gestart en dat heeft mij zo erg geholpen. Samen met de therapie die ik nu sinds een half jaar heb heeft me dat echt weer uit het dal geholpen.
Ik ben in de tussentijd ook gediagnosticeerd met adhd, was voor mij niet nodig, maar het laat wel zien waarom ik âzoâ was geĂ«indigd.
Voor mij was de redder dus de medicatie waardoor ik de therapie goed kon oppakken en weer kon nadenken zonder angsten. Pas toen zag ik in wat er daadwerkelijk aan de hand was ( mijn hoofd gaat met mân lichaam aan de haal).
Verder heb ik veel geschreven, elke avond of juist als ik me rot voelde. Buiten wandelen. Met mensen zijn die je vertrouwd. Niet teveel prikkels opzoeken.
Sterkte!
1 like
Mijn man doet echt al 80% van de dingen ivm de kinderen, maar het is gewoon onmogelijk met zijn job om er altijd te zijn.
@CloserToFine danku voor de podcast ! heb er al een aantal geluisterd tijdens het wandelenâŠ
@Bunnyslippers ik ga proberen alles op te schrijven⊠zien of dat werk.
Voor de rest heb ik Deanxit voorgeschreven, maar wil dit echt niet nemen. Sertraline ook maar ben echt doodsbang voor de bijwerkingen dus deze wil ik ook niet nemen.
Ik ga gewone therapie proberen, en vragen of ik af en toe bij hoge nood xanax mag nemen, dit helpt me om te functioneren.
1 like