Maar een overbodige trema/apostrof is toch wel wat anders dan een naam die overgenomen is uit het Frans/Engels of welke taal dan ook en qua oorsprong ‘klopt’ en gangbaar wordt.
Dan kan je dat bij alles wel zeggen; Maikel, Wesli
Oh, op die manier.
Maar dan kun je eigenlijk alleen nog maar oud~Hollandse namen geven of alles naar het Nederlands verbasteren om verwarring te voorkomen.
Je houdt het toch vaak vind ik dat je wel eens moet toelichten hoe je het schrijft… Mijn vriend en ik hebben een normale naam zonder unieke schrijfwijze maar kun je wel verschillend schrijven: mijn vriend moet vaker zeggen ‘met een c’ ipv ‘k’ bijv.
Net als een meid die twee zoontjes heeft, Jackson en James, en dan de derde Djoah noemt in plaats van Joah. Dan vraag je toch om problemen.
Ja true, dat voorbeeld is vreselijk😭
Dat doet me denken aan een jongen die Pepijn heet, maar schrijf je als Pepeyn
Doet toch peyn aan je ogen
Wij komen er gewoon echt niet uit, heb inmiddels alle namen al voorbij zien komen. Misschien weten jullie nog alternatieven voor wat we mooi vinden:
Viën, Carli, Merle, Fenne, Julie, Lynne
2 lettergrepen dus?
- Imme
- Hannah
- Ilya
- Thirza
- Nila
- Sinne
Marin/Maren
Nore
Selah
Idd Julie (prachtige naam)
Anna
Feline
Lana
Noémie
Lily
Wende, Ize, Mare, Ella
Meia, Lena, Inte, Reza, Jolie, Bodile, Nena, Lara, Xena, Liva, Fia, Nola, Lela
Sïenna / Senna, Rosie
Ik zit in een verkeerd algoritme. Ik zag net Bobbí, wat is die í daar?!
Elin / Cato / Fien(e) / Nora / Hanne
Elin
Marre
Marte
Madde
Mirre
Lenne
Voor meisjes vind ik zooo veel mooi, maar wij krijgen een tweede jongen en de namen die ik eigenlijk wil kunnen niet (want neefje heet al zo etc.) en ik heb echt namenwebsites en pinterest en insta al uitgespeeld voor m’n gevoel.
We hebben er nu een paar op een lijstje maar nog geen 100% YES gevoel. Zó lastig!
Ik vind jongensnamen ook heel lastig! Ik heb twee jongens en toen ik zwanger was van de tweede en het bleek een jongen te zijn, wisten we echt geen naam. We hadden één leuke naam en zo heet onze eerste zoon haha. Uiteindelijk toch een naam tegen gekomen waarvan ik dacht, ja als ik een moeder haar kindje die naam hoor roepen denk ik leuke naam, maar was niet een super yes yes gevoel ofzo. We hebben heel vaak de naam hardop uitgesproken en werden steeds meer gewend aan de naam, ondertussen ben ik super blij met deze naam en past helemaal bij hem en klinkt ook nog eens leuk naast de naam van onze oudste.
Ja dat herken ik helemaal! De naam van onze oudste zoon was echt zo favoriet, en bij de tweede zoon bleef alles als een b-keuze voelen en hebben we tot het laatst getwijfeld, terwijl we bij de oudste als heel vroeg zeker waren van de naam. Nu vind ik hun namen echt allebei even leuk en idd ook heel leuk samen. Terwijl ik dat wow-gevoel tijdens mijn zwangerschap niet had. Dat kan dus echt wel komen als de baby er is, dan wordt je baby ook gewoon helemaal die naam.