Ik maak daarom niet graag recepten met (veel) baking soda. Als je het eenmaal proeft kan je het ook niet meer negeren. Vaak zijn er wel trucjes om die smaak weg te krijgen/ verminderen. Mijn moeder proeft het ook.
2 likes
Ik heb geen idee hoe het proeft en gebruik het regelmatig. Ben nu echt geneigd om het puur te proeven.
Soms vraag ik me echt af hoe ik op mijn werk kom. Dan arriveer ik op het parkeerterrein en dan denk ik??? How the fuck did I get here??? Alles gaat zo op de automatische piloot.
Herkenbaar?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Anders kan je misschien nog iets met deze tips?
https://www.ad.nl/auto/wat-je-zelf-kunt-doen-tegen-oogverblindende-moderne-koplampen~a7dd3f6d/
1 like
Ook nooit de scones van de Lidl halen dan. Die hebben zon erge bakingsoda smaak.
1 like
Oooh nooooo nou misschien vind jij het meevallen? Maar ik ben bang van niet haha.
Hahahhaha shit!
Misschien hebben ze de receptuur aangepast maar, niet te hachelen dan ga ik ze alsnog niet halen hahaha.
1 like
Vanaf kinds af aan vind ik poppen eng en ook gewoon echt heel vies. Als ik eet en er een pop in de kamer ligt krijg ik dat eten ook echt niet weg. Sterker nog, ik open zelfs geen insta/youtube etc op momenten dat ik eet omdat ik regelmatig een foto van een kind met babyborn zag staan ofzo.
Ben ik de enige die oprecht misselijk kan worden van poppen? Ik heb het met alles. Paspoppen, babyborn, barbiepoppen etc.
- Ja
- Nee
0 stemmers
Misselijk niet, maar ik wil nooit van mân leven slapen in een kamer met zoân antieke pop. Of zoân pop ergens tegenkomen in het donker.
9 likes
Moderne babybornâs en paspoppen zijn prima, maar de logeerkamer van mijn schoonouders staat dus vol met dit soort poppen en die draai ik altijd wel even met hun gezicht naar de muur als we daar slapen :â)
11 likes
OMG precies die bovenste had ik vroeger!! Ligt denk ik nog steeds bij mn ouders.
Thug life dat jij er nog naast durft te slapen. Ik zou echt in staat zijn ze naar de naastgelegen kamer te brengen.
3 likes
Wij hadden zoân Sara pop voor mijn moeder gemaakt toen ze 50 werd maar de nacht ervoor en erna zat ze bij ons binnen. Ik was alleen thuis en ik vond het doodeng om met die pop in de woonkamer te zijn, toen heb ik een dekentje over haar heen gelegd 
vond die ogen veel te priemend
12 likes
Hahaha ik zou echt bang zijn dat ze in de ochtend ineens weer normaal zitten 
Maar gatver die glimmende armpjes ook 
Ik moet er echt niet aan denken om een broodje worst of smeerkaas te eten en dan zoân pop voor me te hebben. Ook dat plastic haar⊠eet nog liever uit een vuilnisbak dan dat ik daar naar moet kijken.
3 likes
Deze had mijn oma altijd in de woonkamer staan. En ze hadden de badkamer en wc beneden dus als ik daar dan sliep en sânachts moest plassen moest ik door de woonkamer heen. Ze hadden altijd het gordijn net niet helemaal dicht zodat ik niet alle lampen aan hoefde te doen en dan keek die pop je zo aan, echt dat ding staat in mijn geheugen gegrift. Gelukkig hebben ze hem weggedaan toen ze gingen verhuizen.
6 likes
Ben ik de enige die weleens dagen heeft waarop je dan ineens meerdere nieuwe voornemens start (wat uiteraard een domme techniek is maar ookal weet je het doe je het toch?)
- Ja je bent de enige, doe ik nooit
- Nee ik heb ook (onlangs of nu) weer eens wat verzonnen wat ik waarschijnlijk niet vol ga houden
0 stemmers
Nou ik ben weg want een van de dingen is geen smartphone meer na 20:30.
2 likes
Mijn oma had op een tafeltje in de gang en aantal wajangpoppen staan. Als ik daar sliep stond de kamerdeur op een kier en kon ik die poppen zien. Zij zette ze dan altijd in een kast omdat ik er zo bang voor was.
Ik heb dit ook maar dan met heiligenbeelden. Om het breder te trekken ik kan ook echt niet eten nadat ik in een kerk ben geweest (niet dat ik daar nu ooit nog ben maar als kind wel vaker). Heb dan het idee dat ik helemaal omhuld ben door die wierooklucht en dat dat dan op mân eten komt en zo in mân lichaamđ
1 like
Of opstaan om 5u want dan kan je âs ochtends van alles doen en ben je megaaaaa productief. Nee. Ik blijf wel een uurtje langer liggen bedankt.
4 likes
Ik moet ineens denken aan wat ik vroeger vaak had: dat ik alle geluiden vervormd hoorde. Ik denk dat lege batterijen van een cassetterecorder nog het dichtst bij komt. Dus ook alle stemmen, incluis die van mijzelf, klonken dan vertraagd, vervormd en ook alsof het verder weg was. Ik moest dan ook heel erg mijn best doen op een gesprek en hoopte dat ik normaal zou klinken, omdat ik mezelf dus ook vervormd hoorde. Zo vreemd. Het duurde denk ik een paar minuten en daarna was dan ineens alles weer normaal. Volgens mij heb ik het nooit tegen iemand verteld. Ik probeerde het net te googlen, maar kwam dan alleen maar op info over tinitus e.d.
Ik ben ineens heel benieuwd wat het is en of meer mensen dit hebben (gehad).
- Je bent de enige, ik herken niet wat je beschrijft
- Je bent niet de enige, ik herken wat je beschrijft
0 stemmers