De enige persoon die ik graag aanraak is mijn partner en daar woon ik mee samen. Ik voel me heel ongemakkelijk bij fysiek contact met andere personen, heb dan ook een hekel aan die verplichte kus bij bij begroetingen.
6 likes
Ik vind het heel fijn dat ik niemand meer hoef te kussen en knuffelen bij het begroeten, dat mis ik echt niet en ik hoop dat dat nog heel lang normaal blijft.
18 likes
Ik noemde het zo toen we (hier in België) enkel nog maar essentiële verplaatsingen mochten doen en nu is het soepeler maar noem ik het soms nog steeds zo aangezien het voor mij persoonlijk nog zo voelt omdat ik bijna niet buitenkom
Tegenwoordig zie je steeds meer auto’s (vaak Tesla’s en andere dure bakken) met matte lak. Maar ik kan daar dus niet naar kijken, omdat ik daar het ‘nagels over het schoolbord’-gevoel van krijg. Echt heel erg, ik had het voorheen alleen bij een paar geluiden, maar nog nooit bij iets visueels. Ben ik de enige?
- Ja, ik heb nog nooit puur op zicht het ‘nagels over het schoolbord’-gevoel ervaren.
- Nee, ik kan ook het ‘nagels over het schoolbord’-gevoel krijgen als ik iets zie.
0 stemmers
En over dit specifieke voorbeeld?
- Ja, ik kan prima kijken naar auto’s met matte lak.
- Nee, ik kan auto’s met matte lak ook niet aanzien. Dan liever dat schoolbord.
0 stemmers
Even over dat nagelsoverhetschoolbord-gevoel: ik krijg idd dat gevoel maar ik heb dan de neiging om juist wél met mijn nagels over dat bewuste voorwerp te gaan (ook bij zo’n terracotta bloempot bijvoorbeeld). Net om mij ervan te verzekeren dat het in het echt minder erg is dan in mijn hoofd ofzo? Ben ik hierin de enige?
- Ja, je bent de enige.
- Nee ik heb dit ook!
0 stemmers
Ik heb dit ook bij matte nagellak, brr
2 likes
Ik heb het bij geborsteld metaal, brrr. Een pen of lepeltje van dat materiaal, ik word daar echt onpasselijk van.
2 likes
Ik heb dat bij houten bestek of van die houten lepeltjes. Ik word helemaal naar van die textuur. Ik neem bij de ijssalon dus of een hoorntje (en soms eet ik die zelfs op!!) of als ik een bekertje heb, heb ik mijn eigen metalen ijslepeltje in mijn tas.
36 likes
Zijn er ook mensen die hun hoorntje niet opeten dan?
2 likes
Hallo, is echt één van mijn favo quotes, van Sylvie Meis was dat.
18 likes
Ja heb je niet geleerd dat je die niet mag opeten
Oh ik vind je lepeltje echt heel mooi!
3 likes
Haha voor naar mijn werk neem ik ook eigen bestek mee. Als ik bij mijn ouders ga koffie drinken, zoekt mijn vader zorgvuldig een lepeltje uit 
1 like
Houten bestek is echt de horror, ga daar zó slecht op
1 like
Jazeker ik vind die dingen vaak te taai. En de hele goedkope, met zo’n gekke ronde kraag aan de bovenkant, brr dat is echt net plastic. En dat geluid tussen je tanden als je er op kauwt en dat papje wat overblijft, uhk. (Of was dit sarcasme gezien Sylvie meis)
1 like
Ben ik de enige die nog met een knuffel slaapt? Dus niet een die naast je bed staat, maar een die innig geknuffeld wordt
- Ja je bent de enige
- Nee ik doe dit ook
0 stemmers
Ben ik de enige die af en toe naar bewakingscamera’s knipoogt?
- Ja, creep
- Nee
- Ja, ik zwaai alleen
0 stemmers
Ik heb net een kaartje gekocht om naar iemand te sturen, en ga dan altijd eerst de tekst die ik op het kaartje wil schrijven typen in notities op mijn telefoon, omdat ik bang ben dat ik tijdens het schrijven het even niet meer weet maar dan mijn tekst niet meer kan aanpassen. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand anders dit ook doet. Dus, ben ik de enige die dit doet?
- Ja, je bent de enige mafkees met deze autistische trek
- Ja, ik doe dit niet maar vind het wel slim dus ga dit voortaan ook doen.
- Nee, ik doe dit ook altijd.
0 stemmers
Edit: het leuke hieraan vind ik wel dat ik dus teksten op kaartjes die ik stuur altijd kan teruglezen want ik sla ze ook op in notities op m’n telefoon 
Ik denk dat er meer kaartjes van mij zijn mèt schrijffouten dan zonder haha. Dus goed idee!
2 likes