doe mij Ine als buurvrouw!
Ik heb een ik-ben-altijd-overspannen-buurvrouw die haar 3 kleine kinderen net niet onder controle kan houden en daarom altijd maar schreeuwt zodat iedereen mee kan genieten van het feit dat Boaz weer eens speelgoed van Finn afpakt.
Hahaha zo’n buurvrouw heb ik ook!
De Shaniqua
Ze groeit op in een achterstandswijk. Dit kan zowel op 4 hoog zijn in een flat die ook dienst kan doen als schotelmuseum, maar ook in een volksbuurt zijn waar haar moeder een arbeiderswoning van de sociale woningbouwstichting heeft gekregen. In ieder geval is de vader meestal uit beeld of houdt hij zijn eigen agenda er op na: drank en drugs. In een enkel geval bromt hij in de gevangenis als hij weer eens is opgepakt voor illegale praktijken. De moeder is of fulltime uitkeringstrekker of werkt zich iedere dag een slag in de rondte als schoonmaakster of kapster bij de lokale Natasja Hairsyling. Dit om alles voor haar kinderen – haar enige trots - Welsey en Shaniqua te kunnen bekostigen en de vele pakjes shag die ze door de stress óf juist uit verveling oprookt. Vader hoeft geen alimentatie te betalen want volgens de belasting heeft hij nauwelijks inkomen.
Op jonge leeftijd probeert moeder haar dochter wijs te maken om niet dezelfde fouten te maken. “Sjaan, maak eerst je opleiding netjes af en begin dan pas aan kinderen. En laat die jongens met tasjes om hun nek lekker gaan.” Maar Shaniqa neemt haar moeders advies niet ter harte. Ze papt toch aan met Giovanni en gebruikt tijdens de seks geen condoom. Want als je rookt kan je toch niet zwanger worden?
Tijdens de eerste keer was het al direct raak en Shaniqua is zwanger van Giovanni, die bij iedere baan na een week al wordt ontslagen. De reden waarom dit gebeurt is zogenaamd een raadsel maar het lag zeker niet aan hem! Moeder is compleet over de rooie als dochterlief van zeventien na 10 weken trots vertelt zwanger te zijn van haar eerste kind. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Shaniqua geeft haar moeder de schuld omdat ze zogenaamd nooit naar haar omkeek!!11! Moeder geeft dochter twee keuzes: een abortus of het ouderlijk huis uit. Ze kiest de tweede optie, stopt met haar opleiding en trekt bij haar 22 jaar oude vriendje in. De toekomstige ouders steken zichzelf diep in de schulden want hun toekomstige prinsesje moet wel het beste van het beste hebben. Nog voor de geboorte worden Sja en Giovanni hun huurhuis uitgezet omdat ze al 3 maanden de huur niet hebben betaald. Dit was de laatste druppel, de relatie gaat uit en Gio laat niet meer van zich horen
Shaniqua komt terecht in een huis voor tienermoeders. Drie maanden later wordt het dochtertje geboren dat de naam Youandi krijgt want Shaniqua staat er alleen voor met haar dochter. Gio wil het kind niet erkennen omdat hij niks wilt betalen maar wil zijn eigen kind wel zien. Een maand na de geboorte maakt de moeder van Shaniqua kennis met haar eerste kleinkind. Ze is toch wel trots op haar dochter en betaalt de kosten voor Shaniqua om ‘YOUANDI’ in haar nek te laten tattoeren. Haar droom om binnenkort te kunnen werken als kassameisje bij de lokale supermarkt is hiermee direct vervlogen. Maar je moet wat over hebben voor je kind.
Je vergeet de powerbank in zijn jas of broek zak
Ja! Dit zijn mijn oom en tante (uit elkaar inmiddels). Ze heten Geer en Nel afgekort. Bruin als oempa loempa’s, en er gaat nog altijd een pakje pikzwarte haarverf in. Geen tintje lichter, ook al is hun haar van nature nooit zwart geweest.
Ome Geer pocht graag met z’n gouden schakelkettingen, hoeveel karaat het is en hoe duur het allemaal was. Z’n shirts wast ie niet vaak en hij rookt sjekkies.
Met Nel moet je niet fokken. Ze heeft stekeltjeshaar en ze is haar baan kwijtgeraakt door de bezuinigingen en de asielzoekers. Ze rijdt al heel wat jaren in zo’n klein, vierkant zwart autootje.
Waarom & hoe deze mensen een stelletje zijn (waren in dit geval): GEEN IDEE. Nooit een vleugje romantiek waargenomen.
Echt, ze kunnen zo viral gaan. Ze komen uiteraard uit Rotterdam-Zuid. Om een positieve noot toe te voegen: ze doen veel voor zwerfkatten.
Het herfsttype
Kijkt het hele jaar eigenlijk maar uit naar een seizoen. Weet nooit wat hij/zij aan moet trekken in de zomer omdat de voorkeur uitgaat naar vele lagen kleding. Heeft een lichte voorkeur voor rood of kastantje bruin haar en vindt groene ogen zeer aantrekkelijk. De garderobe bestaat vooral uit kleding in natuur- en donkere tinten. Moet er niet aan denken om als markeerstift of pastelpersoon door het leven te gaan. Kan niet wachten tot de bladeren oranje kleuren en producten met pompoensmaak weer in de winkel liggen. Is in het bezit van een bank met veel dekens en kussentjes en probeert bepaalde tradities in ere te houden zoals het kijken van bepaalde televisieseries in het najaar. Raapte als kind graag tamme kastanjes en eikels van de grond en vond het leuk om op de bassischool een herfsttafel te maken. Zou graag zelfs sjaals en sokken willen breien maar dit is maar voor een enkeling weggelegd. Maakt graag een playlist met folk/indiedeuntjes om alvast in de juiste mood te komen.
De boho-bourgeoisie
Een koppel, leeftijd vanaf eind 30 tot begin 50 jaar. Ze wonen in een herenhuis in de stad en hebben 2-4 kinderen die allemaal een instrument spelen en/of bij de jeugdbeweging zitten. Ze hebben een abonnement op een politiek-correcte krant en het theater. Foodies. Ze kijken neer op mensen die elke dag aardappelen, vlees en groenten eten en hebben een ruim arsenaal aan dure koksmessen. Ze stemmen links en koken wel eens tajine maar hopen stiekem toch dat hun dochter niet met een Marrokaan naar huis zal komen.
De platteland student
Komt oorspronkelijk uit een klein dorp maar is vanwege zijn of haar studie naar een grote stad verhuisd. Neemt genoegen met de eerste beste kamer waar een kapitaal voor wordt gevraagd omdat heen-en-weer reizen (2 uur enkele reis) alleen voor ‘boeren’ is. Om vrienden te maken wordt men direct lid van een grote studentenvereniging die niet al te kak is omdat anders integreren er niet in zit. Ondanks de beperkte kennis van de nieuwe woonomgeving probeert deze persoon op andere studenten indruk te maken. Bijvoorbeeld door aan te nemen dat een andere student een buitenstaander is die je wel een gezellige rondleiding door jouw ‘stadsie’ kan geven. Jij weet namelijk de leukste plekjes, toevallig alleen maar omdat je laatst van een ouderejaars het gesprek volledig afluisterde.
Je raakt een beetje je accent kwijt en begint een linksere politieke kleur te bekennen en hebt steeds meer moeite met de mening van de mensen die in je geboortedorp wonen. Je denkt dat je een echte stedeling bent geworden en schreeuwt zelfs van de daken dat je na je studie in een grote stad blijft wonen. “Terugkeren naar een dorp waar niks te beleven valt? Mij niet gezien!”
Volgens je ouders zijn Amsterdam en Utrecht echte metropolen, maar jij bent tijdens je studiejaren in steden zoals London en New York geweest. Die gekke dorpelingen die eenmaal per jaar een andere provincie bezoeken weten er dus helemaal niks van.
Je krijgt een relatie met een echte randstedeling maar het gaat na je afstuderen uit. Steeds meer mis je jouw geboorteomgeving. Wat is die stad toch koud en kil en waar is de natuur? Het Vondelpark is geen echte natuur. Voor het liefdesverdriet is maar één oplossing: terug naar je geboortedorp en uithuilen bij papa en mama thuis. Toevallig kom je daar een oud klasgenoot tegen en jullie raken met elkaar in gesprek. Van het een komt het ander. Je besluit terug te verhuizen naar Schubbekutteveen, neemt genoegen met een minder uitdagende baan en kan niet wachten tot je een gezin krijgt dat opgroeit in jouw geboortedorp . Lekker vertrouwd en veilig, ver weg van de drukke stad.
Hahahaha dit topic is zo leuk!
De vale bejaarde
Een uitstervend ras en bijna letterlijk, aangezien dit type vaak al met 1 been in het graf staat. Oude mensen met paardenbloem-haar. (Van dat grijze krulletjes-haar waar je tegenaan kunt blazen zodat het bijna wegwaait.) Ze staan vaak bij de bushalte en je herkent ze aan een beige jas, beige broek en beige schoenen met een beige tas in hun hand of een boodschappenwagen. Ze kregen rond een bepaalde leeftijd een geheime brief waarin een adres stond waar ze deze beige kleren konden kopen. Want wij, het gekleurde plebs, zien deze niet hangen in de winkels. Soms heeft de mannelijke variant een vaal grijze pantalon mét vouw aan en een vaal versleten grijs leren jasje. Altijd nette schoenen! Mevrouw vaal heeft altijd schoenen met een klein breed hakje en een bandje over haar wreef. Ze gaan waarschijnlijk boodschappen doen of naar hun dochter Wilma. Mevrouw Vaal heeft natuurlijk wel een rolletje pepermuntjes in haar tas en een portemonnee met verouderde pasfoto’s van haar Robgeus kleinkinderen.
Eng hoe juist deze beschrijving is😱.
Haha dit is mijn schoonmoeder!
Heb mijzelf al langs zien komen 
beledigd worden is ook maar een keuze muhaha
Dat was mijn afweging ook toen ik nadacht om dit topic wel/niet te openen.
Maar ja, beetje humor is om te lachen. Of zo.
Oh toevoeging: we beschrijven hier een type maar geven er geen waardeoordeel aan. Voor het zelfde geld beschrijven we onze eigen families jatochnietdan.
De strenge bekeerling(e)
Is vaak (als ongelovige) opgegroeid in een onstabiele thuisomgeving en mede daardoor extra vatbaar voor bepaalde types zoals lover boys en mensen die er hun levenswerk van hebben gemaakt anderen tot hun geloof laten te bekeren.
Kan terugkijkend op de pubertijd deze periode omschrijven als ‘zeer heftig’, door het hebben van weinig vriend(inn)en en/of iemand waar ze op de schouder mogen uithuilen. Wordt meerdere malen het slachtoffer van mensen die zogenaamd het beste met hun voor hebben en doen dingen waar ze achteraf veel spijt van hebben. Door een combinatie van schaamte en een zekere drang naar richting en zekerheid komen ze in aanraking met een gelovige die ze ze het ‘rechte pad’ aanwijst en laten zich, wanneer ze in rustiger vaarwater zijn gekomen, bekeren.
Worden erg fanatiek in hun geloof, zo ernstig dat andere mensen die ermee zijn opgegroeid moeten aanhoren dat ze verkeerd bezig zijn en hun geloof op een andere manier moeten belijden. Alle banden met vroeger en het eigen thuisfront worden ook verbroken. De bekeerling(e) ziet alles zwart - wit, voor nuances is geen ruimte meer.
De standaard hospitant
Deze ietwat onzekere nieuwbakken student is hard op zoek naar een kamer in een nieuwe stad, want: nieuwe studie. Draagt nog al meelopend de bij hem/haar bekende mode van de middelbare school, want ‘dat zal vast in de smaak vallen bij mijn medestudenten’. Hard speurend op kamernet, facebook en louche hoekjes van Marktplaats vindt de hospitant uiteindelijk een oproep voor een nieuwe huisgenoot in een huis waar hij/zij zichzelf wel ziet wonen.
Omschrijft zichzelf naar eigen zeggen goed en schetst een uniek beeld in het eerste bericht: deze hospitant is sociaal, gezellig, is best netjes, kan niet per se goed kokerellen maar kan insert random gerecht wél goed koken, houdt van gezellig samen eten maar ook gewoon elkaar ons ding laten doen, samen wijntjes/biertjes drinken lijkt de hospitant erg leuk en is van een stapavondje op zijn/haar tijd ook niet ‘vies’. Ook samen spelletjes (fifa/30seconds/etc) lijkt de hospitant wel wat met zijn/haar nieuwe huisgenoten.
Na het schetsen van dit unieke (maar eigenlijk zeer standaard beeld) gedraagt de hospitant zich op de hospiteeravond wat drukker dan normaal, stoot uit zenuwen het gekregen biertje tot twee keer toe om, lacht om niet grappige grapjes iets te hard en maakt nét de verkeerde opmerkingen over het huis.
Op naar de volgende hospi.
100% haal ik mijn inspiratie uit mijn (vroegere) zelf of uit mijn familie, vrienden of mensen die ik in mijn stad zie haha. Geen waardeoordeel, gewoon typetjes neerzetten 
Precies!
En zo lang anderen de types irl kennen doet iedereen dat uitmuntend haha!
Haha this is me 
♀️
Het influenced by influencers meisje
Vast onderdeel in haar ochtendritueel is het kijken van de snaps en stories van een groot arsenaal vrouwen. Geïnspireerd door de (unieke) schoonheid van deze influencers besluit ze ook flink te investeren in nepnagels, wimperextensions, hier en daar een fillertje of botox. Fan ook is ze van de designerproducten waar haar idolen op elke foto mee paraderen, helaas is het salaris wat ze verdient in de Kruidvat/Ici Paris/Bijenkorf niet toereikend om net als Anna ook ongegeneerd te kunnen spenden. Maar hoezee! Na een jaar flink sparen is ze er toch in geslaagd om die gewilde designertas (vaak een louis vuitton) te bemachtigen welke ze dan ook op zo veel mogelijk foto’s in haar gemanicuurde klauwen houdt.