Is de huidige einddatum (1 april) nog oké voor iedereen die wil meelezen? I.v.m. corona en eventuele beperkte concentratievermogens/moeite om het boek te krijgen?
Ik heb hem uit!
3 likes
Ik ben gisteren begonnen!
Huh, waren we al begonnen? Ik koop/leen het ebook zometeen dan wel, ik denk dat in een week lezen wel moet lukken!
Ik had op dit boek gestemd, vergeten, en afgelopen week onbewust (?) dit boek gekocht. Dussss nu net begonnen!
1 like
Ik sla 'm over helaas. Kan het niet als e-book lenen, ik leen het boek wanneer de bieb weer opengaat
Hij is staat als luisterboek bij kobo plus. Telt dat ook?
1 like
Ja tuurlijk! En hij staat ook op Storytel (kan je altijd gratis 2 weken proberen, misschien iets voor @Zoeva?).
1 like
Ik zal er naar kijken, ik ken storytel niet.
Hier is ie inmiddels ook uit!
Ik moet hem nog steeds op mn ereader zetten, zo gelijk maar even doen. Op de een of andere manier krijg ik het via mn kobo zelf niet voor elkaar (gekocht op bol, account gekoppeld maar ik krijg hem niet op mn kobo). Dan maar even met een kabeltje
En, wat vonden jullie?
Ik vond het een heel mooi boek. Ik had wel wat te hoge verwachtingen denk ik, of in ieder geval andere verwachtingen? Ik kan het niet zo goed onder woorden brengen. Maar vond de stijl heel mooi, je kan ook echt merken dat de schrijver zich goed heeft ingelezen in Japan en de gebruiken en cultuur daar. Ik had daardoor echt het idee dat ik het boek vanuit de Japanse hoofdpersoon las, in plaats van via de ogen van een buitenstaander.
Ik zit pas op 25%. Ik “lees” hem als luisterboek, en het is mn 1e luisterboek ooit. Moet nog erg wennen. Moet echt focussen anders mis ik alles.
Ik vond het ook een mooi boek. Ik vond de schrijfstijl heel prettig en de rol van de natuur in de roman had een hele rustgevende uitwerking op mij. Ik vond inderdaad ook dat de Japanse cultuur heel goed werd beschreven, de schrijver heeft zich hier duidelijk in verdiept. Het enige minpunt voor mij is dat ik het echt een kort boek vond. Ik lees zelf best snel en heb dit boek dan ook in een avond uitgelezen en ik merk dat ik daardoor toch iets minder verbinding voel met de karakters omdat het zo snel weer voorbij was.
1 like
Voor mij was dit boek inderdaad ook ‘te dun’. Miste misschien daarin precies de verdieping.
Ik herken de elementen die jullie benoemen, maar op mij hadden ze een totaal andere uitwerking! Ik ben niet zo enthousiast over het boek als jullie maar ik ben daarom juist wel heel benieuwd wat jullie van mijn hersenspinsels vinden (en ik vind het leuk om te lezen waarom jullie zo enthousiast zijn).
Ik kreeg juist het gevoel dat de schrijver te veel van zijn kennis deelde, alsof de research belangrijker was dan het neerzetten van een mooi verhaal; zeker in het eerste deel.
Natuurbeschrijvingen vind ik vaak fijn en rustgevend, bijvoorbeeld in De acht bergen, maar nu vond ik ze eigenlijk vooral vrij saai en tempoverlagend. Ik vond het echt lastig om door te lezen in dit boek, het greep me niet.
Ook ik miste diepgang/verbinding met het hoofdpersonage, maar ik weet niet zeker of dat aan de lengte van het boek lag (al is een heel leven in zo’n dun boek proppen natuurlijk lastig). Voor mijn gevoel lag het vooral aan wat de schrijver het personage wel en niet liet delen en denken. Ik kreeg geen hoogte van hem. Wat is die hele Shizo nou voor iemand? Ik heb geen idee. Maar wellicht is dat ook een deel van de Japanse cultuur dat hier juist heel geloofwaardig is neergezet; dat je je emoties niet mag laten zien, dat eer en respect boven alles gaan.
Lang verhaal kort: het lage tempo, de vele natuurbeschrijvingen, de hoofdpersoon; het werkte gewoon allemaal net niet voor mij. Te veel bomen, te weinig introspectie.
Maar misschien was het allemaal wel anders geweest als ik het boek op een ander moment had gelezen.
Ik wil tot slot nog kwijt dat ik het mooi geschreven vond en dat ik me zeker kan voorstellen dat jullie (en anderen) het prachtig vinden! Objectief gezien waardeer ik het, subjectief gezien is er gewoon sprake van een mismatch tussen mij en dit boek.
2 likes
Ik ben wat minder positief, helaas. Ik had een soort Murakami stijl verwacht (want Japan, lekker kortzichtig), maar dat was het echt niet. Hoewel het een kort boek is, kwam ik er bijna niet doorheen. Er gebeurde gewoon zo weinig. Normaal vind ik dat niet zo erg (want in bijvoorbeeld Murakami kabbelt het ook maar een beetje door), maar ik kreeg geen connectie met de hoofdpersoon en vond het eerlijk gezegd gewoon een beetje saai. Ik had ook het idee dat het verhaal niet zo liep, alsof het allemaal losse stukken zijn die niet echt een geheel vormen. Wel vond ik de natuurbeschrijvingen erg mooi, vooral de beschrijvingen over de heuvel met de kersenbloesems. Maar toch zou ik het boek niet per se aanraden, tenzij je houdt van meer proza-achtige boeken.
2 likes
Ik kan me gek genoeg ook wel weer in de minder positieve recensies vinden. Vond het na het lezen ook echt moeilijk om hem te beoordelen. Vijf sterren…of… drie? Uiteindelijk dus vijf sterren gegeven, maar merk dat ik toch wel op 2 gedachtes hink. En dat zit hem vooral in dat het me niet helemaal greep zoals andere boeken wel hebben gedaan. 
1 like
Ik heb hem net uitgelezen en er gebeurt juist enorm veel maar het is allemaal zo vreselijk feitelijk (niet eens letterlijk dan, want er is veel verzonnen) en VLAK. Ik gaf echt geen reet om Shizo terwijl dat wel zou moeten in theorie door alle gebeurtenissen. Maar nee, kon er echt niks van maken. Snap ook niet dat de schrijver
Samenvatting
Steeds in drie pagina’s of minder zelfs halve levens probeert te vertellen. Shinzo krijgt vijf kinderen en twee bladzijdes later zijn er alweer drie dood en zijn vrouw ook. En ik zat dat allemaal te lezen zonder enige emotie te voelen.
Nou conclusie voor mij is in ieder geval dat het enorm vlak was, geen diepte heeft en heel oppervlakkig aanvoelde voor mij.
3 likes