Ik heb hem al een paar jaar geleden gelezen, dus sla 'm deze keer over, maar hij is erg leuk (vond ik); veel plezier met lezen!
Voor mij hetzelfde!
Ik heb het eerste deel: de feiten gelezen. Zijn er al meer begonnen met lezen? Het boek bevalt me tot nu toe goed!
Ik net begonnen en vind het ook een leuk boek tot nu toe.
Het gekke is dat ik een tijd geleden de verfilming heb gezien (en vroeger ook al eens een oudere verfilming volgens mij) en nog wel de clou weet, maar verder alle details/personages vergeten ben Maar ik heb pas een klein stukje gelezen.
Ik dacht dat ik laatst de film had gezien, maar dat was Moord op de Nijl.
Het boek is in ieder geval onderweg, dus ik hoop hem vanaf woensdag te kunnen lezen.
Ik ben gister begonnen met lezen, ik moet wel even wennen aan de schrijfstijl, maar tot nu toe leest het lekker weg, ik ben heel benieuwd.
Ik ben nu denk ik ongeveer op 1/3, maar een ding tot nu toe vind ik wel vrij stom (hieronder in een spoiler, niet lezen als je ādeel 1: de feitenā nog niet uit hebt)
detail uit 'the facts'
In de cabine van de vermoorde man vindt Poirot een klein stukje papier van een verbrande brief met daarop de tekst āmember little Daisy Armstrong en op basis daarvan staat onmiddellijk vast dat Ratchett eigenlijk Cassetti was, de moordenaar van Daisy Armstrong jaren eerder. Dat wordt meteen voor waar aangenomen door iedereen en er wordt niet verder onderzocht of bevestigd het waar is dat hij dat echt is of ook door maar iemand in twijfel getrokken. Dat hoort misschien een beetje bij zoān detective (ik kan me dit soort situaties ook wel herinneren uit Sherlock Holmes verhalen volgens mij) maar ik vind het toch zwak.
Ja maar Poirot is geniaal
Ja dit stoorde mij ook, dit is voor mij wel een beetje het zwakke punt in het boek.
Hoe gaat het met het lezen van Moord in de Oriƫnt Express? Over een week is de deadline
- Ik moet nog beginnen, maar ga hem wel lezen
- Ik ben bezig met lezen
- Ik heb hem al uit
- Ik was begonnen maar heb hem weggelegd
- Ik sla dit boek over
- Ik heb dit boek eerder al eens gelezen
0 stemmers
Jaa, sterk is het niet, maar ik vind het wel heel erg het tijdsbeeld weergeven. We zijn tegenwoordig zo verwend qua boeken en series/films. Ik zag zelf bij bijvoorbeeld dit moment echt zoān shock bij alle personages voor me haha, kan dit moment zo verfilmen.
Ik heb m uit!
Jullie?
- Ik ook
- Ik nog niet
- Nog niet begonnen
- Wel begonnen maar gestopt
- Ik doe niet mee met dit boek doei
0 stemmers
Mijn mening
Ik heb het wel met plezier gelezen, maar was niet mega onder de indruk. Dat kwam vooral doordat ik de personages niet goed uit elkaar kon houden en ik de namen lastig vond om te onthouden. Dus als persoon A eerst het een zegt en twee bladzijden later er een hint is dat dat niet klopt, weet ik al niet meer wie persoon A was.
Verder vond ik het wel een leuk einde!
Ik ben zo gewend alle spoilers altijd open te klikken dat ik dat nu ook steeds doe en daarna bedenk van oh nee shit ik ben pas bij deel 1 niet lezen!!
Oei, gelukkig stonden er geen echte spoilers in mijne
Samenvatting
Dat is altijd zo met de boeken van Agatha Christie! Ze was vroeger mijn lievelingsauteur (en het voelt nog steeds als āthuiskomenā als ik een boek van haar lees), maar je moet in het begin wel steeds heel erg alert zijn als alle personages geĆÆntroduceerd worden. Zeker omdat er soms op meerdere manieren naar 1 personage wordt verwezen, afhankelijk van wie er spreekt bv.
Shit volgens mij is morgen de deadline en ik ben net bij deel 2 . Ik zit er wel eindelijk goed in.
Ik heb dit weekend niet zoveel plannen dus hopelijk lukt het om hem uit te lezen.
Nou, ik heb hem ook uit leuk om morgen te bespreken!
Ik heb hem ook uit!
Ik vond het wel een vermakelijk boek maar vond het zoals iemand al eerder benoemde soms wel lastig om alle personages uit elkaar te houden. Verder vond ik het wel jammer dat je niet echt mee kon speuren, zoals bij thrillers soms wel het geval is dat je zelf al allerlei verdenkingen hebt (al dan niet terecht). Ik had nu echt geen flauw idee omdat de bevindingen en conclusies voor mān gevoel vaak toch een beetje uit de lucht kwamen vallen.
Nou, dan trap ik maar af!
Ik vond het erg leuk om het boek te lezen, hij stond al heel lang op mijn lijstje. Eigenlijk was het ook precies wat ik ervan verwachtte qua stijl en ontwikkeling.
Ik kan me wel echt voorstellen dat niet iedereen het fijn vind lezen vanwege de vele personages en omdat het toch wel gedateerd is, maar daar had ik zelf geen last van. Ik kende het verhaal al wel, want ik heb de film (of misschien zelfs twee verfilmingen?) gezien. Ik wist dus wat de ontknoping zou zijn, maar ik was alle details vergeten.
Een paar dingen die me opvielen:
in een spoiler voor mensen die nog aan het lezen zijn
- Het āgemakā waarmee Poirot steeds dingen raadt, of besluit dat ze zo zijn simpelweg omdat hij zo briljant is en dat een gegeven is. Ik gaf hierboven al het voorbeeld van die papiersnipper waarop āDaisy Armstrongā stond, waardoor meteen vaststond dat Ratchett eigenlijk Cassetti was zonder verder onderzoek of bevestigen. Datzelfde gold natuurlijk voor alle ware identiteiten/achtergronden van de verdere passagiers. Ik had het leuker gevonden als er bijvoorbeeld ƩƩn was die hij fout had (maar die wel betrokken bleek te zijn bij de moord).
Een van de manieren waarop hij een achtergrond ābevestigtā is dat hij tegen iemand iets zegt over hoe aantrekkelijk buitenlandse vrouwen zijn en die persoon bijna tranen in zijn ogen krijgt. Nou voila, dat moet hij wel gehouden hebben van de zweedse nanny die bij de Armstrongs werkte, opgelostzonder verder ook maar een andere aanwijzing
- Niet onverwacht voor een boek uit 1934, maar er zitten veel vooroordelen/stereotypen gebonden aan nationaliteiten e.d. in āItalianen moorden met messen, britten nietā. Die worden deels genegeerd of ontkracht door Poirot, maar zitten toch ook echt in het boek zelf.
Ik keek wel even op van de opmerking: I believe, Messieurs, in loyalty āto oneās friends and oneās family and oneās caste - Het viel me op dat er nadat Poirot een rake opmerking maakte, vaak geschreven werd; there was a silence for two minutes. Misschien wel heel pietluttig van me maar ik geloof echt niet dat er een stilte van twee minuten valt in zoān gesprek, ook niet na een onthulling.
- wat ik wel een leuk stukje zelfspot vond: Bouc zei op een gegeven moment dat het allemaal zo ongeloofwaardig en toevallig was dat het wel een slechte roman policier leek
- het einde was wel heel erg abrupt!
Wat vonden jullie ervan? Ik ben wel benieuwd wat mensen die het verhaal nog niet kenden van de ontknoping vonden? Had je die aan zien komen?