Een update wat betreft burenbemiddeling. We hebben gisteren een gesprek gehad met onze buren, en burenbemiddeling. Het was best een fijn gesprek omdat burenbemiddeling het in goede banen leiden. Maar tegelijkertijd werd het hierdoor ook heel duidelijk dat het ‘probleem’ in het hoofd van onze buren zit en wij er eigenlijk weinig mee te maken hebben.
Ze vinden het rot dat het niet meer is zoals vroeger, dat alle buren niet meer hun vrienden zijn. Ze vinden bepaalde dingen in onze tuin geen zicht (dat onze composthoop en -vat zichtbaar zijn, dat we onze containers niet in de achtertuin hebben staan). Ze nemen het ons kwalijk dat we niet van te voren naar hun toe zijn gegaan om te zeggen dat we van het garage pad een tuin gaan maken. En dus opnieuw kwam het ter sprake dat ze het erg vinden dat we onze pakketjes niet bij hun af laten leveren maar dat we die voor onze deur neer laten leggen. Een zonnebloem in de voortuin was een probleem. Ze vinden ons niet sociaal genoeg. We werken te veel. We snoeien niet genoeg en dat vinden ze niet mooi. We laten het onkruid tussen de tegels staan, vinden ze ook geen zicht.
Dus nou ja, heel veel problemen waar wij helemaal niets aan kunnen (of willen doen). En komt echt neer op een generatieverschil en een verschil van kijken naar wat een tuin en een burencontact moet zijn. De mensen van burenbemiddeling hebben hier heel erg op gehamerd dat mensen niet hetzelfde zijn. Wij hebben heel vaak gezegd dat wij gewoon niet zo veel nood aan contact hebben wanneer we thuis zijn en dat dat niet zo veel met hun te maken heeft.
Ben benieuwd hoe dit verder gaat gaan. We verwachten dat alles nu zogezegd oke is. Maar dan wanneer het zomer is, we vast wel weer dingen verkeerd doen in hun ogen.