Burenergernissen (Deel 1)

Als je hem bewust op de kast wil krijgen, dan heb je in ieder geval wel beter kunnen bedenken wat je wilt zeggen en dan is het hopelijk daarmee klaar ook. Niet eens zo’n slecht idee!

3 likes

Ik heb echt even advies nodig…

Mijn vriend en ik wonen sinds anderhalf jaar in een tussenwoning. We zijn heel blij met ons huisje, maar helaas verpesten onze buren ons woongenot. Ze draaien meerdere keren per week extreem harde muziek. En met hard, bedoel ik zo hard dat ik niet kan slapen, ik de gehele songtekst kan verstaan en ik me niet kan concentreren op bijv. een serie die aanstaat. Het is altijd boem boem muziek (ik weet niet hoe het genre heet, maar zeg maar stampmuziek), of Hollandse muziek. De tijdstippen variëren. Het gebeurt het vaakst 's avonds/ 's nachts in het weekend, maar het is ook vaak op doordeweekse dagen tussen 16:00 en 19:00 of 22:00 tot 00:00. Ik sta doordeweeks 's ochtends vroeg op, dus wil altijd tussen 22:30 en 23:00 naar bed, maar dan lig ik dus wakker van die herrie van de buren. Het komt ook regelmatig voor dat we visite hebben wanneer ze zulke harde muziek gaan draaien, dan schaam ik me altijd.

Als ik mezelf advies zou geven, zou ik zeggen dat ik ze er rustig op aan moet spreken. Maar mijn vriend en ik zijn bang dat ze het niet pikken of het ze niks kan schelen en dat ze gaan treiteren (het zijn tokkies). Daarnaast kan ik het me niet voorstellen dat je niet begrijpt dat andere mensen hier last van hebben. Dus doen ze het een soort van bewust. En als je zo asociaal bent, geloof ik niet dat ze wel rekening met ons gaan houden als we er iets van zeggen. Meteen de politie bellen vind ik te heftig, daar maken we al helemaal geen vrienden mee.

Na anderhalf jaar mezelf proberen in te houden zit mijn emmer behoorlijk vol. Ik huil er regelmatig om omdat ik me heel machteloos voel, maar het verpest wel mijn woonplezier. Ik snap dat je altijd wel wat geluiden van elkaar hoort als je in een tussenwoning woont, maar dit is gewoon bizar. Ik wil genieten van het thuis zijn na een lange werkdag, en ik wil kunnen slapen wanneer ik dat wil. Ik kan gewoon niet begrijpen dat mensen zo asociaal zijn en geen rekening met anderen houden.

Wat zouden jullie doen?

Maar je hebt ze dus nog niet gesproken, maar al wel bedacht hoe ze volgens je bedachte script gaan reageren? Al anderhalf jaar lang?

Bel aan. Praat.

29 likes

@Zemraluani @Canvastas @Wonderland Bedankt voor jullie reacties!

Jullie hebben gelijk, wij vullen heel veel dingen in die we natuurlijk niet zeker kunnen weten. Voor ons is het een hele grote stap om ze erop aan te spreken, want als je het hebt gezegd is het niet meer terug te draaien.

Ik ga morgen met mijn vriend bespreken hoe we dit gaan aanpakken. Nu ik mijn verhaal zo teruglees, vind ik dat er geen andere optie is dan ze aan te spreken. Nu nog de moed bij elkaar rapen.

5 likes

Ik denk dat je heel voorzichtig moet zijn om er andere mensen op enige wijze bij te betrekken voordat je de buren aanspreekt.

Ik ben geen tokkie, maar ik zou een stuk minder sympathiek reageren als ik erachter kwam dat mijn buren die een probleem hebben met mij eerst met andere buren zijn gaan praten.

20 likes

Aan de andere kant zijn er inderdaad ook buren, maar er zit een paadje tussen die twee huizen. Plus, de vrouwelijke bewoners zijn hele goede vriendinnen. En ik ben inderdaad bang voor wat @Zemraluani zegt…

1 like

Ik snap je trouwens wel hoor! Hoop niet dat het hard overkwam, maar ik heb zelf soms ook de neiging dingen heel groot te maken terwijl de kans groot is dat als je ff aanbelt en het rustig uitlegt, ze er heus wel begrip voor hebben. Maar snap dat als je er al een tijdje mee loopt dat je dat in je hoofd nog groter wordt.

Succes! Het valt heus mee.

We zien ze bijna nooit, maar als we ze zien zeggen we gewoon ‘hoi’ tegen elkaar. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik vooral vooroordelen over ze heb, want ik ken ze amper.

@Zemraluani Ik vond je niet te hard overkomen! Ik zou precies hetzelfde tegen iemand anders zeggen. Maar zoals je zegt, ik heb het in mijn hoofd heel groot gemaakt en daardoor is de stap om er iets van te zeggen nu ook heel groot.

Thanks iedereen voor de snelle reacties! :heart:

4 likes

Ik ben net een kwartier thuis van mijn werk. Ik ging even aan tafel zitten om het laatste te rapporteren (werk in de thuiszorg). Ik schuif mijn stoel naar achteren (wieltjes) en gelijk heel hard gebonk onder ons? Doe even normaal man. :roll_eyes:

Kan je op een moment dat ze niet mopperen even bij ze aanbellen om het te bespreken? Jij hebt net zo goed last van hen door dat gezeik, dan kan je ook aangeven dat je al stappen onderneemt om stil te zijn (weinig muziek, schoenen uit e.d). De kunnen het zoals ik het hoor veel slechter treffen.

Ja, als ik hem zie ga ik hem er morgen ook op aanspreken. Prima als je overlast doorgeeft, maar doe dat dan lekker niet op zo’n agressieve manier en ga ook niet om elk klein ding moeilijk doen.

2 likes

@Wonderland Sorry voor mijn late reactie! Maar nee, ik heb nog niet met mijn buren gepraat. :see_no_evil: Om de een of andere reden durf ik het niet zo goed en is het best een hoge drempel waar ik mezelf overheen moet zetten. Het feit dat mijn vriend liever niet heeft dat ik ze erop aanspreek, helpt ook niet mee.

@anon13937616 Bedankt voor je reactie! Het weinige contact met de buurvrouw maakt het inderdaad niet makkelijker. Ik heb haar wel een paar keer kort gesproken en die keren was ze heel aardig. Je advies om een relatie op te bouwen klinkt heel logisch (en ja, nu komt er weer een ‘maar’), maar ik zie het niet zitten om haar uit te nodigen. Ik zie altijd veel beren op de weg en het lijkt me beter om buren op een afstand te houden. Dus elkaar wel vriendelijk begroeten en pakketjes enz aannemen, maar meer niet. Daarnaast is ze zo’n 30 jaar ouder dan ons en heel anders dan wij, dus het lijkt me gek om met haar wat te drinken ofzo? :see_no_evil: Ik denk waarschijnlijk ook veel te moeilijk na, maar ik vind het allemaal best spannend. We zijn er deze week wat meer op gaan letten, en we denken dat het haar oudste zoon is de muziek draait. Het is namelijk 9/10 keer als haar auto er niet staat. Ik vind het in ieder geval een fijner idee dat een opstandige puber harde muziek draait dan een volwassene die beter zou moeten weten.

Iedereen bedankt voor de goede adviezen! Ik voel me zo’n muts omdat ik er niet gewoon iets van durf te zeggen. Hopelijk ga ik het ooit durven. :sweat_smile:

1 like

Toen ik nog thuis woonde gebeurde precies hetzelfde bij onze buren. De opstandige puberzoon zette de muziek keihard aan als papa en mama weg waren.

Onze relatie was ook niet heel close met ze en ze waren ook een beetje tokkie (hij zat zelfs bij een motorbende haha), maar als ze één ding niet konden hebben, was het dat hun eigen kinderen onbeschoft deden tegen anderen.

Mijn moeder heeft toen dus één keer een opmerking gemaakt toen ze de buren toevallig buiten tegen kwam. “De muziek staat soms wel hard als jullie er niet zijn, dreunt zo door in de woonkamer.” Daarna was het meteen klaar.

4 likes

Hmm, ja ik denk ook dat het makkelijker is om ze aan te spreken op het gedrag van haar kinderen dan op haar eigen gedrag. Thanks voor je reactie!

wij zijn de jongsten bij ons in het straatje en hebben iedereen uitgenodigd dat we hier kwamen wonen. niet iedereeen kwam maaar dat is ook ok. leeftijd speelt hier geen rol eerlijk gezegd, directe buurman scheelt bijna 20 jaar maar komt zo nu en dan een biertje doen of even een praatje. we lopen bij elkaar de deur niet plat maar als we/ze wat nodig hebben dan staan we voor elkaar klaar en daar ben ik heel blij mee, is toch een soort can geruststelling. het gezegde luid ook niet voor niets: beter een goede buur dan een verre vriend.
Misschien vind jouw buurvrouw het ook lastig om contact te maken en staat ze juist wel open voor eea. En zo niet, dan heb je iig wel alles geprobeerd !

1 like

Niet echt een ergernis maar dit leek me het gepaste topic. Enkele dagen geleden kwam ik toevallig mijn huisbazen tegen (zij wonen op het gelijkvloers, ik boven). Ik was een beetje overdonderd want ik zie nooit iemand op de gang, ik was bekaf van de hitte buiten en ik ben soms best socially awkward. Dus ik stond eerst wat met m’n mond vol tanden maar heb dan hallo gezegd en geprobeerd wat te small talken. Vandaag kwam ik ze weer tegen, voor de deur ditmaal, maar ik had hen pas laat herkend en toen was er een awkward momentje van net te ver al doorgestapt om nog eens om te keren, bovendien waren ze bezig en keken ze me niet aan dus ik dacht, ik ga maar gewoon binnen. Hierna kwam ik ze nog eens tegen op de gang en deed de vrouw enorm bits tegen me, zo van “ja, als je toch geen hallo wilt zeggen, net als vorige keer” etc. De man was wel vriendelijk en zei dat het oke was, beetje met zo’n ondertoon van trek je maar niets aan van m’n vrouw. Anyway, ik ben iemand die me zo’n dingen net wel enorm aantrekt en nu vraag ik me af of ik het gewoon moet laten of misschien nog een briefje in hun bus doen om het even uit te klaren? Ik had de situatie op het moment al proberen aankaarten met de vrouw, maar zij liep gewoon de deur uit? Ik geef toe dat ik wat sociaal incapabel kan zijn en door overdenken misschien wat traag reageer soms en nogal houterig ben in gesprekjes voeren, maar het opzettelijk negeren waarvan ze me blijkbaar beschuldigt is echt allesbehalve waar.

Ik zou hier echt geen woorden aan vuil maken, als die vrouw echt zo moeilijk en raar gaat doen omdat iemand een keer geen hallo zegt (terwijl ze zelf ook niet op of om keek terwijl je langs liep) zegt dat veel over haar. Lekker laten en de volgende keer gewoon vriendelijk glimlachen en hallo zeggen.

20 likes

Maar ik wil graag een vriendelijke relatie onderhouden met mijn huisbazen. Schrik dat die vrouw (want zij houdt zich het meeste met het administratieve etc. bezig) nu lastiger gaat doen om andere dingen zoals (te laat zijn met) de huur, andere kosten, reparaties, onderhoud, … of later als ik hier weg wil. Vind het zo moeilijk om van me af te zetten en begin al helemaal te doemdenken enzo… vreselijke eigenschap van me dat ik me vrij onbenullige dingen enorm aantrek.

@anon44204370 Het ding is dat het weinige contact dat er tot nu toe was altijd goed was. Zij was degene die me voor het eerst het appartement liet zien en waarmee ik m’n contract heb getekend. Het klikte meteen goed waardoor ik hun voorkeur kreeg uit de lijst potentiële kandidaten.

1 like

Maar zou vooral geen briefje door de deur doen, vind dat juist sociaal ongemakkelijk.
Je komt haar vast wel weer een keer tegen, begin je een praatje en zeg je luchtig dat je de vorige keer zo in gedachten was en dat je ze niet had opgemerkt.

1 like

Kan je niet binnenkort een keer met iets lekkers aanbellen en zeggen dat je ze te laat had opgemerkt en een beetje met een grapje excuus maken oid? Niet dat ik vind dat jij je hoeft te verontschuldigen voor hoe het gegaan is, maar ze klinkt als een stijfkop. Als je zo iemand te vriend wil houden, moet je een beetje overdreven moeite doen denk ik… een briefje zou ik zeker niet doen, dat komt wellicht over alsof je ze liever niet onder ogen komt.

1 like