Ik vind dat jullie best wel heftig reageren op het perspectief vanuit kinderen eerlijk gezegd.
Uiteraard is de leeftijd en het feit dat je oudere kinderen veel kan uitleggen daarin wel een factor, maar er zijn ook oudere kinderen die veel last hebben van de situatie. Je kunt de rationaliteit die je als volwassene hebt niet zomaar verwachten van kinderen. Als de maatregelen daadwerkelijk nut hebben en verschil uitmaken moet je dat op een goede manier kunnen uitleggen. Als het ‘symboolpolitiekm is ter geruststelling van docenten (wat ik eerder heb gelezen) zoals bv mondkapje op in de gang, maar in de klas zonder mondkapje wel naast elkaar zitten, etc. vind ik dat best storend.
Als je het hebt over kleine kinderen is Corona echt heel lastig om uit te leggen. Mijn zoon van 3 heeft er gelukkig weinig last van (behalve dat hij maar niet snapt waarom de speelgoedbus uit het winkelcentrum is verdwenenen en hij niet naar de kinderboerderij kan, etc.). Gelukkig! Corona bestaat niet echt voor hem. Maar als hij preventief getest moet worden vanwege een besmetting in de omgeving zou hij dat vermoedelijk vrij naar vinden en zou ik dat echt moeilijk vinden om uit te leggen.
Daarmee ontwikkelt hij mogelijk (opnieuw) wantrouwen jegens/angst voor dokters e.d. En het alternatief (10 dagen binnenzitten) kun je een kind van 3 ook bijna niet aandoen. Helemaal niet bij kinderen in onveilige/ingewikkelde thuissituaties, waar nog meer stress zal ontstaan omdat ouders dan niet kunnen werken, etc. Waar ik me sowieso al best wel zorgen om maak…
Maar goed, dit is het perspectief van een moeder. En wellicht kan het niet anders, maar leg het dan goed uit en zeg niet gewoon: ‘kinderen hebben niks te willen’…
