Precies dit. Ik zie dat āde mensen namen tijd voor elkaar blablaā overal voorbij komen en denk: hoe privileged ben je? De rijke mensen vraten uit angst voor tekort de halve supermarkt leeg, zodat de arme mensen nog minder hebben. De normaal al kwetsbare mensen verloren hun banen als eerste. De normaal al uitgebuite mensen, werden verwacht nog harder te werken. De mensen in vitale beroepen werkten zich kapot, met risico op de psychische last daarna. En oja: enkele rijke influencers hebben extra met hun kindjes geknuffeld.
Ik kan echt niemand om me heen bedenken die deze tijd als fijne tijd om lekker tot zichzelf komen ervaart. Ik snap wat men bedoeld, ook hier hebben we meer tijd in huis en dat is fijn. Maar de zorgen die daar tegenover staan (verlies van inkomen? Wordt er iemand die we liefhebben ziek? Redden de oudjes het wel? Redden mijn twee kwetsbare dierbare vriendinnen dit? Wat zijn de effecten hiervan op mijn net van herstelde burnout? Wat zijn de gevolgen voor de samenleving?) wegen echt niet op.