Ja deze! Ik had de blauwe en liep natuurlijk als een pasgeboren hertje op ijs. Zag er niet uit
Ik was als kind mega verslaafd aan Monster House Make-over en Extreme Home Makeover enzo. Daar veranderden ze die kinderkamers ook vaak tot fancy dingen. Ik wilde ook super graag een thema kamer door die tv programma’s. Waarin je dan door een luikje te openen ineens een geheime kamer in kwam, dat was echt mijn droom. Ok misschien is dat ook wel fancy maar ik vind hem erbij horen omdat het zo onrealistisch is haha. Ik vond het nml ook zo fancy als ik op mijn kamer weer eens een ‘hutje’ had gemaakt mbv een deken als ‘dak’ en wat boeken voor ondersteuning. En dan had ik op die ene vierkante meter ruimte voor mijn dagboek; een ander boekje oid en mijn hele fantasiewereld. Wat een leven Haha
Ik vond andere kinderen met een beugel altijd heel fancy en ik baalde dat ik zelf geen beugel mocht
Blokjesbeugel, plaatjesbeugel, buitenboord beugel, het had me geen klap uitgemaakt.
Ik haalde paperclips uit elkaar en maakte daar een beugel van en dan ging ik heel moeilijk praten en slurpen want dat deden imo mensen met een beugel.
Hahaha ik deed mijn tong tussen mijn bovenlip em voortanden, omdat mensen met een beugel daar ook een verdikking hadden
Nee, na een nachtje ging hij weer de zolder op. Dat vond ik ook helemaal niet gek, ik was toch een nachtje een prinses geweest!
Geen idee waarom mijn ouders hem niet lieten hangen. Misschien waren ze bang dat de magie er dan snel voor mij af was…?
Wij kenden een gezin wat een beetje kakkerig was, en die hadden altijd heel veel fancy spullen. Omdat die mensen altijd allemaal streepjestruien droegen heb ik heel lang streepjestruien geassocieerd met luxe.
Liefst met een ankertje erop!
Maar er was ook echt een tijd dat dat helemaal hip was. Mensen begonnen het ineens massaal vies te vinden maar vroeger was je echt tha bomb hoor als je je visite een kopje senseo gaf.
Haha dat deed ik ook! Maar dan van ijzerdraad ipv paperclips. Ik ging dan ook gerust met mijn vriendinnen een middag lang beugels maken. Deden er allemaal strijkkralen op, want blokjesbeugels hadden van die gekleurde elastieken
Ik vond als kind borsten heel fancy. Was zo jaloers dat ik ze nog niet had (ik was 6/7). Toen ik mijn eerste topje kreeg propte ik die dan ook vol met WC papier, ging daarna dan ook gewoon naar buiten
Toen ik 12 was fantaseerde ik over een toekomst waarin ik het volledig gemaakt had, en daarbij hoorde een ladyphone. Met name die van Nokia met zo’n gek uiterlijk waren in mijn ogen echt fancy dingen uit de toekomst:
Ik had nooit verwacht dat technologie nog verder zou komen dan dit. Dit was het toppunt van design en techniek.
Ik vond het echt heel fancy als ik bij mensen thuis kwam en ze plakjeskaas hadden. Wij hadden altijd een blok kaas in huis. Ik vond plakjes echt heel luxe
Een e-mailadres hebben haha. In de periode dat sommige mensen net wel of net nog geen internet hadden, had ik een paar klasgenootjes die al een e-mailadres hadden (geen idee wat ze daar toen eigenlijk mee deden). Ik had dat nog niet en vond hun echt heel cool.
En deze mensen waren helemaal cool als ze óók een mobiele telefoon hadden (had ik ook nog niet).
Toen wij eenmaal ook internet hadden, heb ik daar vaak mijn 10 minuten -de tijd dat ik er op mocht per dag- verspild aan het maken van een e-mailadres, want ik had geeeen idee hoe ik dat moest doen.
Of kinderen die een slot op hun kamer hadden. Had dat zo graag willen hebben zodat mijn ouders moesten kloppen voordat ze mijn privedomein in mochten. In mijn beleving had ook bijna iedereen een slot op de slaapkamer, maar nu ik erover denk ken ik echt niemand die in een normaal huis een slot heeft op slaapkamers.
Wat ik altijd als de ultieme luxe zag was zo’n karretje dat achter de fiets van je vader of moeder hing. Ik vond dat echt een soort koetsje waar je in vervoerd werd als een soort prinses.
En uit diezelfde computerlessen: hoe je Wordart moest gebruiken. Wordart was zo gaaf en leek zo professioneel als je dat in je werkstuk over de cavia kon gebruiken.
Mijn moeder was het op een gegeven moment zat dat wij zo veel hagelslag op ons brood deden vanwege die flubbers dus toen heeft ze de hagelslag in zo’n bus gedaan en schepte voor ons er 1 flubber per dag uit.
Een vleeswarendoos vond ik ook heel chique, wij hadden gewoon random Tupperware bakken die enorm slecht dicht gingen.
Ik ging vaak met mijn ouders naar de La place daar en ik vond dat ook heel fancy. Ook vond ik de Oosterhof al ‘dé stad’