Alle mensen die dit soort reacties geven doen dat vanuit een gigantisch privilege of zo.
En privilege waarbij ze zich nog nooit bedreigd hebben gevoeld blijkbaar.
Net als dat ik de eerste 18 jaar van mijn leven (als blonde meid wonend in een wit dorp waar nooit wat gebeurde en de 3 allochtonen die er waren volledig werden opgenomen) dacht dat racisme wel mee viel in Nederland.
Jammer is wel dat je van een ouder persoon inmiddels iets meer empathie zou mogen verwachten maar dat hebben zij blijkbaar nooit eerder nodig gehad in het leven.
Of het is uit angst dat als ze nu moeten toegeven dat het wƩl erg is wat er gebeurd, dat het ook erg is geweest wat hun is overkomen. En dat is dan blijkbaar too much?
Hoe dan ook egoĆÆstisch en teleurstellend.