Ik ben de afgelopen 1,5 week naar Once upon a time, Midsommar en Sorry to bother you geweest.
Once upon a time vond ik echt extreem saai. Het is in principe gewoon een grote jaren 60 verwijzing met een Tarantino-twist, wat bijna niet meer verrassend is eigenlijk. En het verhaal wat daar in zat was voor mij totaal niet boeiend, kon geen reet geven om wie dan ook die er op dat scherm te zien was behalve misschien dat jonge meisje.
Midsommar vond ik heel mooi, cinematografisch gezien, maar ook qua emoties en personages gaf het iets heel âechtsâ mee. Het had iets heel heftigs en iets heel sereen tegelijkertijd. Kon er wel lekker in op gaan, âhorrorâ gedeelte vond ik heel erg meevallen. Mensen in de bioscoop zaten de hele tijd te gniffelen wat ik een beetje overbodig vond, maar goed.
Sorry to bother you vond ik wel lachen, goed gevuld met maatschappijkritiek en humor, maar miste op een gegeven moment toch wel een âflowâ die ervoor zorgde dat het halverwege een beetje saai werd. Maar ik hoop wel dat 'ie meer films gaat maken want het zag er wel heel veelbelovend uit voor de toekomst.



