Mijn favo online criticus Thamar Kempees deelt ook haar mening over het boek: https://www.thamarkempees.nl/blog/jamie-li-sexy-but-tired/
Ik dacht dat ik in 2018 leefde. Dat een vrouw geen zin meer hoefde te ‘maken’ om haar man tevreden te houden. Ik had het mis. Blijkbaar leef ik in 1950 en ben ik verantwoordelijk voor de zaadlozing van een man. Mijn man. Tenminste, volgens Jamie Li. Schrijfster van het boek Sexy, but tired. But sexy.
Ik schrik er eigenlijk helemaal niet van dat ze dat soort domme uitspraken doet… was te voorspellen met alleen al zo’n achterlijke titel voor een boek.
Hopelijk krijgt ze nog wat kritiek over haar heen en pikken haar volgers dat ook op.
Die posts van will en Tien staan vol drogredenen, “jullie vrouwen zijn gewoon jaloers”, lekker makkelijk dan hoef je ook inhoudelijk niet meer te reageren. En echt rot op met die empower shit hoor, totaal misplaatst, je bent totaal geen powervrouw als je bij de minste of geringste feedback om je heen gaat slaan met jij-bakken
Ik werk in een omgeving met héél veel vrouwen en hoor ook vaak dit soort vooroordelen van familie en vrienden. Maar ik heb echt nog nooit deze ervaring gehad? Ik vind net de weinige mannelijke collega’s vaak vervelend. Ik heb een beetje het idee dat vrouwen die zelf heel onzeker zijn het gevoel hebben dat er een constante competitie heerst, maar dat doe je vooral jezelf aan
Same! Vraag me af hoe ze er nu over denkt.
Martine nu: “
”
Vriendin van Jamie: “Zeg Jeem, voel je je dan niet de opvangbak van je vriends zaad?”
Jamie: “Pardon???”
Tienvanwil: “Je hebt het helemaal verkeerd. Je moet de metafoor nemen van de krabbenmand.”
Ja allebei als logopedist toch? Eventjes?
Ik heb weer heerlijk bij gelezen. Lof dit topic als er drama is 
Ahh goor.
Ik las trouwens eerst dit.
Cynthia deelt haar verjaardagskaart met Willem op instastories.
Ik weet niet zo goed wat ik daar van vind… best een beetje zakelijk ook:
xxx Cynthia
Er staat ook gefeliciteerd babe. Lekker zakelijk wel.
Ze zijn luiers aan het verschonen of aan het dweilen denk ik.
Dat is waar… haha misschien ben ik gewoon heel klef op kaarten
Ik ben het met je eens. En daarbij wil ik zeggen dat ik het vooral best heftig vind dat één quote er helemaal wordt uitgelicht en doorgestuurd, terwijl niemand dat boek verder ooit met een vinger heeft aangeraakt. Oh ja, en de cellulitis wordt ook aangestipt, maar ook die komt rechtstreeks uit de eerste post hierover. Jammer dat mensen zo hoog van de toren blazen met hun kritiek terwijl ze nog niet eens 1% gelezen hebben.
En dan komen ze in de LindaMeiden en posten ze daar screenshots van met “ik ben zo trots op ons!!! #empowervrouwen 
”
Dus het gevoel van trots en je eigen kind zo geweldig vinden is belangrijker dan zijn privacy en zijn gevoel hier over, later.
Edit: Lieve lezers, het is nu woensdag 1 augustus en zoals hierboven beloofd zouden we nog reageren. Met pijn in ons buik begonnen we aan het lezen van deze reacties. We kregen namelijk gisteren al persoonlijke DM’s binnen via Instagram dat het nogal vurig was hier. We zijn nog nooit zo zenuwachtig geweest om alles te lezen. We hebben ook het gevoel dat wat we nu ook doen of zeggen het niet goed zal zijn voor sommige lezers. Dat maakt het moeilijk te reageren.
Kijkend naar de reacties komen er een aantal dingen voorbij: kwetsende, harde onnodige reacties. Mooie, opbouwende reacties met constructieve feedback en steunende reacties in de keuzes die we maken. Dankjewel daarvoor, weet dat alles – zowel positief als negatief – ons erg raakt. Het is bijzonder om te zien hoe betrokken jullie zijn.
Het lijkt er op, als we het goed interpreteren tenminste, dat velen van jullie vallen over het commerciële stuk in dit artikel en de authenticiteit die daarmee verloren gaat. Klopt dat, hebben we dat goed gevoeld?
We denken zelf dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten. Commerciëler worden hoeft niet gepaard te gaan met minder authentiek zijn. Alleen de vorm/balans vinden daarvoor is een ENORME kunst. Bestaat die eigenlijk wel?
Het feit dat we jullie hierin meenemen (het boek, de BV’s die we oprichten en cursussen die we willen gaan opzetten) zijn vooral gericht op ons enthousiasme. Niet als in ‘kijk ons nou eens fantastisch zijn’. We genieten er van als we berichtjes krijgen dat mensen door ons enthousiasme ook dingen gaan doen die zij eng of moeilijk vinden. We zien het delen hiervan eerder als inspiratie. Als wij het kunnen (de zolderkamermeisjes – de zolderkamermeisjes 2.0), kan jij het ook. Maar blijkbaar komt het heel anders over en dat is zeker niet de bedoeling geweest. Mensen zeiden terecht dat het voor jullie als volger helemaal niet interessant is. Anderzijds is er een groep die het wél interessant vindt en juist meer zou willen weten hier over.
Als voorbeeld noemen een aantal van jullie dat onze kids nu soms in beeld komen. Dat is nogmaals niet vanuit commercie, er worden in de reacties ook wel een aantal statements gemaakt vanuit eigen perceptie en optelsommetjes die niet waar zijn. Onze kinderen komen niet meer in beeld omdat dat geld of views oplevert. Zoals anderen ook al aangaven: een mening kan veranderen, je kunt je mening in de loop der tijd bijstellen. We zijn trots op onze jochies en smelten van hun blik als wij de vlogs bewerken. Het is ontzettend moeilijk om het niet te delen omdat ze zulke leuke dingen doen en ze een groot deel van ons persoonlijke leven zijn. Het is een beetje een verstand – gevoel dingetje. Hetzelfde geldt voor onze Instagram. We hebben hem niet veranderd omdat het meer geld of volgers zou opleveren. We vonden het gewoon superleuk om dit te proberen. Als je naar beneden scrollt zie je ook verschillende fases voorbij komen. Over een maand is het misschien wel weer anders. Who knows? We doen veel vanuit gevoel en wat op dat moment bij ons past. De laatste tijd doen we dat nog meer.
Jaren geleden wilde we deze dingen al gaan doen (andere dingen opzetten naast het bloggen) maar we spraken ze nooit uit, laat staan actie ondernemen. Onze beperkende gedachtes hielden ons tegen. We kunnen ons heel goed voorstellen dat dit alles opeens nogal snel en rigoureus gaat en out of the blue komt. We hebben jullie daar niet goed in meegenomen. Maar we zijn er aan toe en wat anderen hieronder ook al zeggen: stilstand is achteruitgang. En als we 7 dagen per week blijven bloggen en keihard blijven knallen terwijl we dat niet meer op kunnen brengen, dat zou in onze ogen pas commercieel en onecht zijn.
We hebben onszelf altijd gezien als the-girls-next-door. We deden gewoon wat we leuk vonden en kapten dingen af als we er geen plezier meer in hadden. Wij zijn nooit it-girls geweest en dat ambiëren we ook niet. Dat kan niet, want wij zijn Wil & Tien en niet iemand anders.
Tegelijkertijd voelen wij dat we willen groeien als persoon op een aantal vlakken en dat dit nodig is. Jep, ook de titels van video’s zijn daarin nodig. Het is zo ontzettend moeilijk om op te vallen op Youtube tussen al die miljoenen video’s. Het is voor ons zo balen dat een video waarin zo veel werk en persoonlijke dingen zitten, ondersneeuwt tussen content waarin sensatie en sex voorop staat. Wij vinden zelf dat onze echte content veel interessanter zijn. Het tegenstrijdige is alleen dat een titel als ‘Weer gezellig samen gewerkt’ het nooit zal winnen van’ Wil ik een tweede kind?’. Daarom proberen we clickbait titels. Geloof ons, dat vinden we zelf ook het minst leuke om te doen maar we kunnen zowat niet anders in deze business anders houden we ons hoofd niet boven water. Dat maakt het ook zo verdomd moeilijk: alles en iedereen trekt aan ons en stellen bepaalde eisen. De een wil dit, de ander wil dat. Alie schreef iets in haar comment dat ons raakte:
‘We (ze refereert hier aan wij als lezers, red.) willen wel 24/7 inzicht in het leven van de influencers, snelle reacties op onze comments, leuke instagram posts, we willen goede tips over producten maar we willen zeker niet merken dat er geld wordt verdiend doordat wij als lezer “geinfluenced” worden. Nee we willen geen clickbait maar we willen toch wel heel graag weten of Martine al een tweede wil. Die instagram feed moet spontaan maar eigenlijk toch wel heel erg mooi zijn maar we mogen niet voelen dat er een business strategie achter zit. We willen wel jullie shoplog zien maar als het gesponsord is willen we er niets van weten. De lijn is voor mijn gevoel heel dun en het lijkt me heel erg moeilijk om de goede balans te vinden.’
Dit duidt voor ons precies de struggle die we de laatste tijd steeds meer voelden en die maakt dat we proberen te zoeken naar een nieuwe vorm. Wat we ook al eerder zeiden: we zijn hierin zelf ook zoekende en hopen dat mensen dat begrijpen en er doorheen kunnen kijken terwijl wij met vallen en opstaan een goede vorm vinden voor een aantal dingen als het gaat over onze content. Ons doel is blijven zoals we zijn (spontaan, eerlijk, nuchter, beetje gek) en tegelijkertijd nieuwe mensen kennis met ons laten te maken zodat we ons werk met ziel en zaligheid kunnen blijven doen.
Daarom worden we nu zo blij van ons boek schrijven en maken: daar stroomt de energie en creativiteit. Dat is moeilijk voor jullie om te zien, want je ziet het resultaat (nog) niet en met bloggen kwam er natuurlijk dagelijks iets van ons naar voren. En met dit soort dingen willen we verder: het creëren van werk waarin we ons hart kwijt kunnen en waar we onszelf kunnen zijn en blijven. Dat betekent soms fouten maken, aanmodderen, loslaten en/of toevoegen.
Voor nu betekent het voor ons minder bloggen (let op: dus niet stoppen zoals sommige suggereren) maar wel bloggen en iets online zetten wat we leuk vinden. Langzaamaan ‘bloggen’ we wat meer via Instagram. Daarom is de frequentie nu laag op 2WMN vanwege alle andere dingen die we er naast doen. Uiteindelijk zullen we waarschijnlijk wel een keertje stoppen met bloggen maar dat betekent niet dat we er niet meer zullen zijn 
Alleen in een andere vorm. We zitten -met jullie- middenin een shift en ergens is het voor ons een groot compliment dat jullie zo veel moeite doen om ons te laten weten hoe jullie het zien en we dus eigenlijk samen in deze storm zitten.
Bedankt voor al jullie feedback, steun en dat jullie het beste met ons voor hebben. Daar kunnen geen woorden tegenop hoeveel dat voor ons betekent en daardoor worden wij weer geholpen om onze dromen waar te kunnen maken. Liefs van ons!
Dit is het hele stuk.
