Mwah, met deze jongen wel de +10 keer in 4 jaar tijd 
, maar het is meer dat het iemand is die er wel altijd is en als ook die dan uiteindelijk in een relatie beland :(. En ik merkte weer dat we gewoon geen echt diepe vriendschap hebben en toen realiseerde ik me weer dat ik mis omdat met een jongen/date wel te hebben 
Maar komt wel goed! 
Ik herken dat ook wel van het forum, soms wel lastig maar dan klik ik het topic gewoon weg haha. In t echte leven toch wel wat moeilijker.
Ah snap je gevoel heel goed, heb er nu zelf geen last van single te zijn maar ik weet nog dat ik anderhalf jaar terug ongeveer echt in tranen was na een avond met twee goede vriendinnen en hun vriendjes, ene stel net gaan samenwonen en het andere net herenigd na een tijd een langeafstandsrelatie en dus knetter verliefd, en dat het ging over de âplanningâ qua trouwen en kinderen. Toen ik later aan een van de twee vriendinnen vertelde dat ik super blij voor ze was maar het zelf lastig vond dat het voor mij niet eens een mogelijkheid was om te overwegen zei ze âOoooh maar ik ben zo jaloers als ik jouw dateverhalen hoor! Zo lekker spannend! Gewoon van genieten hoorâ 
Uh ja OK, 't is ook binnen jouw bereik hoor als je Harrie aan de straat zet, maar dat doe je niet omdat een relatie ook gewoon heel leuk is / kan zijn dus waarom mag je als single persoon soms niet gewoon ff ongegeneerd balen? (edit : t waren overigens ook geen dateverhalen als in een beginnende liefde, meer âik ging mee naar huis met een man die achteraf gezien vijf jaar ouder bleek te zijn dan ik dacht en bovendien een vriendin hadâ)
Ja tinder wordt vaak geĂŻdealiseerd he? Hoor nooit iemand zeggen van oh wat zou ik graag eens op een datingsite rondkijken als ik single ben, maar tinder is dan wel weer iets wat ze interessant vinden.
Moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook wel zo was toen ik nog een lange relatie had. Was er vooral nieuwsgierig naar, had niet zozeer hoge verwachtingen. En nu weet ik dat er niets aan is, het lijkt altijd mooi als je start met tinder maar als je alle mannen wegstreept die niet of vervelend reageren, hou je weinig over.
Heb trouwens even gemist wat er gebeurd is met je date, heb je nu wel of niet met hem gepraat?
Aaah 
je doet niets verkeerd en je wil ook niet te graag, als het goed zit dan bestaat er niet zoiets als te graag willen of te enthousiast zijn volgens mij. Las ook je andere posts, herkenbaar (van mijn laatste vriend) dat gevoel dat het minder is ineens en zonder reden, super naar is dat als jij wel nog graag wil en hij (voor jouw gevoel) niet meer, kan me nog dat intens gefrustreerde onrustige rotgevoel voorstellen.
Maar dit ligt niet aan jou, hooguit aan de combinatie tussen jullie die voor hem, misschien, niet werkt. Maar wellicht toch checken? Denk dat je gevoel vaak wel klopt maar goed, dan moeten jullie het daar sowieso over hebben denk ik. En ik hoop natuurlijk dat het niet klopt. Maar je doet sowieso niets verkeerd. En je nare gevoel van nu gaat ook weer voorbij, ongeacht hoe het loopt. Maar ik herken het wel echt en ook het cynische.
Edit: en in het algemeen te graag willen vind ik ook zoân dooddoener. Beide keren dat ik mijn exen ontmoette wilde ik gewoon graag hoor. Alsof je iemand leuks moet verdienen door niets te willen, wat een onzin.
Ik vind het altijd heel dubieus als iemand binnen no-time weer een nieuwe relatie heeft na een relatiebreuk. Ik heb het idee dat die mensen dan gewoon niet alleen kunnen zijn? En dus niet kritisch zijn en met de eerste de beste persoon maar een relatie beginnen, in de angst dat ze de boot missen. Je ziet vaak ook dat ze, vooral als ze een lange relatie hebben gehad, weer blij zijn met nieuwe aandacht en dan maar met die persoon verder gaan. Heb dat zelf ook gezien bij een vriendin en heb heel erg het idee dat zij simpelweg bang is om alleen te zijn.
Zouden sommige mensen niet ook veel makkelijker compatible zijn met iemand? Ik heb ook geen enorme hoeveelheid vriendinnen, moet echt een bepaalde diepere klik hebben, wil ik iemand een vriendin noemen. In het daten is dat bij mij nog veel schaarser. Maar ik ken wel veel mensen met enorme hoeveelheid vriendinnen en die hebben vaak ook snel weer een romantische partner.
Maar dat heeft dan toch niet per se te maken met hoe compatible je bent? Je stelt gewoon âhogere eisenâ. Kan me voorstellen dat bij die mensen met veel vriendinnen, deze vriendschappen wat oppervlakkiger zijn (en ze dus ook mensen een vriendin noemen zonder die diepe klik).
Hetzelfde dan met daten: als je daar âminder hoge eisenâ in stelt, vind je ook eerder een partner.
Edit: of bedoel je dat ook en heb ik een ander beeld bij de term âcompatibleâ haha?
Het voelt niet perse als hogere eisen, maar eerder dat ik minder makkelijk contact âverdraag/wensâ met mensen zonder die diepere klik. Ik stoor me dan snel aan mensen en heb dan minder behoefte om er tijd mee door te brengen.
Edit: ik vind minder hoge eisen stellen een beetje een negatieve klank hebben, terwijl het voor die mensen in kwestie misschien helemaal niet zo voelt. Voor mij zou genoegen nemen met âminderâ een offer zijn, maar zij zijn misschien gewoon veel sneller content erover dan ik dat zou zijn.
Ah op die manier! Ja, denk dat daar ook wel een rol in kan spelen inderdaad (ook wel herkenbaarâŠ)
Hier zou wat in linnen zitten, maar als ik kijk naar de voorbeelden in mijn omgeving met mensen die snel in relaties zitten, zijn dat niet perse diegene met super veel vriendinnen, of die ik zelf heel makkelijk in de omgang vind⊠Maar op alles is natuurlijk een uitzondering!
Vind het echt tof dat jij altijd zo optimistisch bent. Zo zou ik ook wel meer willen zijn. Wat ik me altjid afvraag (ik ben zelf echt compleet ongeschikt voor scharrels want ik krijg altijd gevoelens voor iemand na seks = drama), heb jij nooit het gevoel dat je scharrels je misschien tegenhouden in het vinden van een serieuze date?
@MadameMignon Ik lees vaak door en ben dan boos, denk dat jouw methode beter voor me is. Maar gelukkig hebben we dit topic!
@anon81733682 Ik vind je verhaal super herkenbaar. Het stomme is dat ik denk ik ook wel zulke dingen heb gezegd toen ik zelf een relatie had (4 jaar geleden), omdat ik toen eigenlijk unhappy was in mân relatie en oprecht verlangde naar Tinder/single zijn/seks hebben met andere mannen etc. De eerste anderhalf jaar single zijn vond ik ook oprecht super leuk, maar dat avontuurlijke gaat er wel vanaf op den duur. Nu heb ik daar allemaal geen zin meer in en vind ik het maar kut. Hoe komt het trouwens dat je nu geen last hebt van single zijn?
@ellegirltalk Vind het echt superrot voor je, heb zelf ook date situaties gehad waarin het zo ging. Ik denk dat ik dat ook het meest zat ben van single zijn. Telkens die investering, overgang van verliefdheid/pril geluk naar twijfel en onzekerheid. Zo slopend. Steeds die ups en downs wat gevoelens betreft. Ik ben het eens met @anon81733682 dat âte graag willenâ zoân stomme dooddoener, het maakt zoân enorm spel van daten, het haalt alle oprechtheid weg. Ik zou in jouw positie zelf even de stilte laten voortbestaan (hoe kut dat ook is). Misschien heeft hij even een beetje ademruimte nodig. En als het te lang voortduurt kun je het gesprek openen over of hij er dan misschien klaar mee is.
@Smooth_operator Ik ken inderdaad ook wel dit type mens ja. In mijn geval zijn die twee vriendinnen met jongens die wel precies in hun straatje passen qua waar ze naar op zoek gaan. Ik twijfel soms juist bij mezelf dat ik tĂ© kritisch ben. Ik vind het heel moeilijk om een persoon als persoon te leren kennen, en ben heel erg vaak (onbewust) soort op zoek naar een bepaald type man. Heb hier al een paar keer een zin geschreven om uit te leggen wat ik bedoel maar is best lastig. Nja misschien is het toch wel zo simpel als âde klikâ. Ik had dat bijv. met mân ex-date dat we gewoon qua denkpatroon/visie op het leven heel erg overeen kwamen. Dat ik niet alles met 1000 woorden moest omschrijven, maar dat hij met Ă©Ă©n zin begreep waar ik op doelde. Andersom was hij wel een mysterie voor mij trouwens bedenk ik me nu, want hij deelde zo weinig. En verder was het ook een lul, dus had sowieso niet gewerkt haha. Maar dat is nu toch iets wat ik probeer te recreĂ«ren ofzo. En steeds als ik mannen tref dan zijn ze niet zo en dan ben ik daarin teleurgesteld en knap ik ook snel af.
Verder kan ik me heel erg vinden in @Rebus post. Ik stoor me ook heel snel aan mensen. En ook als ik iemand niet meer leuk vind, wil ik het ook gelijk geen kans meer geven. Dan wil ik er gelijk 100% klaar mee zijn. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik weken/maanden zou daten met iemand die ik niet echt leuk vind.
Nou dat is misschien ook wel tijd - ik ben ongeveer 14 maanden single geweest, toen een maand of 8 met iemand samen, en nu een maand of 2 weer single. Dus wellicht makkelijk praten ook. Overigens ben ik wel tot mijn 21e vrijwel voortdurend single geweest dus weet wel hoe het is om lang âalleenâ te zijn en heel graag een relatie te willen.
Maar goed, de dingen die ik afgelopen tijd heb gemerkt en wat meer ben gaan waarderen:
En ik realiseer me heel goed dat dit nieuw hervonden voordelen zijn en dat die positieve effecten bij jou nu minder op de voorgrond staan, en de negatieve gevoelens meer. En bij mij viel me net wat beter gaan voelen na de break up toevallig ook samen met therapie afronden en blij zijn met hoeveel beter het nu gaat dan vorig jaar deze tijd, plus een aantal succesjes op werk en fijne dingen met vrienden. Maar als ik denk aan andere posts van jou (waar ik me soms ook erg in herken of heb herkend) dan denk ik dat een deel daarvan ook echt op jou van toepassing zou kunnen zijn - goed bezig qua werk, actief bezig met je eigenlijk ontwikkeling, nu misschien wel in een wat moeilijker periode mentaal gezien maar daar ga je vast en zeker ook uit opkrabbelen.
Ik denk dat het voor mij persoonlijk heeft geholpen dat ik heel bewust met de positieve dingen bezig ben geweest, ook in het kader van therapie, en dat ik nu aan het eind van iedere dag niet alleen naar de moeilijke dingen kijk of in mijn hoofd afspeel waar ik verdrietig/ongemakkelijk/angstig van werd maar juist ook de dingen die goed gingen en me realiseer dat ik die ZELF voor elkaar heb gekregen. En ik ben heel erg bezig geweest met bepaalde angsten waar ik last van had en toen realiseerde ik me dat alles waar ik bang voor was de afgelopen jaren niet is uitgekomen - en nare dingen die ik helemaal niet had zien aankomen, wel. Dus gewoon het gegeven dat je dingen niet kan voorspellen en dus dat ik misschien wel morgen de liefde van mijn leven ontmoet, of misschien over vijf jaar, of misschien wel nooit maar dan in de tussentijd toch heel gelukkig kan zijn met mijn vriendschappen, de hechte band met mijn zusje, nieuwe vrienden ga ontmoeten die ik nu nog niet ken, met nieuwe mensen in de tussentijd wel voor kortere tijd het leuk ga hebben op âromantischâ vlak (haha dit klinkt zo naar), waarschijnlijk een super leuke tante ga worden voor de kinderen van mijn broertje en zusje en van vrienden, etc etc.
Maar ik snap dat als je heel duidelijk een beeld in je hoofd hebt dat bestaat uit een relatie + gezin, dat je hier misschien niet veel aan hebt. En dat ik er misschien over een jaar wel weer heel anders naar kijk. Maar het is wel echt nuttig geweest voor mezelf om me af te vragen hoe nuttig al mijn verwachtingen en voorspellingen de afgelopen jaren zijn geweest (= helemaal niet) en om te focussen op de dingen waar ik blij mee en trots op ben (= veel meer dan ik dacht).
Sorry dat dit zoân warrige en lange post is geworden!
Wat heb je dit mooi verwoord! Hele positieve en uplifting post. Ik ga later wat uitgebreider reageren, maar wilde dit alvast zeggen.
Eens met @lapzwans. Ik hoor misschien niet helemaal thuis in dit topic (heb nu een relatie al gaat die helaas niet de goede kant op), maar ben ook lange tijd single geweest hiervoor en vind het super mooi hoe je hierin staat. Mocht ik ooit weer single worden dan ga ik dit zeker teruglezen en me er hopelijk ook mee identificeren! 
Vond de post trouwens echt totaal niet warrig, maar juist blijken van goede overwegingen. Vond hem echt heel inspirerend en had vandaag ook wel een soort van âlekker-singleâ gevoel erdoor, dus bedankt!
Ik denk dat je inderdaad na jaren single een beetje uit het oog verliest wat de waarde is van single zijn (net zoals je na jaren relatie soms uit het oog kan verliezen hoe waardevol dĂĄt is). Ik hecht inderdaad best wel veel waarde aan de vrijheid van alleen zijn, maar dat is voor mij zo normaal/gebruikelijk dat ik er niet eens meer bij nadenk dat ik dat misschien (een beetje) zou kunnen verliezen in een relatie. Ik denk dat ik ook wel struggle met die âstamp of approvalâ maar misschien moet ik dat gewoon accepteren.
Vind het wel super om te lezen dat je zo gelukkig voelt en lekker in je vel zit, dat het goed gaat op werk! Het is je echt gegund. Je post leest ook als iemand die veel ontwikkeling heeft doorgemaakt op persoonlijk vlak en ik herken dat gevoel van âtrots zijn op jezelfâ en dat is inderdaad een heel fijn gevoel!
En veel plezier met het flirten/scharrelen haha, ik kijk uit naar je verhalen in het datetopic!
Sorry voor de dubbelpost, maar uit deze discussie kwam dit bij me op.
Ik was een tijdje terug heel erg into ~het spirituele~ en had toen een tarotlezing gehad van iemand (donât judge, ik ging een break-up door) en die zei: eigenlijk wil jij helemaal geen vaste relatie, en daarom zoek je altijd mannen uit van wie je weet dat je niet hoeft te vrezen dat ze je zullen claimen.
En toen kon ik (met mijn gebroken hart en unrequited love) alleen maar denken:
Maar wat zou als ze gelijk had 
Ik kan inderdaad slecht tegen jongens die gelijk te snel gaan, en heb ook altijd heel veel (adem)ruimte nodig van vrienden.
Man man man, soms denk ik hier gewoon zoveel over na dat ik het gewoon allemaal niet meer weet hoor haha.
Lief, en veel succes, relatiestrubbelingen zijn moeilijk.
Kleffe stelletjes in het openbaar punt. Vind het meestal zo overdreven.
Ja ik ben het juist met je eens, vind het strontirritamt