Het niet zo lekker in je vel-topic

[Maestoso]

Heb echt een jankdag vandaag. Ik zou over 4 weken een hamsterpup krijgen, maar kreeg gisteren te horen dat het hele nestje is overleden, dus dat is nu uitgesteld. Nja niks heftigs, maar keek wel echt uit naar een nieuw huisdiertje, want ben zo alleen. Zit sinds januari 24/7 alleen thuis en heb bijna geen sociale interactie meer. Vriendinnen van me werken in sectoren waarbij ze gewoon druk zijn nu en ik mis gewoon het lekker kletsen over koetjes en kalfjes met mensen. Mn leven is momenteel best wel inhoudsloos en ik vind dat gewoon heel moeilijk nu. Elke dag is hetzelfde, ik zit in bed te leren voor tentamens, maar dat lukt niet en dan ben ik weer gefrustreerd en dan heb ik weer een hele dag niks zitten doen. Ik ga nog wel 2/3x per maand een middag bij mn werk langs om daar te kletsen, maar dat vult de week ook niet echt.

heb eigenlijk gewoon behoefte aan een virtuele knuffel en ik vraag me af of mensen dit herkennen (vast, maar wil er graag even over praten/ventileren met mensen, daarom post ik het nu)

[monkeyslut]

En @Monito hier ook een late reactie, het ging even beter bij mij maar nu weer blehhh. Wel fijn om te lezen dat anderen het herkennen.

Ik had eigenlijk vorige week vrij willen nemen, en dat heb ik om de een of andere reden niet doorgezet en daar baal ik echt van. De eerstvolgende mogelijkheid is over 2 weken, maar dan moet ik wel wat afspraken verzetten. Ik moet het gewoon echt gaan fixen want ik ben eraan toe. Merk ook dat het me niet goed lukt om klusjes te doen in het weekend, huishouden hou ik wel bij maar “periodieke” dingen laat liggen. Dus dan hoop ik alles ff op orde te krijgen. Ben wel echt klaar met mijn negatieve gedrag steeds maar ik merk dat ik er niet uit kom.

@Maestoso aw wat rot dat je je zo alleen voelt. Voor jou en de rest die zich niet goed voelt: knuffel en sterkte. Ik hoop dat er weer betere tijden aankomen.

[Teigetje]

Aaah, dikke knuffel en herkenning, zeker. Zou je kunnen videobellen met een of meerdere vriendinnen? In het weekend bijvoorbeeld een uurtje? Is natuurlijk niet hetzelfde als in het echt, maar kan toch fijn zijn.

[Maestoso]

Ja ik videobel wel met vriendinnen en ik kijk nu met een groepje 2/3x per week 's avonds film online en dat is zo fijn, om even lekker wat anders te doen en toch met mensen te kunnen kletsen! (wow ineens een idee voor de filmclub van ff) Omdat je het herkent: gaat het met jou nu iets beter?

[Rozekoek]

Ook al lees ik dit 6 dagen later, hele dikke knuffel voor jou een diertje kan zoveel liefde geven. Heb je een ander diertje op het oog? Liefs!

[Snork]

Ik heb echt zo’n lege agenda steeds en dat is logisch, want het is Corona. Maar het maakt me zo ontzettend verdrietig steeds. Elke keer maar weer mensen smeken om wat met je te gaan doen zodat de weekenden zich nog wat opvullen, terwijl zij juist allemaal leuke dingen te doen hebben en geen tijd hebben. En de hoeveelheid vrienden in m’n leven worden ook steeds minder want ze verdwijnen gewoon?

[Krelis]

Ik hoor dat in mijn omgeving ook van meerdere mensen. Ik vraag me af of dat misschien ook een dingetje van nu is dat al die mensen ‘verdwijnen’ ?

[Zora]

Ik heb vandaag een dag waarbij er meerdere situaties voorbij komen die om assertiviteit van mijn kant vragen. Waar ik dus totaaaal niet goed in ben. Nu ben ik een telefoontje al de hele dag aan het uitstellen omdat ik zo bang ben voor een boze reactie. Zou het liefst in bed gaan liggen met de dekens over mijn hoofd

[Vloeistof]

Ik ben zo moe de laatste paar weken terwijl het normaal juist altijd beter gaat als de zon meer gaat schijnen en er meer/langer/eerder licht is.

Ik weet ook niet waar het door komt. Maar alles lijkt even niet zo lekker te gaan. Werk niet, relatie niet, persoonlijk niet en lichamelijk ook niet. Onwijs last van mijn rug weer en nu ook mijn schouder.

Ik lig ook al heel de avond sip in bed, echt op het randje van huilen maar ik waar het vandaan komt🤷‍♀️

[Nimy]

Ik overweeg al een paar dagen om met een direct familielid te breken. Maar ergens vind ik het meteen een heel drastisch en dramatisch besluit. Want ergens vraag ik me af of ik misschien iets meer kan doen om het wel goed te houden… maar bij elke poging word ik ook weer teleurgesteld. Ons hele leven zijn we al water en vuur naar elkaar toe geweest. Alleen als het je nodig heeft, hoor je iets. Anders niet. Ik heb al meerdere toenaderingspogingen gedaan, ik hoef geen intensieve band ofzo. Maar gewoon normaal tegen elkaar doen is al fijn. Maar elke keer loopt het uit op een deceptie. Krijg ik van die subtiel verpakte kutopmerkingen naar mij toe. En wat er laatst gebeurd is, is voor mij ergens toch wel doorslag gevend. In een toenaderingspoging uitgenodigd voor mijn verjaardag. Had nooit verwacht dat het zou langskomen. Wat er vervolgens gebeurt, gaat het andere familieleden die er ook zijn uitnodigen voor een andere verjaardag. Maar mij niet… alleen op het moment dat ik met het breek, ben ik zo bang door meerdere familieleden in de steek gelaten te worden. Want het weet het altijd naar de ultieme slachtofferrol te draaien en neemt iedereen erin mee.

Ik zit hierdoor gewoon al dagenlang rot in mijn vel omdat ik echt totaal niet weet wat ik ermee aanmoet uiteindelijk.

[crazyplantlady]

Ik vond dit artikel en vond het wel heel herkenbaar, misschien ook voor sommigen van jullie;

There’s a Name for the Blah You’re Feeling: It’s Called Languishing

Languishing is the neglected middle child of mental health. It’s the void between depression and flourishing — the [absence of well-being. You don’t have symptoms of mental illness, but you’re not the picture of mental health either. You’re not functioning at full capacity. Languishing dulls your motivation, disrupts your ability to focus, and triples the odds that you’ll cut back on work.

[Nimy]

Heel erg bedenkt voor je reactie en het delen van jouw ervaring

Ik zit er inderdaad aan te denken te stoppen met “moeite” doen. En dan kijken waar het schip strandt. Degene is zich bewust van hoe die zich gedraagt. Maar schuift het af op allemaal excuses en smoesjes. Maar ergens kan het het ook niet uitstaan dat ik gewoon een leuke baan en koophuis heb. Zelf weigert het te werken wegens omstandigheden en pakt gewoon elke uitkering die er maar te krijgen is in deze wereld. Maar wel afgeven op mij omdat ik hard werk en een huis heb kunnen kopen daardoor.

Maar gewoon stoppen met zelf contact zoeken is al een begin! En ik moet dan ook niet de verwachting hebben dat het zelf de moeite gaat doen. Ik denk dat wanneer die verwachting weg is, dat ik wellicht ook mijn rust erin kan vinden.

[La_Piscine]

Sterkte met je beslissing!! Klinkt wel alsof je al goede stappen zet

[GossipGirl]

Heel herkenbaar dit artikel! Heb bij zoveel dingen in mijn leven op dit moment zo’n ‘meh’ gevoel en wordt echt van weinig enthousiast. Ik hoop dat met de corona versoepelingen ik ook weer wat vaker de deur uit kan en wat minder dagen op de bank door ga brengen

[Krelis]

Ik heb ook geen contact meer met mijn oma. Nadat ik slachtoffer werd van partnergeweld en het in die periode onwijs slecht met mij ging durfde ze in een bezoek eerst 2 uur te zeuren over haar buurt en omgeving. om vervolgens onze thuis situatie (waarvan ze geen weet heeft) te bekritiseren met tot slot de opmerking. ‘Jij was ook geen lieverdje. Als je broer een blokken toren had gemaakt kwam je aanlopen om die om te schoppen’ (iets wat peuters geloof ik altijd doen en ik ben inmiddels bijna 30) het stak mij zo erg dat ze deze opmerking maakte nadat ik vertelde welk geweld er allemaal tegen mij gebruikt was.

Ik ben alleen wel heel duidelijk geweest dat als ze haar excuses niet maakt ik haar niet meer hoef te zien. Blijkbaar heeft ze er wel vrede mee want tot op heden geen excuses en we zijn 1 jaar verder.
Alleen was ik wel iets minder bang dat familie relaties er aan zouden gaan. Ik wilde op dat moment zo graag voor mezelf kiezen dat als mijn familie het mij zou aanrekenen ik ook niet persé nog contact met ze wilde hebben. Ik kon alleen maar denken, familie kies je niet. Alleen gelukkig viel dat allemaal wel mee!

Verder sluit ik me wel aan bij het advies van @FISSA
Als je het moeilijk vind om aan te geven dat je het vervelend vind hoe het doet. Of misschien al vaker hebt gedaan. Kun je beter je energie in iets anders steken. Geeft ZEKER veel meer rust! en je bent diegene niks verschuldigd. Dus neem het jezelf niet kwalijk als je wat meer afstand creëert/ of probeert te creëren.

[Maestoso]

Voel me echt zo waardeloos gewoon. Kunnen jullie ook gewoon niks mee hoor, maar ik merk dat ik gewoon niet uit mn eigen cirkel kom. Ben gewoon elke dag dwangmatig aan het wandelen, omdat ik helemaal gek word van mezelf en ook omdat ik echt doodsbang ben om straks ineens weer allemaal mensen te zien en dat ze gaan zeggen:“há zo jij hebt ook wel last van coronakilo’s of niet”
En het gaat zo ver dat mn knieën gewoon zoveel pijn doen, mn voeten onder de blaren zitten en regelmatig bloeden omdat ze kapot zijn. Durf niemand echt te vertellen hoe het echt gaat, omdat ik niet wil dat ze dingen van me gaan denken, maar het voelt wel echt enorm eenzaam en ik versterk hiermee alleen maar mn eigen eenzaamheid. Wil gewoon dat vrienden me gezellig en leuk vinden, niet dat ze met dit gezeik moeten dealen

weet eigenlijk ook niet wat jullie ermee kunnen, zo’n lekkere kut dagboekpost haha, maar het voelt al minder eenzaam om het in elk geval nog ergens te delen met mensen, misschien herkent iemand het gevoel

[Florence]

Wat ontzettend rot dat je je zo voelt. Ik heb niet echt wijze woorden maar als mensen dat zouden zeggen dan zijn dat echt mensen die jouw tijd en aandacht niet waard zijn en dan hoop ik dat karma een bitch is en ze op hun lazer geeft!

Ik denk dat jouw vrienden je vrienden zijn omdat ze je heel gezellig en leuk vinden en je met alle liefde willen steunen. Maar los daarvan snap ik dat het erg moeilijk kan zijn om te delen hoe het echt met je gaat. Goed dat je het hier hebt neergezet in elk geval. Heel veel sterkte en een dikke digitale knuffel!

[Maestoso]

Oh ja echt ik ben er zo bang voor, vooral omdat mensen het ‘grappig’ bedoelen, maar zo’n grapje heeft best wel een impact op mij en ik zou helemaal doordraaien dan met eten en sporten

Ik houd echt van ze en ik heb zo vaak het gevoel dat ik niet genoeg voor ze terug kan doen en dat weerhoudt me dan ook weer om dingen te delen, al geven ze me nooit het gevoel dat ik tot last zou zijn en ze zeggen ook dat dat niet het geval zou zijn, maar het is best lastig om weer aan te komen zetten met ‘hoii het gaat weer kut!!’. Als ik ze zie is het ook altijd vet gezellig en leef ik weer helemaal op, maar eenmaal thuis stort ik weer in, dus dat maakt het lastig.

Thanks voor je knuffel, dat je avatar een eendje is maakt de knuffel nog beter hahaha <3

sowieso iedereen bedankt voor de lieve knuffels en likes, doet me echt goed zo’n gebaar
@FISSA @Sobremesa @Trademark @babushkababy @Lara @Salmiak @anon380103

[Florence]

Ik snap wat je bedoelt, dat zijn van die mensen die echt totaal niet nadenken over hoe zo’n opmerking op iemand over kan komen. Voor zichzelf praten ze het dan goed door zo’n opmerking als ‘grapje’ te bestempelen terwijl het gewoon een nare rotopmerking is. Duim voor je dat je niet zo iemand tegenkomt .

Als ik het zo lees dan denk ik dat jij meer teruggeeft aan je vrienden dan je misschien zelf denkt. Dat je er vaak over denkt iets terug te kunnen doen en dat je zo geniet van hun gezelschap geeft al aan dat jij een hele zorgzame vriendin bent waarvan zij ongetwijfeld echt het gevoel krijgen dat je hun gezelschap heel erg waardeert. Dat maakt jou ook een hele waardevolle vriendin voor hen :). Snap dat de drempel wel hoog voelt om aan te geven dat het niet goed gaat, fijn dat ze aangeven dat je hen echt niet tot last bent. Hoop dat je vanavond in elk geval lekker kunt slapen en wees niet te streng voor jezelf!

Fijn dat mijn avatar meehelpt haha , pluizige eendjes vrolijken iedereen een beetje op. Hopelijk zijn ze binnenkort ook weer buiten te zien!

[the.rebel.club]

Wow ik heb dit echt, dit artikel is één en al herkenning