Neem jij het je ouders kwalijk dat je bent geboren dan?
Ik neem mijn ouders niks kwalijk, maar ik zou er momenteel zelf niet voor kiezen om bewust voor een kind te gaan. Wie weet over een paar ja wel maar nu zeker niet.
Over die foto’s van kinderen: ik wilde vroeger absoluut nooit kinderen. Ik heb ook helemaal niks met de kinderen van vriendinnen. Nou zijn de meiden met kinderen weliswaar niet mijn goede vriendinnen, eerder kennissen, maar het doet het me echt niks. Ik vind het alleen leuk voor hun maar wil er verder niks mee te maken hebben
Máár… toen kreeg mijn broertje een kind. En ik ben echt ZO dol op mijn neefje, dat ik daardoor niet langer geen kinderen wil. Andere kinderen vind ik nog steeds niks, maar wat mijn neefje betreft herken ik mijzelf totaal niet. En liefst vertel ik alles wat hij doet of zegt aan vriendinnen/collega’s etc Omdat ik dit zelf dus zo vreselijk irritant vind van een ander doe ik dit natuurlijk niet. Maar sommige dingen zijn voor mij toch wel heel belangrijk en wil ik dan heel graag delen. Dus ik zeg wel eens tegen een collega ofzo van: “het boeit je vast niet zo, maar ik wil graag even delen dat ik gister mocht oppassen en toen zei/deed hij dit!
” En mijn heel goede vriendinnen vragen ook aan mij hoe het met mijn neefje gaat, omdat dat voor mij belangrijk is. Volgens mij vinden de meesten kinderen wel leuk trouwens dus doen ze het misschien niet helemaal alleen voor mij. Of ik vertel zelf even 5-10 minuten dat ie nu x snapt en y zegt. Vaak kondig ik dan ook vooraf aan van joh, hij was jarig, even 2 minuten, moet je dit filmpje toch s ff zien
. En dat vriendinnen daar even naar luisteren en mij zo even die aandacht geven waardeer ik echt zo enorm. En dan is het nog geeneens m’n eigen kind, dus het zal voor moeders nog wel veel moeilijker zijn om dingen niet te delen.
Maar lang verhaal kort: geen aandacht aan schenken werkt averechts denk ik, maar een afgebakend kwartiertje waarin t over t kind kan gaan ofzo (en daarna dus klaar en een ander onderwerp wordt besproken) kan een mooie middenweg zijn voor iedereen? Misschien dat je dan op eigen initiatief heel specifiek kan vragen hoe t op de crèche gaat of hoe x gaat, zodat je daarna door kan vragen hoe werk/ouders zijn oid. Misschien zelf controle daarin nemen ipv dat de vriendin uit zichzelf non-stop vertelt? Dan hoef je ook niet heel duidelijk te zeggen dat het wat aan overdaad is en hoeft niemand gekwetst te zijn.
Herkenbaar
Wie zou er volgens jou niet moeten mogen stemmen?
Ik vind het heel onterecht en oneerlijk dat een studieschuld kwijtgescholden wordt na 15/35 jaar.
Ja, waarom is dat eigenlijk? Ik ben er niet tegen, gewoon benieuwd. Heb je zelf een studieschuld?
Ik vind het eigenlijk onterechter dat jonge mensen al met een fikse schuld aan de opbouwfase van hun leven moeten beginnen
Bij de studieschuld van 35 jaar kan ik er nog enigzins inkomen dat het kwijtgescholden wordt, maar vooral bij 15 jaar snap ik gewoon echt niet waarom de aflostermijn niet verlengd wordt en voelt het heel oneerlijk naar degene die de schuld wel afbetalen. En ja ik heb wel een studieschuld, maar toen ik afstudeerde had ik meer spaargeld dan schuld dus misschien heb ik wel makkelijk praten.
@Poetsvrouw daar kan ik inkomen ja.
Oh ja hier kan ik ook wel inkomen
Denk dat je dan het probleem krijgt over wie beslist of jij genoeg hebt ingelezen en of je mag stemmen etc… Denk dat het belangrijker is om jongerren op school al te kennismaken met dit soort dingen. Uit eindelijk kan je natuurlijk nooit gatekeeper van het stemmen worden want dan zou ik ook snel mensen die ik dom vind omdat ze voor bepaalde mensen stemmen weghalen.
Vind persoonlijk 18 niet te jong, hoor ook mensen zeggen dat ouderre niet mogen stemmen want het is niet hun toekomst en ze zijn vaak wat ouderwetser in hun manier van denken. Uiteindelijk denk ik iedereen moet kunnen stemmen en we kunnen zorgen dat inlezen makkelijker wordt zodat iedereen het kan begrijpen.
Maar zo werkt het nu eenmaal in een sociale zekerheidsstelsel, we zorgen voor elkaar als je dat zelf niet kan. Overigens moet je ook wel echt een behoorlijk laag inkomen hebben om voor kwijtschelding in aanmerking te komen. En je betaalt toch voor veel meer dingen voor anderen die je zelf niet gebruikt, zoals aow of arbeidsongeschiktheidsvoorzieningen of kinderbijslag. Waarom dan specifiek die studieschuld?
Ik heb het specifiek over de studieschuld omdat deze na 15/35 jaar kwijt gescholden wordt, terwijl je dan toch nog heel wat jaar doorwerkt en door zou kunnen af betalen. En dan specifiek na 15 jaar, want dan ben je echt nog vrij ‘jong’.
Wow wat heftig! Dus als iemand een kind krijgt verbreek je de vriendschap meteen of hoe moet ik dat voor me zien? Of je ontmoet een leuk iemand waar het mee klikt, je komt erachter dat diegene ene kind heeft en dan kap je het af?
Vind het echt tamelijk belachelijk, wat een discriminatie. Ben echt helemaal verbaasd. Genoeg voorbeelden in mijn leven waar het helemaal niet zo is dat het alleen maar over de kinderen gaat, integendeel.
Maar tot die tijd zit je wel met een fikse schuld te kijken waardoor je minder mogelijkheden hebt en ook minder vrije keus in je eigen leven
Nee dat heb ik al gezegd. Ik kies mijn vrienden inderdaad op of ze kinderen willen. Als ze ze wel krijgen dan probeer ik nog wel bevriend te blijven maar in mijn geval is dat nooit gelukt omdat mij het niet lukt om interesse te wekken voor het lief en leed van het ouderschap en het hen vaak niet lukt om voor mijn lang leve de lol yolo mentaliteit interesse te hebben.
Ik heb wel vriendinnen met kinderen maar die zijn al ouder en kunnen dingen zelfstandig en zijn al echt eigen persoonlijkheden maar je hoeft bij mij echt niet aan te komen met poepluiers en tepelkloven
Ik zie niet in wat dat met discriminatie te maken heeft. Als je een partner kiest dan moet die toch ook aan bepaalde voorwaarden voldoen?
Nouja, met discriminatie bedoel ik dus dat je geen vriendinnen wilt zijn met iemand die kinderen heeft/krijgt. Tuurlijk kies je je vrienden uit op gezamenlijke interesses maar vind het echt bijzonder dat ze geen kinderen ‘mogen’ of willen hebben. En als ze eerst geen kinderen willen en daarna van gedachten veranderen, verbreek je dan de vriendschap? Vind het echt heel kortzichtig en zo onaardig klinken. Je scheert ook alle moeders over één kam, ik praat niet over poepluiers en tepelkloven. Maar goed, wij hoeven ook geen vriendinnen te zijn.
Edit: je zet een hele groep vrouwen weg en degradeert ze tot personen die alleen nog over luiers kunnen praten. Die vrouwen doen dat niet zelf maar jij doet dat. Je doet dus eigenlijk zelf waar je die vrouwen van beschuldigt.
Ik vind dit wel heel bijzonder. Ik vraag mij dan ook oprecht af hoe zoiets gaat werken wanneer je nieuwe mensen tegen komt, vraag je dan echt aan iemand of hij een kinderwens heeft? Als je een nieuwe collega hebt bijvoorbeeld, een leuke vrouw die wel een potentiële vriendin zou kunnen worden kap je dat dan af omdat ze moeder is?
Als je een partner tegenkomt en je vraagt je af of hij een kinderwens heeft dan snap ik dat maar vriendschappen?
Ik heb zoveel leuke vriendinnen met en zonder kinderen en je doet jezelf echt tekort vind ik wanneer je zo standvastig ergens in gaat staan dat je wellicht hele leuke vriendschappen misloopt.
Oh ik zie dat @ZusjevanJoost hetzelfde heeft gevraagd maar zoveel vragen nu
Ik vind het fenomeen kinderhaters zo bijzonder. Ik ben ook vrij awkward hoor rond kinderen, omdat ze zo’n andere leefwereld hebben, maar ze echt actief vermijden en er niks over willen horen? Het zijn toch gewoon kleine mensen. Vind dat een beetje onder dezelfde categorie vallen als mensen die vinden dat ouderen geen recht meer hebben op medische zorg “want ze dragen niks meer bij”.
En vriendinnen passen qua interesses toch nooit 100% bij je, ik vind het bijvoorbeeld doodsaai om over werk te praten. Voor mijn vriendin de carrièrevrouw is dat een belangrijk deel van haar leven, dus dan luister ik daarnaar. Vriendschap gaat ook om er voor elkaar zijn.
Mijn ervaring heeft geleerd dat zodra mijn vriendinnen kinderen krijgen het verwaterd. Daarom wil ik nu geen vrienden meer met kinderen. Dan ben ik maar onaardig en kortzichtig.