Ik denk dat alles gewoon duur is en iedereen wordt genaaid. Of je nu student of werkende bent.
Ik ben een beetje gevoelig voor artikelen hierover die op fb voorbijkomen en heel vaak denk ik dan ook tijdens het lezen dat je soms ook wel keuzes moet maken.
Ik denk dat je niet altijd mee kan naar excursies, vakantie, en dan ook nog deelnemen aan allerlei verenigingen, en nog een leuk sociaal leven hebben als je het geld er niet voor hebt. Zo is het later ook.
Als ik lees dat sommige van mbo3 zich omhoog hebben gewerkt naar de uni, dan denk ik dat was toch ook niet nodig? Mbo of hbo is toch ook gewoon prima? Of om op een gegeven een paar jaar te gaan werken om te sparen om daarna nog een studie te doen.
Ik was ook een langstudeerder en ik hield echt wel rekening mee de keuzes die ik maakte. Stages zocht ik in de buurt, ipv ver weg bij een goed bedrijf of in het buitenland, maakte keuzes of het die dag 35 euro waard was om naar school te komen, zat ook gewoon 4 jaar lang, minstens 4 uur per dag in de trein. En elke weekend was ik aan het werk bij mijn bijbaan.
Hele impopulaire mening maar soms denk ik wel als mensen helemaal niet bij een studie kunnen werken (behalve als het echt heftige studies zoals geneeskunde etc zijn) dan denk ik is dit dan wel de verstandigste keuze? (Qua doorzettingsvermogen is het top, maar qua gevolgen van de lening later). Neem dan aan dat je een weloverwogen overweging maakt voordat je hiermee start.
En dan heb je ook nog de mensen die besloten hebben om niet door te gaan studenten ivm de hoge kosten. Of de studenten die 3 bijbaantjes naast de studie hebben.
Het zijn uiteindelijk allemaal keuzes die je zelf bewust hebt gemaakt. Ben me ervan bewust dat het voortaan bijna onmogelijk is om geen studieschuld te hebben, maar denk echt wel dat je meer invloed op de hoogte hebt dan de mensen in die verhalen die ik heb gelezen denken.
