Ik vroeg een tijdje terug nog naar tips voor mijn katjes die bang waren voor vuurwerk maar ze zijn toch over hun angst heengekomen blijkbaar, de hele dag al knallen en het doet ze helemaal niks terwijl ze eerst voor het kleinste knalletje onder de bank zaten
Heel blij mee anders vond ik het zo zielig om 12 uur, hoop dat ze ook ooit over de angst voor de stofzuiger komenš
even als reactie hierop: ik ben zo trots op mn kat 
ze slaapt moeiteloos door het geknal heen en kijkt alleen op bij de knallen waarvan mn ramen trillen maar voor de rest lijkt ze geen fuck te geven 
ik hoop dat het vuurwerk van 12uur niet zo zwaar zal zijn als wat er nu afgaat (denk ook niet dat het erger kan dat dit haha)
@NInja haha herkenbaar, zodra de stofzuiger of kruimeldief tevoorschijn komt schiet ze door het huis maar dit vuurwerk boeit r dus 0,0, echt bijzonder
Same here. Het mormel ligt als een baby te slapen. Wil ook nul aandacht van mij. Ik had me nog verheugd op een avondje samen op de bank maar hij moet er niks van weten 
En na de stofzuiger is hij zeker 2 uur nergens te bekennen, ja rillend achter het gordijn
Probably not
Ze was gisteren de hele dag een beetje van slag en at weinig door de stress van al het vuurwerk, maar nu is ze weer wat rustiger en is ze toch in bed komen knuffelen 
Ik zou eigenlijk blijven slapen gisteren maar besloot toch de BOB te zijn, gelukkig maar. Huis zoveel mogelijk vuurwerkproof geprobeerd te maken voor mijn kat en leek het overdag prima te vinden, maar toen we ās nachts thuiskwamen kwam hij uit de douche gekropen 
. Rest van de nacht tussen ons in geslapen, veel veiliger
2 dagen geleden heb ik nagellak geswatcht op van die plastic staafjes met nepnagels eraan. Ik denk dat Dolly (die speelt graag met random objecten) er 1 te pakken heeft gekregen en mee js gaan spelen.
Gisterochtend vond ik in mān slaapkamer een stukje plastic, en kon niet plaatsen waar 't van was, tot Dave vanochtend met zoān staafje mm bed op sprong. De nagel was er deels vanaf (daar was dus 't stukje plastic van).
Ik heb mān hele huis afgezocht op nog meer stukjes plastic, maar toe nu toe nog niet gevonden en nu ben ik zo bang dat ze dat hebben gegeten.
Aan de andere kant: ze zijn actief, speels en eten nog goed, dus dat is 'n goed teken, toch?
Buren zijn er weer eens niet (op vakantie vermoed ik) dus hun kat zit sinds gisteren compleet gestresst bij mij voor de deur of in huis. Arme beestje heb ik op een gegeven moment maar weer binnen gelaten maar hij heeft op een gegeven moment wel in mijn huis geplast waardoor ik ām alsnog in de tuin heb gezet (wel met pijn in mijn hart). Uiteindelijk heb ik ām toch maar weer binnen gelaten vanwege het geknal van vuurwerk waardoor hij alleen maar nog gestrester werd. Uiteindelijk kon hij binnen blijven totdat ik zelf naar bed ging want toen moest hij echt weer naar buiten. Beestje snapt er niks van natuurlijk maar vanwege mijn eigen katten en het geplas kan ik ām niet in huis houden wanneer ik slaap. Maar ik voel me elke keer zo schuldig terwijl het natuurlijk niet mijn kat is.
Ik zou als ze echt op vakantie zijn of lang weg blijven contact opnemen met dierenbescherming hoor.
Ze laten het beestje dan duidelijk aan zān lot over,misschien wel Ć¼berhaupt zonder eten/drinken in de tuin? Of kan die wel
via een katten luikje naar binnen?
Zou als dat niet het geval is sowieso dan contact opnemen voor advies wat te doen
Gelukkig is er een kattenluikje dus het beestje kan gewoon naar binnen en twee keer per dag komt er iemand langs. Alleen hij is zo bang voor het vuurwerk (en gek op gezelschap) dat hij bij mij zit.
Aah zo sorry ,dan begreep ik het helemaal verkeerd. Wel alsnog sneu dat die zo bang was door het vuurwerk.
Ik heb dus de allerliefste kat die er bestaat! Hij woont nu anderhalf jaar bij ons, was een straatkat (hij woonde in een parkeergarage), is mijn allereerste huisdier ooit en ik had echt nooit kunnen bedenken dat ik zoveel liefde zou kunnen voelen voor een dier!
Wat een beauty! Hoe is hij vanuit de parkeergarage bij jullie terechtgekomen?
Ik woonde naast de parkeergarage in een appartementencomplex midden in de stad en op een gegeven moment kwam hij veel bij ons in het complex. Hij at het voer van de kat van mijn bovenburen steeds op! Een van de mensen die in mijn appartementencomplex woonde, kende een vrijwilligersorganisatie die zich bekommerde om dieren in mijn stad en heeft hen gebeld. Ze bleken de kat al te kennen, hadden hem al vaak terug gebracht naar zijn eigenaren (die dus niet voor hem hebben gezorgd) en wilden dat nu toch weer doen. Toen bleken de eigenaren hun huis te hebben verkocht en verhuisd te zijn zonder de kat mee te nemen en is hij bij mij komen wonen!
Wauw, eind goed al goed dus! Wel echt rot dat hij door zān vorige baasjes gedumpt is 
Die kat is nu een moord aan het plannen hoor aan die blik te zien 
Morgen pakt die me in mn enkel
Hoe gaat t met Moosje?
