Sterkte @Harrrie & @Solsikke. Zo verdrietig als een konijn overlijdt. Wat ik het ergste vond was dat ze zo onschuldig zijn en je niets kunt doen of zeggen om de pijn te verlichten op zo’n moment 
zou willen dat we met ze konden praten af en toe…
1 Van mijn cavia’s van 6,5 jaar is overleden en ik vind het toch zo rot 
Ze heeft echt een prachtige leeftijd behaald maar toch blijft het altijd weer lastig en verdrietig. Ze mankeerde nooit wat (in tegenstelling tot dr vriendinnetje) dus het is ook onverwachts allemaal. Heb mooie bloemetjes gehaald en gaan haar zo een plekje in de tuin geven 
OMG, ik ben vannacht naar de bank verhuisd om verder te slapen (want: manflu hier in huis) en mijn konijnen en cavia hebben natuurlijk alles door. Ze vonden het wel een goed idee om lekker met hun balletjes te gaan gooien en heeeeel lang aan hun flesjes te lurken. Normaal snurken ze lekker tegen elkaar aan die 2 
En raad eens wat ze nu doen 
Binnenkort wordt mijn konijn gecastreerd. Iemand enig idee hoe lang ik hem daarna nog gescheiden moet houden van de voedster? Ze zijn 20 weken en ze moeten nog gekoppeld worden. Ik lees namelijk verschillende termijnen van 1-3 weken tot 4-6 weken…
En iemand ervaring met zo’n jasje voor je konijn na castratie?
Hoe lang duurt het herstel bij een voedster?
Inmiddels zijn onze konijnen bijna 6 maanden. We hebben 3 oktober eindelijk een tijd gekregen voor het castreren van een van onze konijnen, dan laten we waarschijnlijk onze voedster castreren. Er zijn voorlopig geen andere operatietijden beschikbaar en proberen echt al 2 maanden een afspraak te maken… Met onze ram gaan we denk ik ergens anders naartoe in de tussentijd, er zijn gelukkig iets meer locaties waar ze castraties doen bij rammen.
Thanks, dat klinkt heel snel!
Ons konijntje is een beetje een dikkertje geworden en ligt graag, dus verwacht dat het iets langer gaat duren in haar geval 
Onze ram daarentegen is echt een wild beest 
Wauw wat een mooie konijnen, super leuk zoveel energie haha 
Wat een schatje!
Gister is onze rammelaar gecastreerd en dat is allemaal goed gegaan. Na de operatie at hij wel een klein beetje, maar inmiddels niets meer. Hij heeft ook niet meer gepoept sinds 6 uur ‘s avonds ongeveer.
Ik ben nu onderweg naar huis zodat we hem critical care kunnen geven en meer pijnstillers. Hoop dat hij snel op knapt 
(Zo zag hij er gister uit)
Awww wat een zielig dropje. Hopelijk is hij weer gauw de oude. 
De operatie is goed gegaan en de wond ziet er volgens mij ook uit zoals het hoort, wel een beetje lastig te zien omdat hij ook diarree heeft en niet graag opgepakt wordt.
We hebben hem wel wat dwangvoeding kunnen geven, en hij heeft echt net wat blaadjes gehad. Gelukkig rent hij wel gewoon door het huis zoals normaal. Hopelijk ziet zijn poep er zo wel normaal uit en gaat het eten ook weer goed.
Nee echt diarree, over mijn broek en de tv-meubel . Maar hij eet inderdaad vrijwillig wat blaadjes en begint nu ook weer aan het hooi te ruiken. Het ziet er beter uit dan vanmorgen iig!
Kleine update: het gaat steeds beter!
Onze voedster is ook gecastreerd. Het is goed gegaan. Gister was ze nog erg sloom, maar het gaat steeds beter met haar. Ze eet af en toe wel uit zichzelf of soms zit ze te knagen op takjes dus heb er alle vertrouwen in dat ze snel hersteld. Ze was alleen te dik, helaas, dus we mogen haar geen brokjes meer geven
Mijn man en ik hebben nu 2,5 jaar 2 lieve konijntjes. Hun hok staat bij ons in de woonkamer en ze mogen eruit zodra we thuis zijn. Recentelijk zijn we verhuisd en in ons nieuwe huis blijven ze maar aan de plinten knagen. Super irritant! Wat moeten we hieraan doen?
Dit deden onze konijntjes ook. Ik vrees helaas dat je dat niet echt tegen kan gaan. Misschien dat je ze wel wat meer afleiding kan geven in de vorm van (knaag)speelgoed of anders een grote, afgesloten binnenren.
De plantenspuit ligt standaard naast me als die 2 weer op boevenpad zijn . Vaak gaan ze nadat ze zich hebben gewassen weer verder waar ze begonnen zijn…
Goeie. Ik zal wat nieuwe speeltjes voor ze halen!
Ik zat vorige week in zo’n dilemma. Cavia van 6,5 jaar had een enorm gezwel op en aan de zijkant van haar hoofd. Daarnaast ook regelmatig darmklachten en een bolle buik. Dat hebben we iedere keer weer op gang geholpen met medicijnen (inmiddels op dat gebied wel ervaringsdeskundige ). Maar dat gezwel bleef maar groeien, uiteindelijk toch maar weer naar de dierenarts en die heeft er een spuit in gezet (ze begon niet eens te gillen 
) en er kwam echt een paars slijmerige substantie uit 
dat verwachtten we nou niet echt. Dierenarts gaf zijn eerlijke mening over wat te doen en balblabla, maar toch hebben we ervoor gekozen om haar nog mee naar huis te nemen dat weekend en voor de maandag een afspraak gemaakt om in te laten slapen. Ze is er echt van opgeknapt en nog steeds super vrolijk (dat is ze al die tijd geweest). Uiteindelijk die afspraak afgezegd omdat het gewoon heel goed ging. Nu een week later begint het weer te groeien, blehhh ik vind het helemaal niet leuk Ze is zo leuk en grappig en wil dr nog niet loslaten 