Veel heftige beslissingen!
Voor mij was dat het contact met mijn ouders verbreken (2 verschillende momenten, aangezien ze gescheiden zijn). Ik heb het contact met mijn vader verbroken na hier heel lang over nagedacht te hebben. Ik wist dat als ik geen contact meer met hem opnam, hij dat ook niet zou doen. Het was vooral lastig, omdat ik heel erg vermoedde dat er psychisch iets niet met hem in orde is en dat hij zich daardoor niet “normaal” kon gedragen, maar tegelijkertijd was er bij ons thuis sprake van veel psychische mishandeling. Dus ik worstelde vooral met de vraag: hoeveel verdraag je van iemand, als hij er (misschien) (deels) niet kan aan doen?
Toen ik besloot om het contact met m’n moeder te verbreken, woonde ik nog bij haar. Ik heb toen behoorlijk impulsief al m’n spullen ingepakt, ben bij m’n toenmalige schoonouders ingetrokken en heb al haar berichten genegeerd. Ik heb pas daarna beseft hoe nodig die beslissing was. Ik heb een paar jaar nodig gehad om op m’n plooi te komen. Ondertussen heb ik weer af en toe contact met haar, maar ik wil de afstand bewaren.