Moeilijkste beslissing ooit

[Swelgje]

Klinkt als een hele heftige beslissing maar als je het inderdaad al zo zeker weet dan is het echt heel goed dat deze stap hebt genomen. Want het lijkt me hoe dan ook wel heel verdrietig. Maar je weet nooit wat de toekomst brengt en nu weet je wel zeker dat je wel altijd de mogelijkheid hebt geprobeerd. Dus snap wel dat je er zo lang over gedaan hebt. En er zijn tegenwoordig ook wel veel meer mogelijkheden om niet in een ‘conventionele relatie’ moeder te worden. Vind ik ook altijd wel ene mooi idee. Maar toch: sterkte!
(Bij mij speelt ook mijn leeftijd wel mee, dan zou ik echt binnen 2 jaar man moeten vinden/zwanger moeten zijn anders vind ik mezelf echt te oud.)

@Kamerbreed. Dank je wel! Vriendin wees me laatst op dat boek. Was er erg blij mee want het is inderdaad prettig geschreven en ben lid geworden van haar facebookgroep. Zat al wel in een andere groep hierover maar daar maken die vrouwen er echt een drama over en betrekken alle zwangere vrouwen, ook onbekende, op hunzelf. Zo vermoeidend en in mijn ogen ietwat aanstelliger. Podcast ga ik nog luisteren!

[kaasfondue]

Wat erg, heel veel sterkte! Hoop dat het nu beter met je gaat.

[Hinkje]

Veel heftige beslissingen!

Voor mij was dat het contact met mijn ouders verbreken (2 verschillende momenten, aangezien ze gescheiden zijn). Ik heb het contact met mijn vader verbroken na hier heel lang over nagedacht te hebben. Ik wist dat als ik geen contact meer met hem opnam, hij dat ook niet zou doen. Het was vooral lastig, omdat ik heel erg vermoedde dat er psychisch iets niet met hem in orde is en dat hij zich daardoor niet “normaal” kon gedragen, maar tegelijkertijd was er bij ons thuis sprake van veel psychische mishandeling. Dus ik worstelde vooral met de vraag: hoeveel verdraag je van iemand, als hij er (misschien) (deels) niet kan aan doen?

Toen ik besloot om het contact met m’n moeder te verbreken, woonde ik nog bij haar. Ik heb toen behoorlijk impulsief al m’n spullen ingepakt, ben bij m’n toenmalige schoonouders ingetrokken en heb al haar berichten genegeerd. Ik heb pas daarna beseft hoe nodig die beslissing was. Ik heb een paar jaar nodig gehad om op m’n plooi te komen. Ondertussen heb ik weer af en toe contact met haar, maar ik wil de afstand bewaren.

[Hinkje]

Nee, hij heeft inderdaad geen contact meer gezocht, maar dat was sowieso al het geval sinds hij bij ons thuis was moeten vertrekken. Hij sprak wel met me af als ik het initiatief nam, maar er kwam niets van uit hemzelf. Mijn broers hadden op dat moment ook al geen contact meer met hem, omdat zij weigerden de eerste stap te zetten en hij dus ook geen pogingen deed. Hij was sowieso al altijd extreem onhandig/incapabel in dit soort situaties. En hij had ook vaak van die vage kronkels en onlogische redenaties van wat hij van anderen verwachtte. Dus ik wist wel zeker wat het zou betekenen als ik besloot te wachten tot hij me zou bellen/iets zou sturen. Dat vond ik ook zo moeilijk, want ik vond hem wel echt heel zielig in die periode (ondanks alles wat er vroeger gebeurd was).

Ik kreeg een hele tijd later nog wel 2 hele vage en zakelijke brieven, maar die heb ik genegeerd, want ik kon er niet zoveel mee (de ene was met de vraag of ik iets wilde ondertekenen dat hij, volgens mij, tegen m’n moeder wilde gebruiken in de rechtbank; de andere was met allerlei vage beschuldigingen en complottheorieën).

Heb je ook het contact verbroken met (1 van) je ouders?

[LastYoungRenegade]

3 keer stoppen met een studie

Accepteren dat ik toch echt autisme heb en dus dingen anders zal doen

Het contact verbreken met mijn vader (maar toen was ik een jaar of 10, heel jong nog dus)

De keuze moeten maken om 2 katten in te laten slapen. 1 van de 2 was echt mijn maatje en had ik sinds ik 1.5 was. Hij is alweer zo’n 13 jaar dood, maar mis hem bij vlagen nog steeds.

[CTFxC]

Wat een verhalen! wow. Zo zie je maar. Zo een respons had ik niet verwacht toen ik dit topic opende. Thanx voor de openheid!

[HoneybadgerDC]

Relatie verbreken met mijn ex.

Heftig om te lezen dat hier zoveel mensen de relatie met hun ouder(s) hebben verbroken.

[DikkeKip]

Stoppen met mijn droomstudie om medische redenen en een wajong aan te vragen.

En wat recenter: hulp zoeken voor mijn PTSS. Ik ben er nog lang niet, maar ooit ben ik op het punt waar ik wil zijn. Dat weet ik zeker

[Chaussures]

Ik denk ook echt stoppen met mijn relatie, is nu bijna drie jaar geleden en kan eindelijk zeggen dat ik er over na kan denken en praten zonder een knoop in mijn maag.