Haha wel een fijne afwisseling van alle dolle pret en schone schijn in huize Kelly
Omg vreselijk, en alsof je hele identiteit ontleent wordt aan het feit dat je een kind op de wereld hebt gezet.
Zo werd ik een keer aangesproken door een ‘moeder’ die zei: ‘oh Heisenberg ik zie dat je ook eindelijk MOEDER bent geworden’. alsof je er vanaf dat moment pas echt toe doet, en erbij hoort.
Ik snap de irritatie daarover echt niet. Who fucking cares waar iemand zijn of haar identiteit aan ontleent? Als iemand dat met zijn of haar beroep doet dan lijkt niemand dat gek te vinden. Je kunt er best vanalles van vinden hoor, maar ik snap gewoon niet dat iedereen daar zo over valt. Kan me er echt niet druk om maken dat iemand zich ‘mama van’ noemt.
Maar als andere vrouwen er wel graag hun identiteit aan ontlenen is dat toch oké? Dat is ook feminisme
Waarom heb jij je naam nog niet veranderd naar Tante van…?
Ik heb dus alle opa’s en oma’s expliciet verboden om foto’s van mijn kind online te zetten in de vorm van profielfoto’s e.d. Want dat doen we zelf ook niet.
Vooral de schoonfamilie vind het belachelijk en probeert het af en toe wel en dan zit ik er echt als een havik bovenop om ze toe te spreken
Doet iemand dat, een beroep als titel terwijl het geen titel is? Nooit gezien.
Iedereen moet het lekker voor zich weten. Ik vind het onwaarschijnlijk burgertruttig. Echt van die “lekker gek met de meiden op Huishoudbeurs” types.
Maar als die vrouwen daar intens gelukkig van worden, lekker doen.
Heeeej heej mama is ook een beroep hé!! Net zoals dat je manager @ home kunt zijn
Huismuts: dat je niet eens weet of je vriend adhd of add heeft.
ja ik dacht eigenlijk direct Is dit spon?
Wat? Voor Methylfenidaat?? Nee joh hahaha.
Ik snap dit wel vanuit Kelly. Hoop dat ik niet zo word, maar denk dat een enorm groot deel van haar volgers graag zo aangesproken wordt. Het is ook een beetje het merk. Vriendinnetje van mij vindt haar inspirerend, maar die heeft sinds de geboorte van haar kind (1,5 jaar) nog nooit een instagrampost gepost die niet over het kind gaat.
Mijn schoonmoeder deed dit ook met een foto van onze dochter, als profielplaatje op whatsapp. Ik heb haar vriendelijk verzocht dat niet te doen en toen vroeg ze waarom. Nou omdat jij dat niet bent? Je hoeft niet MIJN kind als profielfoto? Een foto van je samen met mijn kind nou vooruit dan, maar je bent jezelf niet mijn kind.
Ergens snap ik al die influencers wel, het is natuurlijk een lekker verdienmodel (maar of dat nou heel ethisch is, dat is een discussie op zich) en zeker in het begin draait je hele wereld om dat kleine baby’tje. En zeker nu mijn werk grotendeels stol ligt voelt het soms alsof mijn wereld uit bijna niets anders dan mn dochter van 9,5 maand draait. Maar dan nog, never nooit niet, zou ik mijn naam veranderen naar “mama van…”z de enige voor wie ik momenteel de mama van ben is voor de kindjes bij K. op de groep op de opvang.
dat was niet serieus he?
Ik ben oprecht verbaasd dat er echt mensen zijn die Kelly inspirerend vinden.
Maar goed, dat had ik al kunnen weten na al die inschrijvingen voor haar cursus vloggen
Mag je van mij best. Maar dan vind ik je wel een ontzettend saai en eendimensionaal iemand. Ook als je je identiteit aan je beroep of studie ontleent. Niet mijn soort persoon. Want dan kun je al voorspellen waar alle gesprekken over zullen gaan.
Ik herken dit wel hoor. Ik ben ook niet mama van op instagram. Maar mijn leven op facebook en instagram en foto’s op mijn telefoon zijn wel eh, 90% de kid.
En zeker het eerste jaar, was mijn leven gewoon 90% the kid. Ik voelde me echt verweven met het leven van mijn kind.
De vraag: hoe gaat het met je? Hing (hangt) voor 90% samen hoe het met mijn baby ging. Want sliep die slecht? Dan sliep ik ook slecht en was ik dus moe. Had hij pijn? Dan had ik dat een soort van ook, alleen al omdat mijn dagen dan alleen maar uit troosten en zorgen bestonden.
Was die bezig met leren kruipen, dan was ik echt hele dagen met zijn mijlpaal bezig en mega trots en dus ook blij.
Dag én nacht (open bar en tetteee) was ik met de baby. En daar heb ik 0,0 seconde spijt van. Wij zijn ook nog nooit (na 1.5jr) samen een nacht weggeweest en voelen ons daar prima bij, we vinden gewoon echt alles leuker met hem erbij.
Ik ben ook student, en ondernemer, en juf en individueel begeleider. Maar het meeste van de tijd ben ik mama.
@Lula Ik kan mij goed voorstellen dat mensen mij, zeker dat eerste jaar, heel eendimensionaal vonden. Maar dat waar het hart (en agenda hahaha) vol van is, loopt de mond van over. En bij mij was agenda en hart vol met baby haha
Vind dat je best gelijk hebt hoor, sinds de pannenkoekplant zijn intrede heeft gedaan in de hipstercultuur is groene vingers hebben een hartstikke populaire identiteit geworden. Ook muzikanten hebben vaak een cool imago, hoor je weinig dat ze echt saai zijn met hun bands. En hoeveel mensen maken wel niet van “reizen” hun “passie” aka online identiteit.
Dat vind ik pas saai trouwens, profielen met tachtig vlaggetjes en wereldbolletje en wereldburger !!1!1!!1 rot op hoor dan zie ik echt liever je baby
Ik heb niet eens Instagram dat is mijn identiteit. Maar als ik het had was het 100% mijn huisdier.
Snap serieus niet wat er zo erg is om dat in je bio te zetten?? Het is maar insta
Ik bedoel waar is een bio anders voor?
Ik heb geen kinderen in mijn bio meer maar dat ik zelf moeder ben is op dit moment wel het meest typerende aan mij. Ik voel mij moeder en het is iets waar ik de hele dag mee bezig ben, als je in een tijdschrift een column leest staat er ook vaak " ik ben Judith (37) getrouwd met Daan en moeder van 2 zonen van 5 en 7 " net zoals elk willekeurig interview van iemand zie je altijd een korte referentie hoe iemand zijn situatie nu is…