Wat verdrietig dat het niet mag vind dat echt erg dat mensen zo zijn
Huh omdat het een jongetje is�
Ja, helaas zijn er nog genoeg mensen zo. Niet alleen vadersâŠ
Mijn man weet nooit eens wat voor kado ik voor andermans kinderen koop, al geef ik ze een fles shampoo interesseert hem dit nog niets.
Ik denk echt dat het je verbaast hoeveel mensen een pop voor een jongen belachelijk vinden. Mijn zoon heeft er overigens ook één maar kijkt er nauwelijks naar om. Af en toe âkooktâ hij wat voor de pop maar dat blijft het ook wel bij. Of hij wil de luier verschonen ( en dan vooral als eigenlijk zĂjn luier verschoond moet worden om tijd te rekken).
Jammer, dat mensen hun kinderen blijven beperken in interesses en speelgoed keuzes. Zo creëer je toch mannen die in de toekomst weer terugvallen in de gendderrollen die er in de afgelopen 100 jaar als normaal gezien werden. Mijn kinderen spelen regelmatig prinses en papa en mama, terwijl het toch echt een jongen en meisje zijn. Juist genieten dat ze nog te jong zijn om zich te laten beïnvloeden door meningen van anderen, ik zou willen dat ze voor de rest van hun leven zo hun eigen plan trekken. Mijn zoon wilde met carnaval ook glitter en roze schmink, lekker doen jong! Ik trek me al jaren vanalles aan wat anderen van me vinden, hoe heerlijk is het als je dat niet hebt?
Aaah ik kan daar zo niet tegen⊠ik was eens in een speelgoedwinkel en het jongetje wilde supergraag een pop. Zijn moeder en oma (gok ik) begonnen toen keihard te lachen en hem belachelijk te maken met âwil JIJ een pop? Je bent een JONGENâ. Was ook echt zo sneu, hele gezichtje vertrok.
Ahw⊠doet me denken aan mijn neef, hij wilde zo graag een barbiepop voor zijn verjaardag. Mijn moeder had dat voor hem gekocht als cadeautje, hij superblij, maar zijn vader was enorm boos op mijn moeder geworden. Laat een kind toch een kind zijn
Ahw die ziel, hopelijk heeft 'ie er nog mee mogen spelen. Toen ik nog op de peuterspeelzaal werkte pikte je zulke dingen er ook zo snel tussenuit. Jongens die graag een prinsessenjurk aanwilden, maar beslist moesten weten of het al tijd was, want dan moest de jurk zo snel mogelijk weer uit⊠laat inderdaad een kind een kind zijn jaâŠ
Wat zijn er dan idd bekrompen ouders. Ik mocht vroeger altijd zelf mijn speelgoed kiezen. Ik had dus autoâs, op afstand bestuurbare autoâs, barbies, Action mans ( ik vond Ken stom en Action man leuker als man voor de barbies ) en weet ik het allemaal. Punt is, mijn ouders lieten mij er enorm vrij in. Zou ik ook bij mijn eigen kind doen!
God verhoede, dan wordt ie vast homo of erger nog, transgender.
Misschien word hij wel homo
Hier een zoon die nagellak draagt (en een pop heeft en strikjes in zijn haar wil). Andere kinderen komen wel eens naar mij toe om te zeggen dat mijn kindje nagellak op heeft maar het een jongen is, en nagellak is voor meisjes. Sneu eigenlijk dat dat bij kinderen al zo vroeg erin gepraat wordtâŠ
Ugh, in het geval van mijn neef was dat (ok 20 jaar terug, maar dan nogâŠ) ook letterlijk het argument dat gebruikt werd.
Mijn oom, een enorm liefdevolle warme man, is er dus heilig van overtuigd dat jongetjes homo worden als ze met meisjesdingen spelen. Dus hij flipte toen mijn neefje een rokje aanhad, omdat mijn nichtje dat ook had en hij het ook wilde. Zo intens giftig. Want het slaat allereerst helemaal nergens op en straks blijkt het jochie over tien jaar homo te zijn, wat voor boodschap heb je het kind dan al die jaren gegeven. Maar voor dat verhaal staat hij niet open. Vond dat echt schrikken.
Ik geef al sinds de geboorte elke paar maanden prentenboekjes zoals âsamen hierâ en âgewoon zoals je bentâ om de kids te indoctrineren met mensvriendelijker gedachtengoed.
Thanks voor de tip!
Als jouw zoontje benoemt dat iemand 2 mamaâs heeft komt dat voor mij juist niet over alsof hij dat gewoon vindt? Maakt verder niks uit, maar juist door het benoemen komt het op mij totaal anders over.
Maar zo benoemen kinderen toch ook dat een ander kindje alleen een mama heeft of alleen een papa?
Ik vind dat niet gek hoor, of dat het dan niet als normaal wordt gezien.
Kinderen benoemen toch alles. En laten we wel wezen, het is nog steeds anders dan de norm. Het gaat er toch om dat er geen oordeel aan zit.
Maar het is ook toch nog steeds wel iets wat opvalt? Ik denk dat de meeste kindjes in de klas een papa en mama zullen hebben. Maar er zijn inmiddels ook genoeg variaties. Maar dat iets opvalt betekent niet meteen dat een kind dat als niet normaal ziet.
Maar iets valt toch op omdat het niet ânormaalâ is, niet de norm? Daarom valt het op. Want het kind zegt niet âdat kindje heeft een papa en een mamaâ vandaar dat ik niet snapte hoe dat laat zien dat een kind het gewoon vindt.
Nouja wat ik al zei, maakt ook niet uit verder, mijn dochter benoemt ook veel dingen de ze ziet, dat is waar