Ik ook haha!
MIJN OPA. Oke rustig jr mag hem hebben
1 like
In dat artikel zegt het comité van nee is toevallig we hadden al dit plan dit jaar, niet door de inauguratie. Uhu ja sgoed 
1 like
M’n bovenburen waren trouwens tijdens de 2 minuten aan het schreeuwen en hard lachen? Vind dat zo absurd he
1 like
Ja, hier ook elk jaar tranen bij dit deel. Vind dit misschien wel het belangrijkste ook naast de stilte.
8 likes
Ik vind dat idee van die achtergelaten kinderen altijd zo schrijnend… dat je ze nooit meer terug ziet. Gatver wat naar…
Überhaupt dat zo iets als oorlog nog bestaat… 
Ik moet ook altijd traantje weg pinken en krijg er altijd buikpijn van…
2 likes
Ja, vind dit altijd het meest indrukwekkende deel.
3 likes
Die vrouw ziet er echt knap en best jong uit nog 
Ook als je ze zo zag ook opstaan om een krans te leggen, sommige speciaal uit de rolstoel 
Nu is dat niet maar toch verdrietig
3 likes
Ik kan echt niet goed handelen dat nu mensen nog over hun grootouders praten, maar binnenkort zijn dat overgrootouders en iets later voorouders waar je echt amper wat van weet en geen connectie mee voelt, dat dit net zo “lang geleden” gaat voelen als voor ons iets uit 1850 ofzo, vind dat zo’n bizar idee, misschien onvermijdelijk maar m’n hoofd kan dat echt niet aan
19 likes
Oké ik kan eigenlijk ook die oudjes met tranende ogen niet zo goed handelen.
Ik kan eigenlijk niks van dit alles handelen - van Alex z’n kapsel tot deze verhalen en mensen achter de kransen. 
7 likes
Ik blijf het ook zo raar vinden dat mijn vader de oorlog (bewust) heeft meegemaakt. Ik ben hierdoor heel erg opgegroeid met het idee dat de oorlog pas net achter de rug is. Dodenherdenking beleef ik dus ook heel bewust, maar het is zo raar dat de directe herinneringen zo snel verdwijnen.
8 likes
Wss was twee jaar geleden de laatste keer dat de Canadese bevrijders hier waren voor de optocht in Apeldoorn.
Die waren natuurlijk minstens 20 in 1945 dus komen minstens uit 1925 dus ja daar zijn er nog maar heel weinig van.
8 likes
Ja vorig jaar of het jaar daarvoor had je echt een super oude man die op stond en meeging voor het leggen van de krans. Mijn vriend en ik hebben echt keihard gejankt toen. Dat kwam echt wel even binnen.
Vind de kransen trouwens echt prachtig met de rode, witte en blauwe bloemen.
4 likes
Ik vind het ook zo wrang dat vorig jaar in het kader van 75 jaar vrijheid veel van die veteranen waren uitgenodigd, waarschijnlijk voor een aantal de laatste kans om te komen, en dat dat niet door kon gaan 
Meh, vind tolerantie altijd zo’n kutwoord en niet inclusief.
8 likes
Ik kan de gedachte dat het straks ver weg voelt ook echt niet aan. Ik had op werk een paar weken terug een vrouw van in de 90 aan de telefoon die in de oorlog ondergedoken had gezeten en een boek van ons had gelezen dat haar aan die tijd herinnerde en ze móést wel ons bellen omdat het haar zo geraakt had.
Het was echt zo’n mooi gesprek, zij was heel emotioneel en het was voor het eerst in heel lang dat ik iemand bewust over de oorlog sprak die erbij was geweest. Was er helemaal van aangedaan, ik was echt in tranen. Nu nog steeds schiet ik vol als ik eraan terug denk.
Heel raar idee dat dat op een gegeven moment gewoon niet meer kan.
25 likes
Zo’n spijt van bij mijn oma en opa! Ik probeer nu mijn vader uit te horen, wat hij weet van zijn ouders, maar ik schrijf het niet direct op en vergeet het dan weer.
Adres waar mijn oma woonde tijdens het bombardement bijvoorbeeld. Moet dat echt eens noteren.
4 likes
Ik krijg altijd kippenvel na de krans voor de slachtoffers in Azië, dan gaat het muziekje dat ze na elke krans doen ineens net ietsje anders met Indonesische (?) invloeden en dat vind ik zo mooi.
9 likes
Zo’n gek idee ook dat er over een tijdje niemand meer leeft die dit allemaal meegemaakt heeft. Alleen nog de kinderen van…
3 likes