Ik vind het vooral erg, dat ik het dus blijkbaar vervelend vind dat ik rimpels krijg? Grijze haren had ik al erg vroeg en worden er gelukkig niet veel meer dus het valt niet op en ik verf ze toch regelmatig. Maar rimpels en dan met name een frons rimpel? Dat vind ik dan in een keer not done. Ik wil niet ijdel zijn, maar ben het blijkbaar toch.
Verder merk ik eigenlijk na mijn 25e dat ik steeds beter ben gaan reflecteren en ik kijk soms echt met pijn op dingen terug dat ik denk had ik maar zus, had ik maar zo. Maar het heeft er ook voor gezorgd dat ik meer in het nu leef en besef dat het leven kort is en dat als ik er iets van wil maken ik dat nu moet doen. In dat opzicht vind ik het dan dus weer totaal niet vervelend om ouder te worden en ben ik eigenlijk vooral benieuwd wat de tijd gaat brengen nu twee jaar later. Ik huur, ben alleen, geen kinderwens. Wie weet waar ik over vijf jaar sta. Het beangstigd me juist niet dat ik niet helemaal voldoe aan de eisen van de maatschappij van iemand van 27. Ben er (meestal) juist gelukkig mee en hoop zo ouder te mogen worden.
Wel heb ik soms het gevoel alle controle te verliezen. Ik ben vergeetachtiger geworden, heb moeite mijn huishouden bij te houden, meer gaan drinken/uitgaan etc.- wat roekelozer geworden denk ik. En af en toe ben ik dan toch weer even bang, maar dat hoort er bij denk ik. Dat schrijf ik toe aan de quarter lifecrisis haha.
Wel vind ik het veel fijner om wat zelfverzekerder in het leven te staan, als ik nu terug kijk naar 5 jaar geleden was ik echt super onzeker. Nu heb ik zoiets van, boeien, maakt toch niet uit wat iemand ervan vind, en denk dus niet super veel na om kleine onnozele dingen