Samenwonen

[Lichtknopje]

Ik studeerde nog maar was snel elk weekend bij hem. Heeft 2 jaar geduurd denk ik. Toen ik een baan had volledig bij hem ingetrokken. Betaalde x bedrag. Het was vrij klein en wel issues met de ruimte, ging soms nog naar mijn ouders daardoor. Hij is stuk netter als mij en voelde me er ook niet thuis.
Daarna huis samengekocht en toen gezamelijke rekening geopend waarbij we ieder hetzelfde bedrag storten. Ook samenlevingscontract afgesloten.

Toekomst denk ik meer naar rato ivm baby en minder werken. Zijn nu ook getrouwd.
Nu heb ik eigen rommelkamer waar hij uitblijft. En ik ben wat netter geworden en hij minder netter.
Schoonmaken doen we beetje samen in overleg maar zijn allebei druk met werk.
Proberen wel tijd vrij te maken voor elkaar en straks met baby helemaal. We hebben soms periodes dat we elkaar alleen in bed zien. Dat moet dus veranderen met de baby.

[Flamoes]

Heel simpel gezegd:
Voor alles wat je samen hebt kun je in een samenlevingscontract regelen dat het van de ander wordt/dat de ander mag blijven als je komt te overlijden. Voor alles wat je alleen hebt moet dat via een testament.

[Gatta]

Misschien een beetje tegengeluid, hoewel ik samenwonen ook heel leuk vind, vond ik het ook wel een hele aanpassing. Nu waren er bij ons tegelijk allerlei andere dingen die in dezelfde periode speelden, die het moeilijker maakten. Daarnaast ben ik erg snel overprikkeld terwijl mijn vriend best druk is, en wonen we in een klein appartement samen. Ik vind het dus soms moeilijk om daar mijn rust te vinden en me aan m’n eigen ritme te houden (op tijd naar bed gaan zelfs als mijn vriend nog op wil blijven etc.). We zijn allebei slecht in beslissingen nemen dus zelfs “wat eten we vanavond” is vaak zo’n vermoeiende discussie (haha). Ik wil dan liever een weekplanning met maaltijden maken, terwijl mijn vriend niet graag plant. Ach ja. Allemaal kleine dingen, maar ze maken wel dat ik samenwonen ook best vermoeiend vind ofzo. Maar apart wonen en de hele tijd tussen elkaars woningen pendelen ook wel dus tja, misschien ben ik gewoon snel moe.

[Flamoes]

Ik ben het hier deels wel mee eens maar ik postte laatst dat mijn vriend en ik de hele week nog niet samen gegeten hadden maar ieder met een eigen serie, juist omdat we zo druk waren, en dat dat gewoon kan in onze relatie maakt het wel gemakkelijker. Ik heb best wel veel tijd voor mezelf nodig en hij respecteert dat/ziet dat niet als een teken dat ik niet graag bij hem ben.

Anderen vinden dit misschien raar of tokkie of zo, maar wat ik er mee wil zeggen is dat je heel erg je eigen manier moet vinden waar je het hopelijk over eens bent. Niet dat je bijv. elke avond samen eet omdat je denkt dat dat hoort.

[OITNB]

Dit vind ik eigenlijk heel fijn om te lezen. Woon zelf niet samen, willen dat wel in de toekomst, maar voorlopig nog even niet.
Ik heb ook best veel ruimte en tijd voor mezelf nodig, en krijg altijd het idee dat men dat maar raar vindt, want immers in een relatie en samenwonend doe je praktisch alles samen etc (zo’n beeld wordt dan geschetst). Krijg nu al rare blikken als ik zeg dat we elkaar maar 1x in de week zien, terwijl we niet zo heel ver van elkaar vandaan wonen. M’n vriend en ik werken allebei wisselende diensten, en neem aan dat als we in de toekomst gaan samenwonen dit zo blijft. Zitten we ook niet teveel op elkaars lip.

[PizzaFunghi]

Wel een koophuis, maar geen samenlevingscontract. Dit ivm de kosten die wel erg hoog werden met alles. Maar wel in het achterhoofd dat we binnenkort ook wilden trouwen, waarna alles ook geregeld is. Hebben het huis nu een jaar en gaan volgend jaar trouwen.

[tuula]

Ik zit wel eens met m’n noise cancelling koptelefoon naast ‘m op de bank haha. Dan vind ik het wel fijn om in zijn omgeving te zijn maar wil ik gewoon een boek lezen ofzo. Ben nu ook alvast in bed gaan liggen om even te chillen, lezen en op m’n telefoon te zitten zonder dat ik gestoord kan worden haha.

Ik vind dat juist normaal eigenlijk?

[Kurisu]

Ik vind dit ook wel normaal eigenlijk haha. Kan me niet voorstellen dat je alles samen gaat/wil doen als je samenwoont. Eigenlijk ben je gewoon huisgenoten met benefits

[Trivia]

Like for the benefits

[1103]

Leuk om iedereen’s verhalen te lezen! Vandaag precies een jaar geleden was de eerste dag na de verhuizing toen wij gingen samenwonen. Het was bij ons allemaal heel plotseling gegaan. We waren een jaar samen toen we het idee opperden om te gaan samenwonen. Nog niet heel serieus, maar meer zo van “het lijkt ons wel leuk en het duurt in deze markt toch nog even voor je wat vindt, dus laten we voor de lol eens naar huurwoningen kijken”. We woonden allebei in een huurhuis voor 1 persoon, dus bij elkaar intrekken was geen optie. Ineens zagen we een geweldig huurhuis voor een redelijke prijs, en besloten we maar eens te bellen ondanks dat de woning niet helemaal in ons zoekgebied lag en onder voorbehoud stond. Een week later konden we de woning bezichtigen en een maand en al geplande vakantie later zaten we erin.

Ik had weinig eigen meubels (huurde gemeubileerd) en mijn vriend zijn meubels pastten goed in deze woning, dus alles wat hier staat is van hem. We hebben alleen de kledingkast van ikea die hij had uitgebreid met 2 delen, zodat we 1 grote kastenwand hebben.

Het is voor ons beiden een nieuwe omgeving, maar onze vrienden woonden toch al op allerlei plekken in het land, dus dat was voor ons geen probleem.

Voor de vaste lasten hebben we een gezamenlijke rekening. Sparen doen we via onze eigen rekening. We weten dat als er een grote uitgave gedaan moet worden, dan we beiden direct kunnen inspringen, dus samen sparen heeft voor ons weinig toegevoegde waarde.

Qua huishouden doet mijn vriend meer dan ik, maar dat heeft met onze werkritmes te maken.

[Neverfull]

Eerst hebben we gedaan dat ik een bedrag naar m’n vriend overmaakte. Daarna hebben we de automatische incasso’s aangepast aan het nieuwe rekeningnummer.

[Taksi]

Vriend en ik zijn ruim 5 jaar samen en hebben in juli samen ons eerste huis gekocht en krijgen over iets meer dan een maand de sleutel. Wij komen beide vanuit huis en gaan dan ‘ineens’ samenwonen. Bewust voor gekozen om niet eerder te gaan samenwonen en het geld dat we ‘uitspaarde’ te bewaren voor een koophuis.

Ik kijk er heel erg naar uit! Qua elkaar zien veranderd er voor ons weinig, wij zien elkaar elke dag en slapen (bijna) altijd samen. Dus wij krijgen nu alleen echt ons eigen plekje met daarbij natuurlijk de huishoudelijke taken en kosten.

Wij hebben een voorlopig samenlevingscontract opgesteld omdat wij het huis samen hebben gekocht. Dit wordt officieel tijdens de overdracht van het huis, na het teken van het koopcontract gaan wij het samenlevingscontract ‘tekenen’.

Wij hebben alleen een samenlevingscontract en geen testament om dat in ons geval dat alleen invloed heeft of onze privé bezittingen. Wanneer er nl met een van ons iets gebeurd zijn het huis en de gezamenlijke bezitting sowieso van de ander. De privé bezittingen zoals bijv zijn vermogen en zijn auto worden van zijn ouders. Wij vonden het niet nodig om dat in een testament vast te leggen dat dat dan van mij zou worden oid.

Wij wilde niet het huis kopen zonder samenlevingscontract omdat er voor ons veel vanaf hing, hebben wij nl geen SC en gebeurd er iets met mij dan moet hij mijn ouder uitkopen, dit risico wilden wij niet lopen. En daarbij toch jezelf indekken voor ‘het geval het uit gaat’ en we daar geen mot over krijgen.

[Bordeaux]

Onze werktijden verschillen ook, waardoor ik regelmatig een avond alleen heb en hij een ochtend. Denk dat dat ook wel heel erg prettig is

[o0Lin0o]

Wat je in de laatste alinea zegt klopt volgens mij niet. Volgens mij moet ook bij de gezamenlijke aankoop van een huis wanneer er geen sprake is van een huwelijk of geregistreerd partnerschap in een testament vastgelegd worden dat de helft van de gezamenlijke aankoop bij overlijden naar de andere partner gaat, anders gaat het automatisch naar de erfgenamen (=ouders). Wij hebben in ieder geval in een testament vast moeten leggen dat wij elkaars erfgenamen zijn bij overlijden. Een samenlevingscontract was hiervoor niet genoeg…

[Taksi]

Bij ons in het samenlevingscontract is een verblijvingsbeding opgenomen, dit zorgt ervoor dat de gezamenlijke aankopen bij overlijden naar de partner gaan en dus niet naar familie! Zonder dat verblijvingsbeding was het Idd niet voldoende geweest

[Flamoes]

Alles wat je gezamenlijk hebt kun je in een samenlevingscontract aan de langstlevende toedelen bij overlijden. Al het andere moet bij testament. Echter kan een hypotheekverstrekker wel een testament ‘eisen’.

[Taksi]

Dankje voor de verduidelijking! Ik ga het nog even navragen bij de notaris!

Mbt kinderen willen we tzt sowieso meer op papier zetten, en wss trouwen/geregistreerd partnerschap waarbij sowieso al meer geregeld is.
En wat betreft persoonlijke eigendommen vinden we het niet noodzakelijk om alleen daarvoor een testament op te stellen, maar wanneer dit dus speelt (qua inkomen ed) ga ik toch maar even informeren !

[Flamoes]

Wat je zegt over dat je kunt regelen dat kinderen hun erfdeel pas kunnen opeisen bij het tweede overlijden klopt, alleen ten aanzien van de dingen die je regelt met het verblijvingsbeding is dat niet nodig. Daar kunnen kinderen geen aanspraak op maken.

(Ik vind trouwens wel dat je een testament moet maken om duizend andere redenen.)

*tenzij kinderen door het verblijvingsbeding minder krijgen dan hun legitieme portie, maar nu worden we wel heel technisch. Gewoon naar de notaris gaan dus. Bij voorkeur eentje waar je een vrijblijvend adviesgesprek kunt krijgen.

[Spaarlamp]

Wij zijn na 1,5 jaar samen gaan wonen in mijn stad (zijn nu 3 jaar samen), hij woonde al jaren op zichzelf en ik bij mijn ouders. We hadden het er al een tijdje over, ik was natuurlijk veel bij hem omdat hij alleen woonde, maar we dachten beide dat we er financieel niet aan toe waren. Nouja bleek uiteindelijk wel te kunnen en toen hadden we binnen 2 maanden een huis. Midden in zijn tentamenperiode zijn we verhuisd dus dat was niet echt een goed idee achteraf , want we hebben toen zo veel ruzie gehad dat ik echt dacht “wil ik dit nog wel!!!”

Inmiddels zijn we bijna 1,5 jaar verder en vind ik samenwonen echt heel fijn, we doen allebei ook gewoon ons eigen ding en dat vind ik heel fijn. Heb wel het idee dat we nu meer moeite moeten doen voor onze relatie, voorheen spraken we af wanneer we elkaar zagen en dan hou je die tijd ook echt vrij voor elkaar, nu zien we elkaar natuurlijk elke dag dus het sluimert er gewoon in. Sinds een paar weken hebben we afgesproken elke week minimaal 1 keer iets leuks te doen, al is het maar ergens een kopje koffie drinken, en dat werkt echt heel positief voor ons.

Financieel doen we het enigszins 50/50, maar als hij deze maand iets meer te besteden heeft en ik wat krapper zit, dan maakt hij net iets meer over naar onze gezamenlijke rekening. Maar ik ben ergens heel ouderwets en vind dat mijn geld, zijn geld is en andersom ook dus dat we niet elke maand hetzelfde bedrag inleggen is geen probleem.

Wat ik me wel anders had voorgesteld was het huishouden, ik woonde hiervoor nog bij mijn ouders en ik ben dus hun verdeling gewend (en die is echt 50/50, perfect in mijn ogen), mijn vriend ziet sommige dingen gewoon niet waardoor hij uit zichzelf bijv niet de badkamer schoonmaakt en ik vind het lastig om dat ellllllke keer weer te moeten vragen omdat ik me dan bezwaard voel ofzo. Maar goed, als ik mijn moeder moet geloven was dat bij hun in het begin ook niet zoals nu dus ik heb nog goede hoop.

[Shaaar]

Ik kreeg het idee dat een verblijvingsbeding niet zoveel voorstelt als je elkaar gegarandeerd iets wilt nalaten. Zaten nog best veel haken en ogen aan. In mijn situatie (is wel anders dan de jouwe) zou een samenlevingscontract met verblijvingsbeding inhouden dat zijn ouders het huis erven en ik erin mag blijven wonen. Maar zijn ouders geven nu al aan dat ze van geen van de kinderen ooit nog iets willen erven (zijn ouder en willen geen zorgen). Dus in de praktijk zouden zij het huis direct willen verkopen. Waardoor ik alsnog zonder huis over zou blijven (ik kan het huis ook niet volledig zelf betalen).

Zou alle opties nog een keer goed doorlopen. Wij kregen hij de bank ook totaal ander advies dan van de notaris.