Ik woon nu 5 jaar samen met mijn vriend, daarvoor hadden we 3 jaar een lange afstandsrelatie. Toen we ons eerste huisje betrokken, studeerde ik nog en werkte hij. Dus hij kocht officieel dat huis. Qua geld hebben we het in het begin gedaan dat hij de vaste laste betaalde en ik de boodschappen. Na een ongeveer een jaar hebben we een gezamenlijke rekening geopend en daar storten we beide onze salarissen op en hier doen we gewoon alles samen van. We hebben dus beide geen ‘‘eigen’’ geld/rekening. Begin dit jaar hebben we samen een huis gekocht, maar we hebben nog niets vast laten leggen. Moeten we echt doen ook mbt onze dochter.
Qua huishouden en verzorging van onze dochter doe ik denk ik 90%. Hij let natuurlijk wel op onze dochter en brengt haar wel eens naar bed. Maar ik ben degene die er over het algemeen 's nachts en 's ochtends uitgaat haar doucht, aankleed etc. Mijn vriend werkt wel veel en zorgt voor 70% van de inkomsten ik werk dan parttime.
In het begin vond ik het wel eens moeilijk om ‘‘zijn’’ geld uit te geven, als ik bijvoorbeeld wat duurders kocht ofzo. Mijn salaris is zeg maar de helft van de vaste lasten. Maar daar heeft hij snel korte metten mee gemaakt. Hij vind dat alles voor ons samen is omdat hij meer kan werken omdat het thuis regel dus dat is wel fijn. Omdat we alles samen doen overleggen we het wel als we ‘grotere’ bedragen uitgeven. Tenzij het voor mijn dochter is, dan overleg ik eigenlijk niets.