Stel hier je persoonlijke vraag #3

Ja mijn menstruatie is normaal ook al heel pijnlijk. Het zou bij jou dan wellicht wel meevallen of in ieder geval het proberen waard zijn.

Er zijn twee routes, welke kies je?

  • 20 minuten fietsen
  • 35 minuten met het openbaar vervoer (van deur tot deur)

0 stemmers

Ligt aan het weer!

17 likes

Ik zou de Goodreads app installeren (+ account aanmaken dus, als je dat nog niet hebt), een ‘shelf’ maken die ‘Mijn boeken’ of zoiets heet, en ze dan 1 voor 1 scannen met de app en instellen dat ze automatisch op die ‘shelf’ komen.

Zo hoef je niks handmatig in te voeren. En je kan alles exporteren naar een csv-bestand!

1 like

O ja dat maakt t wel lastig! Je zou ze wel later nog handmatig kunnen toevoegen? Of zijn het er dusdanig veel dat je beter meteen ‘analoog’ kan werken?

Ik zou het (in Nederland dan) wel vieren, maar mijn kinderen niet per se laten geloven on sinterklaas? Geen idee hoe mijn ouders het destijds hebben aangepakt, maar zowel mijn broertje, zusje als ik hebben nooit in sinterklaas/de kerstman geloofd en desondanks heb ik echt fantastische herinneringen aan die feestdagen, wilde ik altijd naar de optocht enzo. Ik zou mijn kinderen geen feestdag ontnemen!

Heb je dan nooit tegen andere kinderen gezegd dat sinterklaas niet bestaat? Ik zou “bang” zijn dat als ik mijn kinderen niet in sinterklaas laat geloven, ze het zouden “veraden” aan andere kindjes.

@MrsCarr zelfde vraag voor jou. Heeft jouw kindje nooit “problemen” gehad op school dat hij of zij niet geloofde of dat tegen andere kindjes verteld?

1 like

Wij noemen het kinderdag en dat vieren we eigenlijk paar dagen ervoor of na 5 december. Maar het echt om de cadeaus draait en gezelligheid(blij kind)! Ik ben vanaf het begin eerlijk geweest en later waarom wij het niet vieren zoals de meeste.

Ik heb op beide nee gestemd omdat we het niet vieren zoals de traditie alles wat er bij komt kijken vooraf en de dag zelf.

3 likes

Ik denk dat als kinderen echt geloven in sinterklaas en een klasgenoot dan roep dat hij niet bestaat, dat die gelovende kinderen dat helemaal niet aannemen. Jonge kinderen ook zullen niet beargumenteerd gaan uitleggen waarom hij niet bestaat. Dus als het bij een ‘Sinterklaas bestaat helemaal niet’ blijft, denk ik niet dat jonge kinderen daardoor gaan twijfelen.

3 likes

Ik geloofde ook tm groep 5. Ik had altijd hele discussies met mn beste vriendin die niet meer geloofde. Dat ging ongeveer zo:

Vriendinnetje: Sinterklaas bestaat niet, heeft mama zelf gezegd
Ik: WELLES, hij is bij mn oma geweest en pieten zijn bij ons thuis geweest dus ze zijn wél echt!!1!

Fun fact: we kwamen er een paar jaar later achter dat de Sinterklaas die elk jaar bij mijn oma kwam de oom van dat vriendinnetje was hahaha. Wij waren echt megaclose op de basisschool en ik heb die man regelmatig gezien maar echt nooit de link gelegd.

7 likes

Bij ons werd het in groep 5 door je lerares/leraar verteld en één meisje werd ineens heel erg bleek. Die wist ‘t nog niet, oeps

2 likes

Ja nu je het zo zegt inderdaad. Ik kan me ook wel herinneren dat kindjes dat zeiden en dat ik ze toen nog niet geloofde. Hoe meer ik over het sinterklaas feest nadenk en lees de laatste jaren hoe raarder ik het allemaal ga vinden. Met geheim houden, liegen en alle andere dingen er om heen (zwarte piet).

3 likes

Nee, ik wist dat sommigen in sinterklaas geloofden en ik ervoer het als een vaag concept omdat ik het zo duidelijk vond dat de sinterklazen die je op school en in het dorp zag allemaal andere mensen waren, waardoor ik dacht dat het mystieker was dan dat. Ik heb in elk geval nooooit de behoefte gehad om iemand te vertellen dat kado’s van hun ouders kwamen, zolang ik zelf kado’s kreeg was ik blij. :woman_shrugging:

1 like

@Rozecoupeschaar Nee ze weet dat ze het niet tegen andere kinderen mag vertellen. En ook geen problemen mee heeft haar mond daar over dicht te houden.

@En_17_Anderen Klopt (white privilege topic), nee vind ze niet erg gelukkig. En ook niet beter weet omdat ik het al vanaf begin al zo doe.

3 likes

Ik weet het nog precies hoor. 6 december vriendinnetje kwam me ophalen om naar school te gaan. Kwam bij ons binnen en zei tegen mn moeder ‘weet luipaard het al??’ Nou dan moet je net mij hebben, ik rust dan niet voordat ik weet wat ik zou moeten weten. Dus toen hebben ze het verteld

4 likes

Ik heb er even diep over nagedacht (en met mijn moeder over geappt, haahah!) en ik geloof dat ik pas ergens in groep 4 of zelfs groep 5 besefte dat er kinderen waren die écht in Sinterklaas geloofden.
Daarvoor wist ik wel dat er kinderen waren die erin ““geloofden””, maar was ik er niet van bewust dat ze oprecht dachten dat Amerigo de Sint 's nachts rondbracht en de winterpeen die ze ernaast legden opat, of dat de Kerstman Ă©cht door de schoorsteen kwam om kado’s neer te leggen. Ik vond het zelf fantastische feesten en genoot heel erg van het hele toneelstuk eromheen, dat hoorde er gewoon bij! Mijn ouders hebben me nooit gewaarschuwd om anderen niet te vertellen dat de Sint niet echt was, ik ging er gewoon van uit dat de andere kinderen het ook wel wisten maar dat het gewoon vet leuk was om bij Sinterklaas in de klas op schoot te mogen zitten en te mogen vertellen welke spellen je zou willen krijgen, haahah.

P.S. Als kind deed ik net als volgens mij alle kinderen ook gewoon heel veel aan “magisch denken”, waardoor ik, ondanks ik wist dat de kado’s van mijn ouders kwamen, wel een beetje hoopte in mystieke superpowers van de Sint en graag brieven schreef naar de Kerstman. En af en toe voor het slapen gaan een gebedje verzon “voor het geval dat” Jezus echt was en me een Tamagotchi kon laten krijgen. De scheidingslijn tussen echt en niet is voor kinderen volgens mij sowieso niet zo duidelijk. (Maar ik ben geen pedagoog of psycholoog!!!)

7 likes

Ik was echt een diepe gelover, totdat er langzaam kleine stukjes afbrokelden, want op mijn school wasren er vanaf de middenbouw surprises die dan door de ouders gemaakt werden. En ik weet nog dat ik een keer het verlanglijstje van een vriendinnetje van mij in de tas van mijn moeder vond. Ook vond ik het maar raar dat er toch altijd weer wortels waren terwijl ik die de vorige avond nog aan het paard had gegeven
 :thinking:

Ik heb het mijn neef toen ook nog verteld, toen we een sinterklaas zagen. Maar hij geloofde nog en zei alleen maar ja dit is wel een hulpsinterklaas want de echte is natuurlijk heel druk op dit moment. :relieved:

Mijn zusje daarentegen heeft echt nooit geloofd, die dacht altijd al wat een kul maar deed braaf mee om geen cadeautjes te missen.

Ik was op de basisschool een jaar jonger dan mijn klasgenootjes, dus mijn klasgenoten hebben mij voor 5 december haarfijn uitgelegd dat het allemaal onzin was en hij niet bestond. Ik naar mijn moeder natuurlijk om verhaal te halen, heeft ze nog gewacht tot 6 december met vertellen dat mijn klasgenoten wel gelijk hadden.

Maar volgens mijn moeder wist ik het al wel maar deed altijd lekker mee voor de cadeau’s haha
Ik weet het gewoon niet zo goed meer, de schok was in ieder geval niet zo groot.

Ik heb wel geloofd tot en met groep 4, maar ik weet niet zo goed meer wat ik nou precies geloofde. Ik geloofde namelijk niet dat er echt iemand met een paard over het dak liep zover ik me kan herinneren.
Toen we gingen verhuizen, in groep 3, vond ik het ook maar vreemd dat Sinterklaas dat dan toevallig ook had meegekregen. Ik gaf volgens mij ook meer om de cadeau’s en het snoep dan om Sinterklaas zelf, vond ze ook altijd maar raar eigenlijk als ze ergens op bezoek waren. Toen ik niet meer geloofde vond ik het alleen nog maar enger, omdat ik wist dat er dus hele andere mensen onder zaten waarvan ik niet kon zien hoe ze er werkelijk uit zagen.

Toen m’n moeder vertelde dat hij niet bestond vond ik het ook niet echt erg, maar zij moest wel huilen omdat ze het vervelend vond dat ze me al die tijd had voorgelogen zei ze.

Ik was ook een jaar jonger dan de rest van de klas. In groep 5 heeft de leraar mijn ouders gezegd dat ze het nu écht aan me moesten vertellen omdat ze surprises wilden doen en verder blijkbaar niemand meer geloofde.

Ik moest zoooo hard huilen haha.

2 likes