Nee, want die ene bewezen keer kan zijn geweest uit impuls oid en ik denk dat de kans groter is dat je daarvan terug kan komen als mens, dan van iets als Marc Dutroux. Omschrijf het niet goed maar ik vind de woorden niet. (Daarmee wil ik de misdaad absoluut niet bagatelliseren want het is nog steeds verschrikkelijk.)
Daarom zeg ik ook steeds dat ik alleen in het geval van de allervreselijkste misdaden én dan nog alleen in het geval van onweerlegbaar bewijs, voor zou zijn.
Niet op jou trouwens maar een toevoeging: tevens zeg ik ook nergens dat ik vind dat de doodstraf toegepast mag worden omdat de nabestaanden dat willen. Ik vind dat een rechter die over zoiets beslist 100% absoluut zonder persoonlijke gevoelens over zoiets moet kunnen beslissen en dat er een eerlijk proces aan vooraf moet gaan. Als er ook maar een beetje twijfel bestaat over iemands schuld ben ik ook tegen.
En hoe leg je in de wet vast waar de grens ligt, tja. Ik denk dat je monster en mens wel kan scheiden maar het is inderdaad niet makkelijk vast te leggen. Dat hoeft toch ook niet? Als je het vastlegt beschouw je iets minder snel als individu waarbij gezocht moet worden naar een passende straf ipv jij deed dit dus je krijgt dat.