Ik heb “ja” gestemd, maar het hangt wel heel erg van wat ik heb gelezen waardoor ik haar herkende. Ik denk dat als dat hele persoonlijke/kwetsbare dingen zouden zijn ik gewoon niet meer verder zou lezen en zou doen alsof ik niks heb gezien, tenzij het om mijn bff4eva gaat ofzo. Hetzelfde geldt voor dingen over mij, tenzij er iets staat wat in mijn ogen echt onrechtvaardig is, dan zou ik waarschijnlijk met een excuus het onderwerp proberen aan te snijden.
Als je plotseling een kennis (oude vriendin) tegenkomt waar je vroeger veel contact mee had, maar wat toen doodgebloed is om verschillende redenen, wat zou je dan doen? Die redenen hangen samen met een vrij pittige situatie.
- Eerst alles nuchter, maar grondig, tot op de bodem uitspreken
- Kort benoemen wat er toen niet beviel
- Met veel emoties (boos, verdrietig) uitleggen wat toen niet beviel
- Gewoon een update van elkaars leven delen en het daarbij laten
- Weer als vanouds afspreken en zien hoe het loopt
- Kijken hoe het voelt en op basis daarvan praten/afspreken
0 stemmers
Ik zit een beetje in een dilemma. Ik heb twee bachelors gedaan. 1 daarvan is een opleiding waarbij veel studenten bij de overheid komen/willen werken. De andere bachelor (en mijn master) zijn meer gericht op het bedrijfsleven. Ik heb nu al een paar keer gesolliciteerd bij bedrijven en krijg telkens de vraag of ik niet bij de overheid wil werken. Bij 1 bedrijf werd ik er zelfs door afgewezen want niet voldoende ‘motivatie’ voor het bedrijfsleven. Het feit dat mijn scriptie ook een overheidsgerelateerd onderwerp is, en ik nu stage loop bij een overheidsinstantie helpen hier niet aan mee Ik wil voor mijn ervaring wel graag bij een bedrijf gaan werken om te ervaren of het iets voor mij is.
Ik zit er nu over na te denken om mijn eerste bachelor van mijn CV te halen, als ik solliciteer bij die bedrijven. Is dat raar?
- Ja
- Nee
- Anders, namelijk:
0 stemmers
Raar is misschien niet het goede woord, maar creeer je zo geen gat op je CV? Ik zou juist trots zijn op twee bachelors! Solliciteren is sowieso een lastig proces en je wordt waarschijnlijk afgewezen om de meest uiteenlopende (en soms tegenstrijdige) redenen, terwijl de echte reden vaak meer gevoel is dan ratio, dus naar aanleiding daarvan je verhaal aanpassen zou ik niet doen.
Ik denk dat het feit dat je twee bachelors hebt wel absoluut iets zegt over je motivatie. Het onderscheid je ook van anderen en het geeft je expertise die andere niet hebben. Dus zou het er niet vanaf halen.
Ik zou eerder een manier vinden om je interesse in het bedrijfsleven sterker te benadrukken in je sollicitatiebrief/-gesprek.
Geen geld, eerder een cadeau
Twv 10-15
Ik ben niet helemaal duidelijk geweest, sorry! Ik heb alleen gesolliciteerd op tijdelijke functies (scriptie-stages, werkstudent). Snap wel wat je zegt en je hebt er wel gelijk in. Ik denk dat zij het idee hebben dat ik tijdelijk iets zoek, om vervolgens na mijn studie bij de overheid te solliciteren…
Ik heb al zo’n 8 jaar geen contact meer met m’n vader en het contact met m’n moeder heb ik voor aantal jaar verbroken, maar met haar ben ik het contact nu sinds een tijdje weer aan het opbouwen (we zien elkaar 1 keer om de paar maanden). Dat staat trouwens helemaal los van die geldkwestie, maar heeft andere redenen.
Misschien een beetje off topic, maar mag ik vragen welke bachelors je gedaan hebt? Waarschijnlijk totaal iets anders dan ik haha. Maar ik denk dat de studie die ik momenteel doe ook meer overheidsgerelateerd is maar ik zou ook veel liever in het bedrijfsleven gaan werken. Dus ik twijfel of ik misschien de master moet/wil doen die uiteindelijk daar meer op aansluit in plaats van de master die bij mijn huidige studie aansluit. Blijkbaar maakt het toch een groot verschil aan jouw verhaal te horen.
Ik heb 2 heel verschillende vriendengroepen en die geef ik meestal ook verschillende bedragen als cadeau. Liefst zou ik iedereen hetzelfde bedrag geven, maar dat is zo gegroeid. De ene groep bestaat uit vrienden die niet zoveel waarde hechten aan de prijs van een cadeau, maar meer aan het gebaar (soms wordt er bv. ook iets met opdrachten gedaan of ervaringen o.i.d.), ze werken over het algemeen in een socialere sector. Bij hen zijn bedragen als 15 euro normaler. De andere groep heeft altijd al duurdere cadeaus gegeven, zij zijn ook meer bezig met carrière en hebben volgens mij ook veel meer te besteden. Hen geef ik eerder 25-30 euro. Ik zou me bezwaard voelen als ik het anders doe (dus een zichtbaar duurder cadeau aan de eerste groep geven of keer op keer een stukken goedkoper cadeau geven aan de tweede groep). En ik ben niet heel strikt, dat zijn de bedragen die ik in m’n hoofd heb, maar er zit best wat speling op.
Ik stuur je even een PM!
ik kan je geen Pm sturen, Kun jij mij wel sturen?
Ja, daar denk ik ook wel eens over na! Ik ben super gelukkig voor m’n vrienden als ze een huis kopen, een vrijgezellenavond vieren, trouwen of baby’s krijgen e.d., maar dat heb en wil ik zelf helemaal niet, dus soms voelt het alsof ik altijd de cadeaus geef (en nooit ontvang). Meestal is er wel een feestje bij en zie ik dat meestal als ‘de ruil’ (naast dat ik ook gewoon echt blij ben voor hen en wel cadeaus wil geven). Dit is voor mij trouwens een neutrale bedenking, gewoon iets waar ik stil bij sta, niet iets waar ik zuur van word of zo, ik hou helemaal niet van cadeaus krijgen, haha.
Ik geef eigenlijk bijna met alles wel wat (soms zo simpel als een kaartje). Nieuw (huur)huis, samenwonen, nieuwe baan, opleiding afgerond, verjaardag, trouwen, baby, operaties, nieuw huisdier etc etc
Zit altijd wel iets tussen voor iedereen.
Ik wist altijd genoeg (kleine) dingen te vragen aan mensen, maar dit is het eerste jaar dat ik met vrienden Sinterklaas ga vieren en het gewoon echt oprecht niet weet. Ik heb dit nooit gehad, ik ben helemaal van m’n apropos haha.
Misschien kan je een leuk boek vragen past vast!
Ik denk dat het gelukt is maar not sure!
Eigenlijk allebei, mensen blij maken vind ik geweldig. Maar het gebaar als mensen dat voor mij hebben gedaan vind ik ook geweldig.
Als jullie aan Sinterklaas/Kerst/iets anders met cadeautjes via lootjes trekken doen (dus niet zo’n groepsspel dat iedereen een cadeautje van 5 euro bijdraagt):
- maak ik een verlanglijstje en verwacht ik ook daarvan te krijgen
- maak ik een verlanglijstje, maar verwacht ik niet per se daarvan te krijgen
- maak ik bewust geen verlanglijstje, mensen bedenken zelf maar iets voor me
0 stemmers
Ik verwacht wel iets van een lijstje maar geef wel heel veel opties en het als inspiratie gebruiken vind ik ook ok. Mijn schoonfamilie vraagt dus echt gewoon exact voor het bedrag en dat vind ik wel heel stom, dan is de verrassing er ook vanaf.