Stel je persoonlijke vraag #20

Volgens mij was ik 6 ofzo en ik weet nog heel goed dat ik niet begreep waarom iedereen zo verdrietig was dat m’n tante overleden was omdat ik heilig geloofde in reïncarnatie dus ik vond het niet zo erg allemaal :woman_shrugging:

8 likes

Volgens mij was de uitvaart van m’n tante de eerste, toen was ik 10. Eerder was al wel een vriend van m’n vader overleden. Ik wilde toen perse mee condoleren en ik zag toen voor het eerst een overleden iemand en ik was zo van slag daarna. Gevoelig kind was ik, dus was ook niet verstandig om mij mee te nemen naar de uitvaart denk ik.

Ik heb nog niet verder gelezen, dus wellicht dat ik in herhaling val maar, ik zou ze zeker meenemen.

Op jonge leeftijd heb ik ook een aantal uitvaarten meegemaakt en dat heb ik echt als ‘goed’ ervaren. Van die ik mij kan herinneren was ik 5jr.
Ik begreep op dat moment wel dat oma niet meer terug zou komen en ik mocht een tekening op de kist leggen.

Kinderen van die leeftijd, denk zeker die van 5jr, begrijpen meer dan wij denken over de dood. Hen hierin meenemen kan juist iets moois zijn ipv iets engs.
Tuurlijk hoeven ze niet alles te weten, maar ik denk dat een uitvaart zeker geen kwaad kan. Als je ze er maar in meeneemt en dingen uitlegt.

3 likes

Ik ben zo blij dat bij de crematies/condoleances waar ik ben geweest de kist dicht was. Ik heb bewust nog nooit gekeken omdat ik daar nu nog steeds van slag van zou raken denk ik.

2 likes

Het ligt ook aan het materiaal van de vloer (bijvoorbeeld laminaat is meer statisch) een vloerkleed oid en zelfs aan de schoenen en kleding die je draagt.

Komt door droge lucht in huis.

Tip is om bakjes water aan de verwarming te hangen, luchtbevochtiger, natte handdoeken ophangen, stoom van de douche etc helpt.

1 like

Ja de oudste heeft inderdaad een tekening meegegeven. Straks gaan ze allebei nog een mooie bloem uitkiezen om op de kist te leggen.

En wat betreft niet alles hoeven te weten is het al te laat :joy: De oudste heeft in Naturalis een tentoonstelling gezien over leven en dood en vroeg of er bij opa nu ook diertjes en wormpjes komen om hem op te ruimen :sweat_smile:

21 likes

Awh zo lief! Jouw kinderen klinken echt als schatjes haha, ook in je eerdere berichten.

Maar juist ook wel goed denk ik. Dan is het tenminste niet heel eng voor ze, maar gewoon onderdeel van het leven.

Enige keer dat ik mijn vader heb zien huilen was op de uitvaart van mijn moeder, hij zag mij huilen en toen moest hij ook huilen. :cry:

2 likes

Chat op werk (met collega’s, teams, slack, skype, whatsapp, wat dan ook):

  • Doe ik vaak
  • Doe ik soms
  • Doe ik niet
  • Vind ik fijn communiceren
  • Vind ik soms fijn communiceren
  • Vind ik niet fijn communiceren
  • Ik heb geen baan waarin dit uberhaupt van toepassing is/Ik werk niet

0 stemmers

Heb jij notificaties aanstaan van je mail op werk?

  • Nee
  • Sommige wel, sommige niet (bijv. met een filter)
  • Ja
  • Ik mail nooit op mijn werk/Ik werk niet

0 stemmers

Ik word echt he-le-maal koekoek van die chat en eigenlijk ook van mail. Mail heb ik de notificaties al helemaal uitstaan maar ik ga echt meer op gezette tijden checken want ik vind het echt een rotgevoel als mensen m’n aandacht opeisen.

Chat gebruiken wij gelukkig niet, maar die mail :exploding_head: ik heb een totaal onbelangrijke functie, werk parttime en krijg alsnog zo 15 mails per dag waar ik echt op moet reageren. Vreselijk

1 like

Eerste crematie was toen ik 7 was, ik was wel veel jonger toen ik voor het eerst een dood persoon zag maar mijn ouders vonden me te jong voor die begrafenis.:sweat_smile:

Onder andere omdat ik het dus een heel naar idee vind maar ook omdat mijn crematies allemaal oma’s en opa waren en die aan kanker overleden waren waardoor ze er ook niet meer uitzagen zoals normaal.

Ik vind chat heel handig met vragen hoe dingen moeten. Dan kan ik het antwoord ontelbaar keer terugzoeken

1 like

Wow ja. Ging vandaag boodschappen doen en een kind heeft letterlijk 30 minuten lopen janken in de Laidol. Echt mijn gezicht stond op onweer

8 likes

Ik vind het echt héél naar om opgebaarde mensen te zien. Weet ook niet of ik bij mijn eigen ouders zou kunnen kijken. Bij de opa van m’n ex-vriend (de enige opgebaarde persoon die in heb gezien in mijn volwassen jaren) moest ik heel erg mijn best doen om mijn lach in te houden. Niet omdat het grappig was, alles behalve, maar omdat ik het zó ongemakkelijk vond dat ik allemaal kronkels kreeg in m’n hoofd.

Om nog even terug te komen op het kinderen-meenemen-naar-begrafenis-gedeelte: mijn ouders namen me toen ik 8 was mee naar de begrafenis van mijn oma en legde er helemaal niets over uit. Ik heb er als kind toen echt een trauma van gekregen met allemaal tics als gevolg. Ik denk dat het vooral belangrijk is voor ouders (als ze hun kinderen meenemen naar een begrafenis) om met hun kinderen goed te praten over wat er allemaal aan hand is en wat het allemaal betekent. Anders kan je ze denk ik beter thuislaten.

Ha! Eindelijk een onderwerp waar ik ook iets van weet. Toevallig doe ik momenteel afstudeeronderzoek naar over de dood praten met kinderen en het klopt helemaal wat je zegt. Sterker nog, uit eerder onderzoek blijkt dat als je eufemismen als “opa is in een soort hele diepe slaap” gebruikt om naar de dood te refereren, kinderen zelfs angst kunnen ontwikkelen voor bijv. slapen. Omdat ze dit dan dus associëren met de dood.

Dus OT: ik zou de kinderen zeker meenemen en het als gelegenheid gebruiken om het onderwerp bespreekbaar te maken. De dood wordt nog te vaak als taboe onderwerp behandeld en hoe meer open er op jonge leeftijd over gepraat wordt, hoe beter

14 likes

Mijn ouders en grootouders hebben veel verdriet gekend en dat kreeg ik wel mee. Ik wist dus wel goed wat verdriet was, maar dat verdriet was vooral van anderen. Ik wist denk ik nog niet echt wat het was om echt zelf diep verdriet te voelen.

2 likes

Omg ik jank om dat liedje. Liefde voor Sesamstraat die dit soort thema’s zo mooi kunnen vertalen. Je hebt ook een liedje van Tommie, daar moet ik ook steeds zo bij huilen. Zongen ze ook toen meneer Aart overleden was.

11 likes

Oh ja toen dit bij DWDD kwam moest ik ook huilen :cry::cry:

Ik moest hieraan denken in de auto vanochtend, en ik ben wel benieuwd…

Als je auto rijd, rijd je dan:

  • Meestal iets te hard
  • Meestal langzamer
  • Houd ik me aan de toegestane maximale snelheid
  • Ik rijd geen auto

0 stemmers

Heb je wel eens een boete gehad?

  • Nee, nog nooit
  • Ja, voor te hard rijden
  • Ja, een parkeerboete
  • Ja, meer dan 1x
  • Ik rijd geen auto

0 stemmers

Hoe lang zit je gemiddeld per dag in de auto (vóór coronatijd als je nu thuiswerkt):

  • 0 minuten
  • 1-15 minuten
  • 15-30 minuten
  • 30-60 minuten
  • Meer dan 60 minuten

0 stemmers

Welke situaties vind jij het vervelendste op de weg?
Als anderen:

  • Te hard rijden
  • Te langzaam rijden
  • Door rood rijden
  • Geen richtingaanwijzer gebruiken
  • Bumperkleven
  • Niet op verkeersborden letten, zoals ergens afslaan waar dit niet mag
  • Niet goed ritsen of mensen niet laten invoegen

0 stemmers

Heb je last van road rage?

  • Ja, een beetje
  • Ja, heel veel
  • Nee
  • Nee, ik rijd geen auto

0 stemmers