Mijn moeder heeft een hele tijd geleden (6 jr zoiets) geld uitgeleend aan een vriendin van mij. Waren hele goeie vriendinnen destijds (inmiddels niet meer, oa hierdoor).
Eur 2.500,- (of zelfs 3.000 in totaal?)
Zij kwam ook veel thuis bij ons, en had ook goed contact met mijn moeder (ze was een paar jaar ouder. Had haar via een bijbaan leren kennen).
Ze ging trouwen (zij en haar vriend hadden niet alle financiën op orde, niet veel support vanuit hun familie) en mijn moeder vond het zielig, zag haar beetje als dochter etc. Ik was heel vaak bij hen, we deden veel samen, of zij was bij ons, slapen/eten. Verder altijd heel betrouwbaar
Dit zou binnen een paar maanden terugbetaald worden, een deel is redelijk snel wel gelukt. Daarna verschillende redenen, na een tijdje smoesjes, terwijl ze wel op vakantie etc gingen, groter gingen wonen (niet dat ik hier echt een oordeel over mag hebben maar bedoel, er was wel wat “extra” geld leek het). Merendeel (1.500 euro) staat nog open. Ik heb me er een tijdje buiten gehouden. Totdat mijn moeder het geld ook wel begon te “missen”, weinig concreet zicht was op terugbetaling. In die tijd ging ik ook steeds minder met haar om, andere vriendengroep etc.
Toen heb ik 3 jr geleden contact met haar opgenomen, beloofde ze het geld zsm terug te betalen, in delen. Alsnog niets van terecht gekomen. Soms twijfel ik wel wat we hiermee aan moeten. Al dat eerdere contact, energie en frustratie dat op niets is uitgelopen…er is ook niets getekend bijv destijds.
Zal zelf denk ik niet snel zomaar geld uitlenen. Voel me ook schuldig omdat het mijn vriendin was en mijn moeder het ook niet per se heel breed heeft (maar gewoon zuinig leeft en daardoor spaargeld had destijds).
Was iemand die heel betrouwbaar oogde dus je weet het nooit