Stel je persoonlijke vraag #30

Ik bedoel niet waarom vraag je dat haha, maar waarom zou je een vriend dumpen omdat hij naast op jou ook op mannen zou vallen? Ervan uitgaande dat hij in jullie relatie van jou houdt ^^

3 likes

Oh haha! Ja nou ik ken wel wat meiden die niet met een man samen kunnen zijn die ook op mannen valt.
Sowieso is biseksualiteit bij mannen die in een relatie zitten met een vrouw volgens mij nog best taboe? In ieder geval in mijn omgeving. Ik ken meer biseksuele vrouwen dan mannen en de biseksuele mannen die ik ken hebben een relatie met een man.

Mijn ouders zijn/waren best chill, dus ik hoop dat ik dat ook ben. Ik denk dat ik waarschijnlijk wel iets strenger ga zijn, dat waren mijn ouders totaal niet. Niet dat ik het daar niet mee eens ben, maar dat ligt wat meer in mijn aard denk ik.

1 like

Ik hoop iets minder beschermend/beperkend te zijn dan mijn ouders maar normen en waarden komen wel overeen denk ik. Ik wil mijn kinderen wel dezelfde onbezorgde jeugd geven als ik zelf gehad heb.

3 likes

En niet omdat ik moeite heb met biseksualiteit, maar meer moeite met het idee dat hij me dat opeens na x jaar samen pas zou durven te vertellen (ervanuitgaande dat hij het wel al wist van zichzelf). Zou het naar vinden dat onze relatie dan blijkbaar niet zo een veilige ruimte is om zoiets groots kwijt te kunnen.

11 likes

Je partner’s seksualiteit op jezelf betrekken
 ik heb daar wel een mening over. :grimacing:

33 likes

Deze vraag doet me eraan denken dat ik inmiddels van meerdere mensen die voorheen vertelden dat ze bi waren (of op de persoon vallen, niet op geslacht) sinds ze een heterorelatie hebben heb gehoord dat ze dat niet meer willen zeggen, omdat ze dat respectloos naar hun partner vinden. Terwijl het dus geen geheim of zo is/was.
Ik vind dat zo vreemd. Ieder zijn ding hoor, maar waarom zou dat respectloos zijn?

1 like

Ik kan natuurlijk niets afdoen aan jouw eigen gevoel daarover, maar ik heb jarenlang “geheim” gehouden dat ik bi ben. En dat terwijl ik uit een warm, opminened en veilig gezin kom.
Ik ben nooit bang geweest om afgewezen te worden ( en dat is een enorm voorrecht) maar desondanks is zo’n proces gewoon ontzettend persoonlijk.
Het niet willen delen heeft niet altijd alleen te maken met een onveilige omgeving/relatie, maar ook voor groot deel met zelfacceptatie. Ik heb er zelf heel lang aan moeten “wennen”.
Ik ben van mening dat je dat niet op jezelf kan betrekken.

Ik hoop dat ik het goed verwoord heb en nogmaals, ik ondermijn je gevoel niet.

27 likes

Lang verhaal, maar even benieuwd naar jullie mening.

Stel: je bent een weekje op vakantie en je moeder zorgt voor je katten. In die week neemt ze je nichtje van bijna 2 mee en ze stuurt een berichtje met een foto terwijl ze er zijn. Vorige keer gaf dit je katten best wel wat stress en de kleine meid zit ook graag aan allerlei spulletjes. Je laat je moeder achteraf weten dit niet zo prettig te vinden als jij er niet zelf bij bent en vraagt of ze dit de volgende keer vooraf met je wil overleggen/vragen. Wat vind jij hiervan?

  • Terecht, ze had dit van tevoren moeten overleggen/vragen
  • Overdreven, prima als ze haar meeneemt zonder dat jij thuis bent
  • Anders

0 stemmers

Ergens ertussenin. Aan de ene kant vind ik, jouw huis en je neemt niet zomaar anderen mee naar een huis die niet van jezelf is. Maar aan de andere kant je moeder doet jou wel een plezier door een week op je katten te passen, misschien kwam het praktisch gezien gewoon zo uit dat je nichtje mee moest.

3 likes

Als moeder niet wist dat het de vorige keer een stressvolle bedoeling was voor de katten, dan kan ze daar moeilijk op anticiperen.
Als ze het hierna nog eens doet, zou ik wel pissig worden ja.

13 likes

Maar ik neem aan dat je moeder toch wel ingrijpt als er iets mis gaat? Als dat niet het geval is snap ik dat je er een punt van maakt, maar anders lijkt het me wat overdreven.

2 likes

Haha wauw, dit had mijn zusje kunnen typen. Mijn moeder heeft afgelopen week op de katten van mijn zusje gepast. In die week heeft ze ook een dag op mijn zoontje van 2 gepast. Mijn zoontje is mee geweest, omdat hij natuurlijk niet alleen thuis kan blijven. Mijn zusje vindt dit ook niet altijd chill, omdat het inderdaad stress oplevert. Mijn zoontje wil namelijk graag dat de katten een high five geven

Maar ze accepteert het omdat ze al lang blij is dat iemand voor ze zorgt. Oh ja en mijn moeder corrigeert mijn zoontje wel als het te hard gaat of iets.

1 like

Haha, ben ik jouw zusje? :joy: grappig, zo toevallig!

@Nysmn @Frenky @Infidel
Thanks voor jullie reacties. Het is niet omdat het praktisch beter uitkwam, ze had ze die ochtend al eten gegeven en hoefde er die middag dus niet perse te zijn, zeg maar. Bij het vorige bezoek was ze er zelf ook bij.

Moeders is nu behoorlijk pissig en zegt dat ik haar niet vertrouw, etc. Maar dat is het niet, ik wil er graag zelf bij zijn, gewoon voor mijn eigen gevoel ofzo, kan het niet zo goed uitleggen.

Gaat het puur om de mogelijke stress die het voor de katten zou kunnen opleveren of omdat je moeder ongevraagd iemand meeneemt jouw huis in en daarmee over je grenzen gaat?

Nogmaals, als jij de vorige keer hebt gezegd ‘joh ma, de katten waren nogal gestresst van het bezoekje van Saartje, laat haar de volgende keer maar thuis’, dan snap ik wel dat je pissig bent. Zo niet, dan kan ze ook niet weten dat het ook nu niet wenselijk was.

2 likes

Beide, denk ik. Ik heb het eerder niet letterlijk zo gezegd, maar ze weet wel hoe mijn gevoel na de vorige keer was. Haar reactie ‘geen haar op mijn hoofd die toestemming gaat vragen of Saartje mee mag’ geeft me ook niet veel hoop voor de volgende keer😂

O nee hoor, vind het juist heel mooi verwoord. Het is ook heel stom dat ik het wel lastig zou vinden. Ik kan dat ook helemaal niet echt uitleggen, maar ik denk dat ik zou liegen als het me helemaal niks zou doen. Het alleen maar fijn dat jij nu op een punt bent gekomen dat je jezelf op dat vlak hebt geaccepteerd, dus wilde je daar overigens ook niet mee kwetsen.

Zou het diegene ook totaal niet kwalijk nemen (zou wat zijn), want vind het mooi om te weten dat diegene iig op zo een moment dusdanig content met zichzelf is dat hij dat kan uitspreken.

Ik kom juist uit een onveilig gezin waarin weinig werd gedeeld, veel taboe was, en mijn relatie is ergens mijn fijne warme bubbel, mss daarom.

1 like

Ronduit belachelijke reactie van je moeder. Zeker niet oké. Begrijp je gevoel nu beter.

3 likes

Ik snap je. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om dat los te zien van de relatie opzich, zeker in jouw specifieke geval.
En gevoel mag er altijd zijn hĂ©, dat hoeft niet altijd “uit te leggen” te zijn.

1 like

Ben jij :sparkles: that girl :sparkles:?

  • What girl?
  • Absoluut niet
  • Ja soms/ zo’n beetje wel
  • Ja ik ben that girl

0 stemmers

That girl

The “that girl” trend kinda feels like the wellness version of Hot Girl Summer. It’s not about going to get pissed with your mates and living your best single life.

Instead it’s about self fulfilment and achieving your goals. The “that girl” gets up early, makes her bed, works out, eats a bowl full of fruit all before you’ve even woken up. She fills out gratitude journals, reads every day and studies hard. She’s essentially a walking Pinterest board.

1 like