Bij mij waren de omstandigheden er ook naar dat hij makkelijk naast mijn bed kon staan (souterrain, raampje open en die heeft hij eruit geschroefd en woonde nog op kamers dus de ruimte was beperkt). De kans dat dit gebeurt is gelukkig nihil.
Toen ik de man zag ben ik dus echt heel boos geworden en geschreeuwd dat hij weg moest gaan. Hij liep toen naar het raampje en is door het raampje weer naar buiten gegaan. Zijn fiets gepakt en toen ik riep dat ik de politie ging bellen, lachte hij mij uit.
Het was wel duidelijk dat hij zwaar onder invloed van drugs was.
Ik besef dat ik veel geluk heb gehad en op een wonderbaarlijke manier ben ik er ook niet banger van geworden, altijd lekker kunnen slapen daarna. Was de 2e inbraak in korte tijd, dus ik ging ervan uit dat ik mijn portie wel heb gehad. Daarna heeft deze man nog met een honkbalknuppel naast het bed van een andere vrouw gestaan, volgens mij is dat ook goed afgelopen. Ik denk er nog wel regelmatig even aan, omdat het zo’n bizarre situatie was en het heel anders had kunnen aflopen (is nu zo’n 8 jaar geleden).