Stel je persoonlijke vraag #33

Ik heb een stuk taart geannexeerd

4 likes

Denk dat het ook uitmaakt of je ziet hoe het echt ingrijpt op het dagelijks leven van iemand. Vaak zien mensen alleen de goede dagen of momenten, waardoor al snel een vertekend beeld ontstaat bij bijv. een chronische ziekte. Is geen excuus overigens. Moet zeggen dat ik wat dat betreft ook best veel heb geleerd door hier mee te lezen. Denk dat meer in het algemeen mensen het moeilijk vinden om hun eigen kwetsbaarheid onder ogen te zien (het kan iedereen gebeuren), terwijl dat juist de basis kan vormen van solidariteit.

3 likes

Of het vergelijken met elkaar

Die is ook autistisch en die kan wel voltijds werken, hoezo kan jij dat niet

En het frustrerende is dat jij jezelf ook vaak genoeg vergelijkt met anderen die hetzelfde hebben, dus krijgen jouw negatieve gedachtes meer waarde hierdoor.

7 likes

Never forget de arbeidsdeskundige van het UWV die tegen me zei: “maar ik zie niks aan je, als je nou je been gebroken had ofzo…”. Thanks vriend, volgens mij ligt heel mijn GGZ dossier voor je inclusief vastgestelde persoonlijkheidsstoornissen, maar de volgende keer doe ik wel ff gips om mijn been.

Ik heb vorig jaar ook een jaar op de wachtlijst van de plaatselijke GGZ gestaan “want het zag eruit alsof het wel goed met je ging”. Alsof ik me voor de lol had laten doorverwijzen?! En dit zijn dan nog maar de professionals he.

9 likes

Ik weet nog dat ik tegen mijn manager zei dat ik liever tegen een boom aan rijd en 2 gebroken benen heb dan een burn-out. Omdat het gewoon zo onbegrepen voelt want je ‘ziet’ niks.

5 likes

Het scheelt dat ik het autisme diagnose pas op mijn 21ste kreeg. Als ik dat begin van mijn puberteit had gekregen, had ik waarschijnlijk dat wel gedaan

2 likes

:raising_hand_woman: Die tweede keer verlengen was wel een dingetje hoor. :sweat_smile:

1 like

Mijn vriend hoeft dit dus nooit. Hij komt niet uit NL en heeft een rijbewijs voor het leven, zonder verlengen :flushed:

1 like

En dat sommige opleidingsinstellingen een soort ontmoedigingsbeleid lijken te voeren waarbij je tig hindernissen moet nemen om überhaupt in aanmerking te komen voor hulp.

Bij de ene universiteit stuurde ik wat documenten op, gaf ik in een begeleidende mail aan waar ik hulp bij nodig had en dan werd het een week later goedgekeurd. Als ik behoefte had aan een gesprek om toelichting te geven was dat verder ook mogelijk. Bij een hogeschool moest ik drie keer een steeds grotere stapel papieren opsturen omdat ze steeds vonden dat uit de ontvangen documenten niet duidelijk was wat ik had. (Ik had de belangrijke passages gemarkeerd.)

Er zullen heel wat studenten zijn die het in de tussentijd al zullen hebben opgegeven. Het is juist zo belangrijk dat er laagdrempelige manieren zijn om hulp te vragen. En uiteraard had ik het aangekaart maar ik voelde mij bij een bepaalde onderwijsinstelling niet serieus genomen. En dat maakte mij zo boos als chronisch zieke volwassene die zelf in het onderwijs werkt.

En als ze aangeven dat er maatwerk mogelijk is, blijkt dit in de praktijk vaak helemaal niet zo te zijn.
Vrijstellingen (voor onderdelen die je op een hoger niveau al hebt voltooid) zodat je minder studielast hebt? Vergeet het maar. Stage opsplitsen in twee delen? Há, jij bent gek.

En dan neem je het recht maar in eigen handen, leg je alles zelf schriftelijk vast en dan hoop je op een positief einde.

Sowieso zouden opleidingsinstituten op de afdelingen voor mensen met een functiebeperking ook mensen moeten hebben die zelf bepaalde beperkingen hebben en de klappen van de zweep kennen.

6 likes

Mensen hebben ook niet door hoe vernederend (weet even niet of dit het goede woord is) een uitkering aanvragen eigenlijk wel niet is. Dat je je hele hebben en houden neer moet leggen en er mensen gaan beslissen of je ziek genoeg bent… Diegene kent je niet eens en van die persoon weet je niet meer dan zijn/haar naam en beroep. Dat is alles. Het is echt een ondergeschikte positie waar niemand voor zijn lol voor kiest.

12 likes

Haha kan je op je 65ste nog steeds met de foto van toen je 16/18 was je identificeren

1 like

Ben jij wel eens samen blijven wonen met je partner toen het al uit was?

  • Ja, korter dan 1 week
  • Ja, 1-2 weken
  • Ja, 3-4 weken
  • Ja, 1-2 maanden
  • Ja, 2-3 maanden
  • Ja, langer dan 3 maanden
  • Nee, een van ons is of beiden zijn meteen het huis uitgegaan
  • Niet van toepassing: nog nooit samengewoond, nog nooit een relatie gehad die eindigde bij samenwonen etc.

0 stemmers

Wat vind je ervan als iemand samen blijft wonen met een ex-partner als het al uit is?

  • Lijkt me geen goed plan
  • Logisch
  • Goed om het samen af te kunnen sluiten
  • Moet je absoluut niet doen
  • Prima
  • Kortdurig kan wel, maar niet langdurig
  • Ik heb dit gedaan en dat ging goed
  • Ik heb dit gedaan en dat ging niet goed
  • Ligt eraan hoe je uit elkaar bent gegaan

0 stemmers

Nee ik niet, maar een bekende van me wel. Diegene twijfelt heel erg, omdat je nu ook niet echt snel een andere woning kan vinden. Had je toen wel een eigen woning gevonden?

Ik heb het trouwens een keer ongeveer 1,5 maand gedaan en dat ging prima en was eigenlijk nog wel een gezellige periode.

Wat lief! Wel een andere situatie dan ik bedoelde :slightly_smiling_face:

Ja hahaha echt idioot toch? En er zijn dus ook geen verplichte herkeuringen boven een bepaalde leeftijd :flushed:

1 like

Maar dan wel een goede larpsessie met mooie kostuums

@Vaiana kunnen we ons niet uitdossen als die geweldige poppen die je spaart en dan larpen. :innocent:

Ik ben vroeger wel eens mensen mee gaan ophalen die van een groot larpevent afkwamen. Ik vond het best interessant om te zien wat die mensen allemaal hadden gefabriceerd en uitgedacht om een weekend je te vermaken. Nu heb ik een grote fantasie maar die komt niet op die manier tot leven.

4 likes

Als we als fashion dolls gaan larpen dan wil ik wel mee doen. Maar dan niet in een bos maar in een stad ofzo.

3 likes

Maar straks denken ze nog dat het een vossenjacht is of een opdracht is van Wie is de Barbiedoll.

Heb jij wel eens een fantasyboek gelezen (en dan even geen Harry Potter).

  • Ja een boek
  • Nee
  • Misschien…
  • Een hele boekenserie
  • Ik heb meerdere fantasy boekenseries versleten
  • Alleen Harry Potter
  • Als boeken zoals The Mortal Instruments en The Hunger Games meetellen dan meerdere.

0 stemmers

2 likes

@Kali je hebt mensen die zich alleen voor dat soort events (waar Castlefest ook deel van uitmaakt) een jurk etc. maken (die zwart-rode kanten jurken) en zich dan graag laten fotograferen etc. En soms overlapt die groep met mensen die graag larpen maar dat hoeft niet.

Mensen die larpen zijn vaker types die ook gek op het spelen van uitgebreidere bordspelen zijn etc…

En zelfs die soort zaken zijn trendgevoelig. Je zag een verschuiving van Steampunk naar viking-achtige taferelen.

3 likes