Standaard aan warme chocomel omdat ik geen geduld heb.
@Echo Eens met @Ovenschaal .
Ik heb dezelfde procedure meermaals ondergaan om zwanger te raken via ICSI. Het is niet pijnloos; allereerst heb je de ongemakken van het stimuleren met hormonen om maar zoveel mogelijk follikels te krijgen (zelf spuiten of slikken, het zware gevoel in je buik, bijwerkingen die invloed hebben op je stemming, etc).
En dan nog de punctie waarbij er een naald door je vaginawand heengaat om de follikels te kunnen oogsten. Ik zou liegen als ik zei dat dat een pretje is. Het is echter een hele korte, felle pijn, die je vooral voelt bij het aanprikken. Het is geen ondraaglijke pijn die urenlang duurt (mijn puncties duurden zo’n 20 minuten). Na de ingreep heb je wel een belabberd gevoel in je buik maar dat is grotendeels vergelijkbaar met een zware menstruatiedag.
Van blijvende klachten na puncties heb ik ook nog nooit gehoord, terwijl ik wel in ‘het wereldje’ van (ex)-wensouders zit.
In de kliniek waar ik was gebruikten ze Dormicum, daarvan werd ik vooral ontspannen. Voor de pijn moest ik Diclofenac slikken van tevoren maar ik was dus wel bij kennis.
Op internet staan vaak horrorverhalen en ik geloof echt wel dat er vrouwen zijn bij wie het een hele nare ervaring is geweest. Maar bij mij was het goed te doen gelukkig. Als ik van tevoren had geweten dat het te doen was, had ik me een stuk minder zorgen gemaakt.
Volgens mij mag donatie in NL trouwens niet meer anoniem, en ook niet voor geld, maar wellicht wonen @echo en @mees niet in NL.
Klopt, ik woon in Belgie. Ik wist overigens niet op voorhand dat je een vergoeding kreeg (kijk mij eens altruistisch zijn … nee, ik wist het echt niet, maar vond de uitleg ervoor nog wel redelijk: sommige vrouwen kunnen niet zomaar verlof nemen etc.) Het is ook alweer 4 jaar geleden, geen idee wat de regels nu zijn.
Edit: ik vond de procedure redelijk goed meevallen, alleen de ingreep zelf had ik onderschat. Was onder plaatselijke verdoving, maar ben er langer van onder de voet geweest dan ik had verwacht. Maar ik had natuurlijk niet de emotionele lading die er bij komt als je zelf wensouder bent.
@Schaakmat en @Vaiana
Misschien kennen jullie dit al of is dit heel irritant, maar ik kwam net dit artikel tegen over autisme wat me interessant leek. Deze klinisch pedagoog stelt dat ons brein de wereld niet waarneemt op basis van het verwerken van prikkels, maar door het doen van voorspellingen. Volgens hem houdt een autistisch brein geen rekening met de variabiliteit van de wereld, waardoor het doen van voorspellingen veel lastiger is.
Dat je er nooit iets van gehoord hebt betekent niet dat het dan niet bestaat? Er staan genoeg negatieve ervaringen online maar zoals ik al zei is het wel een kleine kans. Uiteraard snap in dat je eventuele negatieve bijwerkingen eerder voor lief neemt als je een grote kinderwens hebt. Maar als donor is je motivatie heel anders. Ik wilde het puur voor easy money doen maar uiteindelijk vond ik die beweegreden niet belangrijk genoeg. Dat is toch niet zo gek?
Overigens heb ik zelf te maken met chronische rugpijn door een ongeluk en word ik dus elke dag geconfronteerd met pijn door een keuze die ik zelf gemaakt hebt. Mijn perspectief is daarom ook anders denk ik.
Maar ik pleit zelf heel erg voor informed consent, er wordt soms gedaan alsof het allemaal heel makkelijk en snel gaat. In bijna alle gevallen zou het vast goed gaan maar ik vind het wel belangrijk om op de hoogte te zijn van eventuele risico’s. Maar het zou me niet verbazen als het in Nederland allemaal wat ethischer gaat, je krijgt daar ook geen vergoeding.
Ik bedenk me ineens dat ik over commercieel doneren van eicellen wèl nare verhalen heb gehoord (als het gaat om de gezondheid van de donor).
Dit is in De Baby-Industrie op NPO aan bod gekomen. Vooral in landen waar vrouwen doneren voor geld (m.n. Oost-Europa en Cyprus) zijn er klinieken die vrijwel uitsluitend aan opbrengst denken, en niet aan de gezondheid van de donor. In het geval van ernstige overstimulatie is de donor wel in gevaar, zeker als een kliniek verder niet de donor onder controle heeft.
In Nederland is het echter veel strenger en wordt de donor goed gemonitord gedurende het hele traject.
@Echo Ik zeg nergens dat het gek is of dat het niet bestaat, enkel dat ik er nog nooit van gehoord heb. Ik begrijp heel goed dat jij er in jouw situatie bewust niet voor gekozen hebt.
Ik had er misschien gelijk bij moeten zeggen dat ik dus niet in Nederland woon en het dus inderdaad over commercieel donoren gaat. Dat is best een verschil als ik het zo hoor
Edit: @Ovenschaal ik woon dus in Amerika dus dat zijn inderdaad de risico’s waar ik het over had!
Klopt, in Nederland is het -mede door misstanden in de jaren '70 t/m '90- enorm streng tegenwoordig. Steeds vaker komt er in het nieuws dat gynaecologen zelf gedoneerd hebben bijvoorbeeld, met Karbaat als extreem voorbeeld.
De strenge regels tegenwoordig juich ik toe; ik ben van mening dat kinderen recht hebben om hun afkomst te weten en van wie ze afstammen, en ik ben van mening dat een donor geen kauwgomballenautomaat is die je zonder pardon kunt leegtrekken als je er wat geld tegenaan gooit. In o.a. Oost-Europa gebeurt dat dus helaas wel en dat zie ik als misbruik van de donor, hoeveel geld ze er ook voor krijgt. En ik heb begrepen dat er in Amerika inderdaad ook sprake is van situaties waarbij de gezondheid van de donor voor het gemak maar even vergeten wordt. Verschrikkelijk is dat. Dan maar liever streng, zoals in NL.
Het is een onderwerp dat mijn interesse heeft omdat ik zelf een dergelijke behandeling moest ondergaan om moeder te worden, precies in de periode dat er wanpraktijken van Karbaat aan het licht kwamen. Sorry dat ik vrij stellig was in mijn bewoordingen; mijn referentiekader is vooral hoe het in Nederland tegenwoordig gaat.
Voor wie het interessant vindt; heftige maar interessante docuserie over hoe het in verschillende landen gaat.
Oh dat geeft niet hoor, ik reageerde ook alleen vanuit mijn eigen referentiekader. En toen ik de reacties las dacht ik “oja, het gaat heel anders in Nederland” wat ik uiteraard had kunnen bedenken want de zorg is hier gewoon een kapitalistisch bedrijf
Wel heel interessant om die verschillen te lezen.
Hoe vaak ben je vandaag naar het toilet geweest?
- 0 keer
- 1/2 keer
- 3/4 keer
- 5/6 keer
- 7/8 keer
- 9/10 keer
- Vaker dan 10 keer
0 stemmers
Hoe vaak voor de grote boodschap?
- 0 keer
- 1 keer
- 2 keer
- 3 keer
- Vaak, heb diarree of een andere reden dat ik veel ontlasting heb
0 stemmers
Valt dit onder je gebruikelijke patroon of is dit ontwijkend?
- Ja zo is het ongeveer elke dag
- Nee afwijkend
0 stemmers
Geïnspireerd door de vorige vraag: prop jij of vouw jij je toiletpapier?
- Ik prop
- Ik vouw
- Hangt ervan af
0 stemmers
Vaak maar ik heb geen medische reden, heb gewoon even veel stress
Dat is ook een reden! Ik heb ook vaak stresspoep of zenuwenpoep idd.
Hoop dat je stress snel voorbij gaat
Het is een interessante theorie. Enerzijds kan ik mij erin vinden, want situaties waarin ik niet weet hoe het loopt vind ik lastig. Anderzijds betekent deze theorie ook (als je het heel plat maakt), dat geen enkele autist een balsport kan beoefenen. Door de onvoorspelbaarheid van de bal zou je zeggen, dat autisten het daardoor moeilijk vinden. Ik ken toevallige een paar autisten die gek zijn op voetballen.
Daarnaast is het slechts een aspect van autisme. Het legt niet uit waarom veel autisten last hebben van prikkels zoals; fel tl-licht, kledinglabels, kleding dat kriebelt, gezoem van de radiator etc.
Edit: ik zie net dat Bianca Toeps ook een mening heeft over dit artikel. Gezien ik het midden in de nacht had gelezen, denk ik dat zij een stukje scherper is dan ik was.
Haha, duidelijk! Het klonk ook een beetje simplistisch.
Het enige goede aan die theorie is dat het verklaart waarom we meerdere scenario’s in ons hoofd hebben en er eigenlijk nooit 1 precies past
Keukenapparatuur die je niet dagelijks gebruikt en daarom geen vaste plek op het aanrecht heeft, bewaar je hoofdzakelijk:
- In de originele doos in een keukenkast/-lade
- Los in een keukenkast/-lade
- In de originele doos in de trapkast of kelder
- Los in de trapkast/kelder
- Anders, namelijk
0 stemmers
Welke 2 ruimten zou je het liefste willen als je zou verhuizen naar een nieuwe woning?
- Bijkeuken
- Trapkast
- Ruime kelder
- Zolder met dakkapel
- Serre/tuinkamer
- Aparte waskamer
- Ruime inloopkast op 1e verdieping
- Garage
- Tuinhuisje
0 stemmers
Ai lastig kiezen