Heb jij corona wel eens als smoes voor iets gebruikt?
Bijvoorbeeld dat je een afspraak hebt afgezegd met de smoes “ik heb corona”.
- Ja, vaker dan 1 keer
- Ja, 1 keer
- Nee, niet van plan ook
- Nee, maar kan nog gebeuren
0 stemmers
Heb jij corona wel eens als smoes voor iets gebruikt?
Bijvoorbeeld dat je een afspraak hebt afgezegd met de smoes “ik heb corona”.
0 stemmers
Als ik dit lees ben ik zo blij dat er in mijn wijk alleen ondergrondse containers staan.
Wow, heftige taalfout
Briefje erop terug plakken met als antwoord :nee
Ik zie al helemaal voor me hoe iemand driftig zo’n briefje aan het typen is op de computer. Of ze hebben een voorraadje liggen en rennen er meteen mee naar buiten als iemand z’n container een seconde te laat heeft opgehaald.
Ohh nee ik vind het echt heel chill dat ik niet meer met een vuilniszak in de lift moet en het gewoon voor de deur kan weggooien en het nog wordt opgehaald ook!
En GFT/papier scheiden is ook super makkelijk daardoor
Goede reden om de container zo lang mogelijk te laten staan.
Wat overdreven om dit al na 1 dag op je container te plakken zeg
Telt klachten faken ook?
Ik heb altijd gezegd dat ik het zou willen doen, en nu we zelf in een traject zitten (zonder enige donatie verder) merk ik zelf ook hoe pijnlijk een onvervulde kinderwens is. Als een eitje van mij dat mogelijk kan oplossen, dan draag ik graag bij. De misschien zit 'm er in dat ik nooit echt heb nagedacht over lange termijn consequenties, dat zou ik natuurlijk eerst doen.
Het gaat voor mij niet meer op (ik ben te oud) maar als het wel had gekund, had ik het niet gewild. Maar ik kan niet goed duiden waarom.
Met het doneren van lichaamsdelen en organen na mijn dood heb ik geen enkele moeite, ze mogen me helemaal leeg halen als dat nodig is. Maar als ik eicellen doneer zou ik met elk kind dat op mijn dochter lijkt, denken ‘ben jij biologisch gezien van mij?’, denk ik. En dat voelt toch confronterend op een bepaalde manier.
Wel voor mensen die heel dichtbij mij staan. Niet voor onbekenden.
Ik weet niet of ik in aanmerking kom (belaste psychiatrische voorgeschiedenis en volgens mij willen sommige donatiebanken dat je al een keer zwanger bent geweest) en vind dit niet het moment in m’n leven om dat uit te zoeken. Maar als over een paar jaar alles redelijk stabiel is wil ik het zeker wel overwegen. Lijkt me mooi.
Ik vertrouw onbekenden niet met ‘mijn kind’ ook al is dat niet rationeel.
Het zou me teveel verdriet doen dat anderen dan wel ‘mijn’ kind krijgen en ik zelf kinderloos blijf.
Ik zou het alleen doen als een potentieel kind mij nooit zou kunnen traceren want daar zou ik nul behoefte aan hebben. Maar of dat wenselijk is voor het kind… Kan me voorstellen van niet. Aan deze genen mist ook niemand echt wat, beter stopt de lijn hier
Ik stem wel nee, maar het zou anders zijn als het iemand dichtbij zou zijn misschien…
Ik heb hier een keer serieus onderzoek naar gedaan omdat ik het wel wilde doen (voor $$$ niet omdat ik altruïstisch ben sorry) maar ik vond de procedure ontzettend heftig klinken en ik heb ook gelezen dat er mensen zijn die blijvend pijn hebben hierdoor. Dat is natuurlijk een kleine kans maar wel een die ik zelf niet wil nemen.
Ik heb hier eigenlijk nog nooit over nagedacht. Ik vind mezelf er nu ook nog te jong voor (ondanks dat het niet mijn kind zou zijn), maar een te grote keuze om nu te maken terwijl ik nog niet bekend genoeg ben met het hebben van een kinderwens / onvervulbare kinderwens
Ik heb het al gedaan, maar dan wel niet opzoekbaar na 18 worden.
Was een wisseldonatie voor vrienden van vrienden.
waar heb jij wel eens je mond aan verbrand?
0 stemmers