In sociale context, vertel je dan veel uit jezelf of laat je dat vooral afhangen van de vragen van de ander?
0 stemmers
Vind je het vanzelfsprekend om na een vraag van een ander te vragen: en jij dan?
0 stemmers
Ik had laatst een kennismakingsgesprek met een nieuwe collega en ze praatte het hele half uur lang alleen maar over haarzelf :’) vond ik wel een beetje vreemd
Ik heb de laatste tijd best wat nieuwe mensen ontmoet en merkte heel erg dat ik vaak dacht “hallo vraag ff iets aan mij” en dat ik anders gewoon helemaal niets zei en ook weinig aan die ander vroeg. Vind dat echt een slechte eigenschap van mezelf, ik wil ook gewoon gezellig met iedereen kunnen kletsen maar in dat gewoon echt niet.
Ik had laatst een date en heb 2 uur over mezelf gepraat. Hij zei niet zoveel en dan blijf ik maar ratelen lol
Voor iedereen die zich soms opgelaten voelt om veel te vertellen omdat je bang bent dat andere mensen dat vervelend vinden, ik las onlangs dit:
In a recent study in Personality and Social Psychology Bulletin , researchers found that people consistently thought that speaking less than half of the time in a conversation would make them more liked, but that this was a mistaken belief. Actually, people who talked more in conversations were seen as more likable by others.
Ik vind dat wel een uiting van social skills, iets terug vragen, maar ik ben er prive echt heel slecht in. Kom ook best vaak achter interessante dingen van mensen omdat een derde in het gezelschap goede vragen stelt. Probeer daar nu wel wat beter in te worden, maar het is iig niet mijn natuur.
Bijv. als er bij een personeelsfeest “nieuwe” aanhang mee is dan vraag ik niet zo makkelijk “he en wat doe jij voor werk”, maar als iemand anders het dan wel vraagt dan luister ik heel geïnteresseerd mee. Net of ik het not done vind om te vragen ofzo? Voel iig een onnodige drempel.
Ik ben wel goed in terug vragen maar eigenlijk meer uit beleefdheid. Vaak interesseerd me het niet echt wat een ander voor werk doet ofzo hahaa. Vertel me gewoon wat leukers dan in wat voor dagelijkse sleur je leeft.
Haha ik heb dit dus echt altijd na het weekend als collega’s me vragen hoe mijn weekend was. 1 ik heb niet echt de behoefte om daarover te vertellen maar goed you asked en 2 boeit me eigenlijk geen hol wat jij hebt gedaan … en ik hoor mezelf toch elke keer weer vragen “jij ook een goed weekend gehad?”
Met mensen die ik redelijk goed ken kan ik ook gewoon heel goed tegen stilte, ik hou absoluut niet van small talk. Praat graag maar dan wel over (voor mij) interessante zaken.
Oh god als ik echt heel nerveus ben begin ik te babbelen en gaat het helemaal nergens meer over. Soms lig ik net lekker in bed en dan schiet me iets te binnen wat ik ooit uit pure ongemakkelijkheid heb gezegd en dan gruwel ik er gewoon van hahaha.
Haha oh ja, één collega vraagt ook altijd op vrijdag heel enthousiast: ga je nog wat leuks doen?! En dan vergeet ik ook de helft van de keren te vragen: “en jij?”, maar dat boeit me idd ook gewoon niet? Haha. Maar soms zit ik dan in de auto en dan denk ik: jezus mens, vraag haar ook even.
Ik denk altijd dat niemand dat echt vraagt uit interesse maar om een awkward stilte te vullen haha. Dus als we door die vraag een bepaalde tijd kunnen overbruggen omdat het me een excuus geeft om wat te vertellen, dan vraag ik ook nooit nog “en jij dan” als we weer verder gaan met onze bezigheden/de tijd om is. Wel als mijn verhaal af is en er wéér een stilte valt 
Ik denk dat sommige mensen dat wel echt uit interesse vragen, als ik bij ons op het werk kijk: we zitten met vier of vijf op de gang en is er maar één blij ei die dat altijd aan iedereen vraagt op vrijdag en de rest roept gewoon doei en is weg; echt geen stilte die gevuld moet worden ofzo. Ik denk dat sommige mensen wel gewoon echt zo sociaal zijn… Maar ik niet.
Vooral als ze dan aan ‘t einde ineens beseffen dat ze wel heel erg veel over zichzelf aan ‘t praten zijn, dan komt er zo’n ongemakkelijk ‘en jij? oid’ moment 
In de wet op de lijkbezorging zijn speciale “protocollen” getroffen voor de begrafenissen van leden van het Koninklijk Huis. Ofja eigenlijk is de wet niet op hun van toepassing.
Zo kan het lichaam gebalsemd worden en kan er worden afgeweken van de wettelijke termijn waarbinnen de bijzetting plaats moet vinden. Ik weet dat er een aantal personen ervoor gekozen hebben om niet gebalsemd te worden, volgens mij bernhard.
Ook mag het koningshuis kisten gebruiken met lood zodat die niet vergaan, waarom? Don’t know. Dusja dan kunnen ze er nog langer mee paraderen ofz
Dit is zo herkenbaar 
ik heb een nieuwe baan in een groot bedrijf en 1000 kennismakingsgesprekjes dus echt slapeloze nachten
Eigenlijk ben ik gek op over mezelf praten, maar nog veel jaloerser op een kennis die altijd alle informatie uit een ander krijgt en zelf ongeveer niks vertelt.
Alleen zo’n gesprek met beleefdheidsvragen kan ik niks mee. Dat het gesprek dan zo gaat
hoe was je weekend?
Ja goed en van jou?
Ja ook goed.
Ga je vandaag na werk nog wat leuks doen?
Nahh ff sporten en jij?
Zo’n wedervraag stel ik de helft vd tijd ook niet meteen. Vind het veel lekkerder als dat zich een beetje afwisselt in een gesprek.
Ik moet nu trouwens denken aan dit geniale countryliedje haha
Ja of omdat ze gewoon over zichzelf willen praten en wachten op het moment dat je zegt “en jij?”
Ik vraag dat inderdaad wel uit interesse! Ik vind mijn collega’s gewoon leuk, ik spreek ze ook regelmatig in het weekend, dus ik ben dan oprecht benieuwd of ze nog wat leuks gaan doen!
Ik dacht dat balsemen slecht voor de natuur was. Dan wil je niet dat iedereen dat gaat doen,
Maar het koningshuis is altijd een uitzondering